Nils Vellinga schreef op maandag 8 november 2010, 21:02:


Haha, erg leuk om te doen wanneer je ook heeeel veel tijd hebt op een dag. Zo ben ik ook ooit begonnen. Ik kon beter een kussentje meenemen om op te gaan zitten zolang kon ik wachten op beweging in die 4 benen. En dat langs een weg waar de auto's met 70km per uur langs komen razen terwijl je paard uiteindelijk besluit maar weer eens de achteruit schuin over die weg in te zetten.
Niek is dol op voedselbeloning, maar 'home sweet home' had toch nog net iets meer voorkeur bij hem.

Ilma Meijer schreef :>

En hoe los jij dit op, Ilma?

Groetjes, Pien

Het is dus nog niet opgelost helaas.
De ene keer gaat het beter dan de andere keer.
Nadat ik dus maanden niet heb gereden en weer voor het eerst een buitenrit ging maken, heb ik niet afgewacht tot meneer met mij erop de greppel in wilde zakken.
Ik ben toen toch maar afgestapt en heb hem aan de hand meegenomen en ben er 100 meter verder weer opgeklommen en gaan rijden.

Wanneer ik met hem ga wandelen dan gebruik ik toch de leadrope als hij echt in de remmen gaat. Ik heb dan al geprobeert zijn voeten te bewegen door hem naar links of rechts te leiden, maar zodra hij richting de uitgang gaat en toch weer in de remmen gaat, dan mep ik eerst met de rope op mijn jas. Meestal hoef ik dan maar een stap achteruit in zijn richting te maken waarna hij toch weer een paar meters opschuift.
Blijft hij toch te lang klieren dan raak ik hem met de rope in zijn flank en kiest hij meestal toch wel weer eieren voor zijn geld. Ik baal alleen wanneer het zover moet komen. Ik zou het graag anders zien.

Hij probeert in het begin onderweg nog wel te remmen maar uiteindelijk loopt hij daarna gewoon lekker mee. Volgt mijn tempo goed tijdens versnellen en vertragen. (Alhoewel, een drafje lukt soms wat moeilijker)

Deze week ik hij weer lekker mee naar huis gewandeld maar dan komen we onderweg ook altijd op een punt waar hij nog steeds maar moeilijk doorloopt. We gaan daar dan meerdere keren heen en weer totdat hij zijn hoofd laat zakken en zonder problemen volgt maar helaas de keer erop is het weer hetzelfde liedje.

Ilma Meijer schreef :>


Er zijn wel een paar dingen die je kunt doen (als ik zo vrij mag zijn):

Eerstens: veel paarden gaan niet graag van huis weg.
Door al gelijk in de eerste 5 minuten in een strijd te belanden begint je buitenrit al een beetje grimmig. Als jij weet dat Niek na 200 meter wel goed doorloopt, wandel dan met hem tot dat punt en stap daar op. Zo houd je het luchtig. En dan komt dat moment vanzelf dat je steeds eerder kunt opstappen, dan merk je vanzelf. Nee, hij wint niet van je hoor, jij laat hem gewoon zien dat je hem serieus neemt, maar dat je wél opstapt want daar ging het je toch om, dat buitenritje.

Tweedens: als hij onderweg in de ankers gaat kun je oefenen met een ander paard erbij, die trekt hem dan wel mee, maar waarschijnlijk heb je dat allang uitgeprobeerd, gaat het dan wel goed maar niet als je alleen bent. Wanneer ik een staker begeleid heb ik altijd een touwtje bij me aan mijn zadel hangen (onze Quiberon kan ook 'zomaar ineens' stil blijven staan en de luiken dicht doen, vooral met beginners - op zulke momenten is hij meer Fjord dan Draver). Ik ga de dwarsligger dan te paard ophalen, clip hem vast en sjor hem een stukje mee als handpaard , 'hup, geen gez**k en nu effe méékomen'. Maar goed, in je eentje lukt dit niet - weet ik.

Derdens: Nou kun je heel veel willen doen, met belonen, voedsel, vragen, smeken, stil blijven staan en tot 10 tellen, hem laten rondkijken en opnieuw vragen maar feit is dat hij (Niek) gewoon 'speelt met je voeten', zoals ze dat hier in België zeggen (goeie uitdrukking). Het was jouw idee om te gaan rijden dus zal hij zich even moeten aanpassen. Zo'n onmogelijke dingen vraag je echt niet aan hem hoor. Geef hem onderstaande keuze maar wees zéér strict bij het uitvoeren ervan:

Bouw je druk op in 4 fases:
1) vraag vriendelijk, spoor niet aan, geef hem 3 seconden de tijd, dikke kans dat hij een grote middelvinger naar je opsteekt. Nou, prima dan, zijn keus, gaan wij naar de volgende fase

2) blijf even vriendelijk vragen, maar nu geef je wel beendruk. Houd de teugels naar voren 'open' zodat hij ook naar voren kan. Bij elk gewenst effect van zijn kant, hoe klein ook BELONEN, maar nu ook weer niet zoveel alsof de wereld ervan afhangt, gewoon vertellen dat hij dit erg goed doet.
Krijg je binnen 3 seconden nul reactie, ga je gelijk naar de volgende fase

3) houd je zwieptouw vanaf fase 2 al in de aanslag en zwiep ermee zonder hem te raken. Zwiep met grote en rustige bewegingen van achteren naar voren alsof je hem aanzwengelt. Houd hierbij je adem laag, je blik naar voren (navel en schouders ook), blijf geduldig zwiepen totdat je effect krijgt (en belonen uiteraard). Weer die 3 seconden maar ben in je hoofd wel al klaar voor de volgende fase als je geen reactie krijgt

4) idem als 3 maar nu raak je hem met je zwiepeindje achter op zijn kont, tegelijkertijd druk gevend met je benen en de voorwaartse beweging erin houden (jouw houding naar voren etc en open teugels).
Blijf hierbij naar voren kijken (dus niet naar zijn kont), vind het ook niet zielig dat je deze druk gebruikt.
Híj heeft de keuze en zal zich na een paar keren echt wel achter de oren gaan krabben. Niet opgeven, niet stoppen, maar doorgaan tot je reactie naar voren krijgt. Alle andere reactie (draaien, klungelen, achterwaarts gaan) is ongewenst en heb je niet gevraagd dus naar voren volhouden!

-wat je ook doet, bouw de fases op, vergewis je ervan dat jij hem niet meer of minder dan exact 3 seconden bedenktijd geeft en wees ondertussen alvast klaar om naar de volgende fase te gaan. Niet dralen, zuchten, wachten, laten kijken, praten tegen anderen maar rustig en geconcentreerd en in jezelf doorgaan. Laag blijven ademen. In het begin ben je kapot maar je zult ervoor beloond worden.

-ga nooit in je emotie, blijf altijd beleefd en beheerst. Kwaad worden heeft nul zin en is oneerlijk, maar je moet hem wel ervan overtuigen dat hij Echt Moet Gaan. Het helpt hierbij als je een plaatje in je hoofd maakt van een Niek die zich naar voren laat sturen. Ook wordt de tip wel eens gegeven dat je kunt visualiseren dat je door een stroom/lawine/wind whatever wordt méégenomen met hem, maar dan moet je dat goed voor je kunnen zien anders wordt het alleen maar lachen.

-geef hem nu niet (meer) de kans om zich heen te gaan staan kijken (is zijn afleidingstruc), houd hem in beweging, maar werk met de fases voor jullie houwvast. Bij sommige paarden werkt het opbouwen van druk niet, daar ga je van fase 1 gelijk naar fase 3, ik kan van hieruit niet beoordelen hoe dat met Niek werkt. Sommige paarden ook wachten aanvankelijk steeds totdat ze in fase 4 zijn voordat ze besluiten te gaan lopen. Jammer dan, hij heeft echter wel zijn keuze.
(Naja, eigenlijk had hij al geen keuze toen jij hem uit de weide haalde om lekker te gaan rijden, maar dat is een andere discussie). Ook al beland je aanvankelijk steeds in fase 4 voor hij gaat, door consequent vol te houden komt er een moment dat hij al in fase 1 zegt 'oké, we gaan'. De duidelijkheid zit em namelijk in het feit dat hij tóch moet gaan, no doubt. Dan kan hij maar eerder in fase 1 vertrekken, en dat duurt altijd heel even voor het kwartje valt. Als je het goed doet heb jij hem er binnen een of twee dagen doorheen hoor.

-pas als alles in stap bevestigd is kun je dit ook in de draf proberen op precies dezelfde manier. Let er daarbij wel op dat je steeds dezelfde cues gebruikt. Wij zeggen 'walk' om in stap te gaan, 'jog' met tongklik om in draf te gaan en 'lope' met kusgeluid om naar de galop te gaan. Gebruik deze cues niet door elkaar, dat is de fout die (durf ik te beweren) 98 % van de rijders maken. Ik hoor ze telkens die klik voor vanallesennogwat gebruiken (aandacht vragen, voetjes vragen, in stap gaan, in draf gaan etc) Je bent verwarrend bezig (hoezo 'leiding') en de klik heeft geen waarde meer. Geef er een waarde aan door hem uitsluitend te gebruiken voor dat wat je vraagt, namelijk de draf.

-voor alle mensen die het nu zielig/oneerlijk/paardonvriendelijk vinden dat we met opbouwende druk komen aanzetten:
Dit met Niek duurt toch al een tijdje en ik lees dat hij verder gewoon koppig doet en er dan echt zijn dingetje van maakt. Ilma heeft houwvast nodig en een rode draad van waaruit ze weer verder kan met Niek. In feite begint de druk al zodra ze hem uit de weide haalt want hij weet donders goed wat er gaat komen. Paarden houden van helderheid, niet teveel keuteren maar to the point, stukje leiding nemen. Leiding nemen is niet alleen zozeer 'jij moet doen wat ik zeg', maar leiding nemen is ook begeleiden, hem uithelpen, hem kunnen laten zien dat het erg leuk kan zijn om samen op pad te gaan.

Zo, mijn paarden wachten. Kunnen we nog gauw even met de nieuwelingen aan het werk voordat de storm hier losbarst. Tot later,

Pien

Nja... ik vind het eigenlijk niet zielig. Op een bepaald punt zal je de leiding moeten nemen, om verdere problemen te voorkomen.
Sil, van mijn man, is vrij extreem daarin. In het begin kreeg ze op bepaalde punten in haar hoofd dat ze de andere kant uit wilde dan mijn man of gewoon terug wilde wandelen. Zijn aanwijzingen dat hij toch echt dat ene pad in wilde, leidde tot staken, achteruitlopen etc tot en met willen gaan liggen, als ze haar zin niet kreeg.
Hij lost dat dus echt wel op met die fases. En ja... het komt heus wel eens tot fase 4. Jammer dan, maar gaan liggen met hem erop of achteruit een weg op is geen alternatief. En echt... ze raakt niet zwaar getraumatiseerd van een tik met de teugel op de achterhand. Integendeel. Als ze weet waar ze aan toe is en wie de uiteindelijke beslissingen ook alweer neemt, is ze meteen weer het veilige brave paard wat ze kan zijn, als er duidelijkheid is. En als je dan bedenkt dat het een merrie is die enorm snel op haar teentjes getrapt is, dan lijjkt me dat het voor haar heel erg duidelijk is dat het te verwachten viel.
Moet erbij zeggen dat mijn man welliswaar geen ervaren ruiter is, maar altijd zeer kalm blijft. Voor hem is het op dat moment ook nooit woede of ergernis, maar gewoon even duidelijk de leiding nemen voor de veiligheid van hen allebei.
Laatste tijd komt het trouwens nog maar zelden zover.

schreef Pien: Het is bij dit soort paarden belangrijk dat je een afweging maakt tussen alleen 'vragen' en (het opvoeren van) druk. Het zijn al minder 'gecompliceerde' paarden als je ze begrijpt en ze het gevoel geeft dat je ze in hun waarde laat. Zij is absoluut een paard dat zich niet snel aan je geeft, haar respect moet je verdienen maar als ze doorheeft dat je haar werkelijk iets kunt bieden (want je moet je wel kunnen bewijzen bij dit soort paarden) gaat ze ook voor je door het vuur. Eerder gewoonweg niet, sluit ze zich af.

Hééél erkenbaar en oh zo waar! Alleen, ik wou dat ik op mijn 16de had leren rijden en iets zekerder was van mijn rijkunst zodat ik wist dat als ze er vandoor ging ik het beter aankon. We werken hard om dit te voorkomen door vooral de dingen juist te vragen bij oefeningen zodat we zo duidelijk mogelijk zijn. Te letten dat we alleen het gevraagde toelaten en rust uitstralen en dat is pas een uitdaging. Knoeien op haar rug vindt zij echt niet kunnen want dikwijls snapt zij een oefeningen sneller dan ik. Zodanig dat ik een "ja da was een goeie" krijg van de lesgeefter en ik moet bekennen dat het voor de helft zij was die het deed en ik niet helemaal bewust van een goede vraag was.
De 4 jaar dat ik haar heb zijn een constant evolueren van haar binnen de groep paarden en in contact met ons en mij. Er zijn momenten geweest dat ik dacht waarom heb ik nu weer zo een paard en geen simpel opgewekt ding want in mijn eentje in het bos durf ik niet meer maar ik weet dat ik op een gegeven moment dacht nooit meer buiten te durven en zie we gaan toch al weer op stap samen met Amar. Lis en ik zijn samen een echte uitdaging maar we gaan positief!
Grtjes
Myr

Hoi Pien, even heel snel een reaktie. Ik moet varkensvoeren voordat het donker wordt, kippen ophokken en de paarden voeren dus ik pak mij zo even in.

Ik hoopte juist op een reaktie op mijn getyp. Alle tips zijn welkom. Dus alvast bedankt
Ik loop idd al gewoon een eindje naast Niek mee van de weide weg maar zelfs daar moet ik al met de leadrope werken en krijgt hij ook wel een zwiepert wanneer hij blijft staken.
Ik denk wel dat ik er te lang over doe als ik jou manier zo lees. Ga ik dus uitproberen, 3 sec. max.
Ik ga nog niet alleen met Niek rijden, juist omdat hij zo zijn nukken kan hebben op zijn tijd, maar hij laat zich niet zomaar verleiden tot doorlopen ondanks gezelschap van zijn weidemaatje. Ik heb sowieso bijna niet gereden dit jaar vanwege mijn val etc....

Ik lees alles straks nog eens rustig door en schrijf het voor mijzelf even over zodat ik het mijzelf wat meer eigen kan maken door het regelmatig te lezen.
Verder moet ik idd mijn geduld goed bewaren want als het na mijn idee telang duurt is dat wel heel erg moeilijk om rustig te blijven.

Zo nu omkleden, moet verzamelen op weer het bos in te duiken met dit weer.
Ach, als je eenmaal weer bezig bent en daarna thuiskomt is het allemaal wel weer ok....

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 9:28:


Brand maar lekker los...

Herkenbaar en eerst een stuk ernaast lopen doe ik inmiddels ook al staakt hij wandelend vaak ook het eerste stuk.

Hmmm, ze steken elkaar eerder aan...


Hahaha, hier moest ik echt even lachen. Ik heb dus ook zo'n Fjord van een Draver....
Ik ga de dwarsligger dan te paard ophalen, clip hem

Nog nooit uitgetest maar het is ook alleen een start probleem. Loopt hij eenmaal dan is het over.

De spijker op zijn kop......

Alleen wanneer hij voorwaarts beweegt, meestal gaat hij achterwaarts..

Deze manier kenden we nog niet. Ga het proberen..

Mag het ook op zijn schouder, anders kan ik een bok verwachten...


Ik ben geen tegenstander van een corrigerende tik..


Telkens 3 sec. bedenktijd blijven geven?

Alle andere reactie (draaien, klungelen, achterwaarts
Niet dralen, zuchten,

Dat is ook een lastige maar idd noodzakelijk.

Het helpt hierbij als je een plaatje in je hoofd maakt

Dan moeten we morgen maar op pad, hoef ik mij de wind niet voor te stellen want het is er dan toch al....
Ja, dat is zeer herkenbaar en bezighouden helpt maar hij blijft het wel proberen maar dat herkennen we dus wel.


Ik zal zeer waarschijnlijk gelijk naar fase 3 moeten schakelen.

Sommige paarden ook wachten aanvankelijk steeds totdat ze in fase 4 zijn voordat ze besluiten te gaan lopen. Jammer dan, hij heeft echter wel zijn keuze.

Yep, hij is ook zo koppig tijdens het opstarten.


Wat heb ik de afgelopen 2 jaar toch met hem gedáán

Laag blijven ademen.

Ook ik ben schuldig maar ben mij er sinds een tijdje wel goed van bewust en houd er inmiddels goed rekening mee.
Dit was 2 jaar geleden al een probleem maar nu gelukkig allang niet meer.
Paarden houden van helderheid, niet teveel keuteren maar to the point, stukje leiding nemen. Leiding nemen is niet alleen zozeer 'jij moet doen wat ik zeg', maar leiding nemen is ook begeleiden, hem uithelpen, hem kunnen laten zien dat het erg leuk kan zijn om samen op pad te gaan.

Ik heb er geen enkel probleem mee iig. Er zijn gelukkig al heel veel dingen verbeterd in de omgang het afgelopen jaar. Hij laat zich inmiddels ook al losstaand bekappen.
Niek is voor mij echt een leerpaard waarbij ik oude verkeerd aangeleerde gewoontes moet afleren. Het staken bij vertrek bleef idd een vervelende rode draad maar we gaan er mee aan het werk. Het is soms lastig maar wel heel leezaam én een uitdaging.
Bedankt voor de tips.