Spirithorses schreef:
>> Ja, onderling naar merries zijn ze dan toegankelijker, en natuurlijk ook
>>naar de ruinen/hengsten toe.
>boeiend
Vaak, als je even wacht met bij elkaar zetten, worden de dames vanzelf wat hengstig of erop lijkend.
Bij de meeste paarden kun je daarop wel wachten.
Een nieuw paard gaat altijd naast de bestaande groep, met draadje ertussen en dan zie je vanzelf dat er over de draad heen iets ontstaat, sommigen zoeken mekaar op en het nieuwe paard wil graag bij de groep (kijken, bij de draad blijven staan, oren naar de groep toe gericht, hinniken, onrustig voor de draad heen en weer lopen, oren blijven naar voren als groepslid contact maakt etc). Dat is dan het juiste moment en 9 van de 10 gevallen gaat dat dan ook prima.
Als het een temperamentvolle groep is moet je ze soms één voor één introduceren. Wat we dan doen is de leidster óf de laagste in rangorde en de nieuwe merrie samen op een weitje apart van de groep, zo hebben ze niemand anders en móéten ze wel wat met elkaar aangaan, dan gaat het sneller.
En natuurlijk voldoende hooibakken zodat elk paard vodoende de kans krijgt om te eten, zeker als net een nieuw groepslid erbij is en er wat onrust is. Sommigen staan dezelfde dag al samen te eten, anderen blijven dágen op afstand de boel gadeslaan en die eten dan te weinig.
Als ze hengstig zijn gaat dat hele proces een stuk sneller en gemakkelijker.
Groet, Pien
Warboel
