Mènn, je zou hier toch zwaar depressief van worden. Wat een ellende allemaal.

Het is een jaar geleden dat ik weer 'es een keer op een manege ben geweest. Heb toen ook een verslag geschreven van slechts een half uurtje daar geweest te zijn. Echt verschrikkelijk.

Ik miste de twee hengstjes van de overbuurman. Dus ik vroeg aan andere overbuurman waar die paardjes heenwaren.

Afgevoerd naar manege Beukers. Arme beesten komen nooit buiten, alleen in de zomer als het weer het toelaat op postzegelweitjes. Die arme paardjes hebben hun hele leven buiten gestaan op 2 ha grasland en nu staan ze dag en nacht in een hokje van 3x3 en worden er alleen uitgehaald om 'ingereden' te worden, want eentje zou weleens een goed springpaard kunnen zijn. Dat arme ding is daar veel te klein voor. Ik mis ze, ze waren zo leuk met z'n twee. Het idee dat ze nu opgehokt staan in die paardenfabriek

Ik herken Piens verhaal wel, mensen denken dat ze met een beetje natuurlijk bekappen en af en toe met je paard lopen aan een lang touw, je toch al een heeeel end in de goede richting bezig bent. In elk geval voor hun geweten doen ze toch al iets 'natuurlijks' eigenlijk bijna alles, behalve de huisvesting.

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten