Spirithorses schreef op zondag 7 november 2010, 7:45:


Ik zie precies hetzelfde gebeuren als jij Pien, en maak ook gebruik van hengstigheid om paarden bij elkaar te zetten. Soms worden ze enorm hengstig en ik heb wel meegemaakt dat het vel mijn kleine merensmerrie helemaal stuk ging door het plassen. Tijdens deze hengstige periode kunnen de paarden zeer na tot elkaar komen, zelfs wel teder tegen elkaar zijn, is de hengstigheid weg is dat effect ook vaak weg en wordt alles weer normaal. Het gillen enzo is dan ook helemaal over.

joop schreef :

Hm, gisteren heeft Jack ons nieuwe lespaard opgehaald bij Jantine (Arabesk).
Dafner is een 9 jarige Welsh Cob merrie.
Vandaag echter heb ik haar al in de groep gelaten, het was zó rustig, dat heb ik nog niet eerder meegemaakt en het voelde goed (heel belangrijk) dus maar gedaan.
Niks hengstig, niks snuffelen, gillen watdanook, maar wel:

Dafner, de kleinste van het hele stel die zich Een Hele Hooibak toegeëigend heeft en de rest op afstand eromheen (we hebben een hele rits hooibakken voor alle paarden dus niemand komt wat te kort). Geen geruzie (behalve één keer een trappartij naar Blue, de laagste in rangorde) maar één oorbeweging van Dafner is voldoende om het hele stel (8 andere paarden) métersver op afstand te houden. Sooooow, als dat geen overwicht is.....

Ik zag haar zeer zelfverzekerd op BD (leidmerrie in die groep) toelopen, BD trok een vieze kop maar Dafner leek niet helemaal overtuigd, ai ai ai, wat gaat dat worden.
Ben benieuwd of Spirit gaat optreden, hij hield zich verder afzijdig (zij gilde, trapte of schoof NIET toen hij aan haar ging snuffelen). Kan dus zijn dat er inmiddels een knokpartij heeft plaatsgevonden. Kan ook zijn dat iedereen de adem inhoudt daar in die paddock.

Wordt vervolgd....

Groet, Pien

Dit laatste heeft mijn ruin ook. Wanneer hij bij een nieuw maatje staat, is hij meestal onderdanig en loopt al piesend weg. Met plakkerige achterbenen tot gevolg. Als ze aan elkaar gewend zijn en de rangorde is bepaald, is het weer over.

MarshaBart schreef op zondag 7 november 2010, 19:10:


Aggut, vind ik wel aandoenlijk zeg.
Doet me aan mijn Haflinger Stef denken; die begint altijd weer te plassen als de kruiwagen met hooi eraan komt. Altijd weer. Vroeger pieste hij altijd weer op het hooi zodra het op de grond lag, tegenwoordig wachten we een seconde, laat hij het lopen en kan het hooi gevoerd worden....

Heerlijke kerel, mijn Steffie, zo vreselijk voorspelbaar....

groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 7 november 2010, 19:16:


Och, dat is ook wat. Waarom zou hij dat doen? Is hij dan bang voor de anderen die komen om ook hooi te eten?

MarshaBart schreef :>

Nou nee hoor.
Ik denk eerder dat hij toevallig net een keer plaste toen het hooi aankwam en dat een soort van beloning voor hem geworden is. Nu is het omgedraaid en plast hij als het hooi aankomt.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 7 november 2010, 22:44:


Waar komt dat toch vandaan?

Je hebt paarden die ook standaard plassen als ze in hun schone stal gaan of als deze flink wordt opgestrooid.

Gek eigenlijk.

Ik had vroeger een merrie die dat deed(plassen als je met het hooi aankomt) en nu weer, eigenlijk kijk ik er niet zo van op, Wil heeft er toch ook zo een?
Is dat bijzonder dan? mss gekke vraag maar ik meen het wel serieus...

Is toch gewoon territorium markeren?

En dat hooi, is dat niet gewoon door plassen zeggen "dit is van mij"? Of zie ik het nu echt te simpel?

Marlies Sanders schreef op maandag 8 november 2010, 1:39:


En ik heb er ook één.
Ze doet het zodra ze mij ziet toekomen. (En ze weet dat ze dan verplaatst, gevoerd,... wordt.)

Stephanie Pots schreef op maandag 8 november 2010, 5:55:


Tuurlijk is (was) het ook een rangorde ding, zo van 'da's van mij'.
Toen wij het hooi nog op de grond gaven plaste Stef er steevast in.

Maar sinds een jaar of 3 voeren wij het niet meer op de grond maar in de hooibakken en nóg als hij het ziet aankomen stroomt et-em gewoon weg....

Kunnen beide dingen zijn; rangorde en beloning. Bij Stef zou het eerder beloning zijn dan een rangorde ding, hem kennende, daarom schreef ik dat.

Groet, Pien