Hoe veel hengsten en hoe veel merries heb jij dan bij elkaar lopen en hoeveel veulens had je de laatste jaren.
En ik meen ooit gelezen te hebben dat je twee hengsten had die niet samen konden? Is dat (nog steeds) zo?

Over je omheining. Wat is er aan de andere zijde van het (niet-)hek. Groen gras, zand, bossen, de bloementuin van de buurman, een drukke landbouwweg of etc......

Moniek

volgens de verschillende studies die ik ken naar populatie groei bij wilde paarden zonder ingrijpen van de mens of grote jagers ligt deze op 16 -25 % per jaar.

Aangezien in de natuur de veulensterfte de eerste 2 weken al op 5 % ligt, dieren doodgaan aan ongelukken, voedselschaarste etc. en dit hoop ik bij jouw thuis niet gebeurd begrijp ik nog steeds helemaal niets van je redenering. In de natuur drinkt ook vaak het oude veulen nog mee terwijl de nieuwe al aan de andere kant staat. Volgens een rapport in USA over het beheersen van kuddes wilde paarden wordt gesteld dat over het algemeen merries maar 11 dagen van het jaar niet drachtig zijn. Wat dat betreft is het gehele jaar hengstig worden van merries (en hier in de noordelijke landen soms periodes niet) juist niet zo natuurlijk.

De merries worden dus wel hengstig maar de eicel wordt niet bevrucht begrijp ik uit jouw verhaal of is het wellicht mogelijk dat ook de eicel wel bevrucht wordt maar dat om de een of andere reden niet volgroeid tot een veulen. Ik weet dat (het wordt nu wel heel plastisch) dat de meerdere bewegingen bij penetratie en de sperma-oorlog van de opvolgende hengst de bevruchting van de vorige hengst bemoeilijkt maar na een maand heeft ze weer een eisprong etc. lijkt mij sterk dat na zoveel dekkingen in een jaar bij een gezonde merrie nog steeds nooit raak is. Al met al ik wacht nog op een verwijzing naar een studie als je wilt.

Moniek schreef op vrijdag 12 november 2010, 18:50:


Ik heb niet veel ponies meer, nog maar 6. Momenteel 2 hengsten 4 merries.


Daar is er dus 1 van weg. Dat was dus 1 van de 2 incidenten in al die jaren.
Die hengst die weg is had ik ook al minstens 10 jaar probleemloos, maar die was compleet gestoord geraakt vanwege het overlijden van mijn (toen) andere hengst. Het ging dus niet specifiek om dat hij niet met weer een andere hengst niet overweg kon.


3x raak: gras, drukke landbouwweg en tuin.

muriel schreef op vrijdag 12 november 2010, 19:47:


Dat zal zeker wel, zo lang de schouder van de populatie groeicurve niet in zicht is en dynamiek progressief op gang gehouden wordt.

Het probleem bij veel van die "wilde" paarden (brumbies, mustangs) studies is dat er wel degelijk sprake was van veel populatietechnisch ingrijpen door mensen.
De invloed van grote jagers is NIET en haast nergens significant van invloed op de populatie van prooidieren. Het zijn voedselschaarste, ziekten, e.d., en soorteigen populatie sturingsmechanismen die het doen.


Minstens 1 op de 20, want dat is 5%, veulens heeft hier thuis de eerste weken ook niet gehaald. 5% is niet veel hoor, de grens van een eenzijdig uitzonderingsgebied.
Sterker nog, ik denk dat de veulensterfte in de stallen met alle koetsjiekoetsjiezorg significant hoger is.


Dat gebeurt. Ik heb er zelfs foto's van. Maar "vaak" gebeurt het niet.


Sja, er is (in USA) al lang veel te doen omtrent het wanbeheer o.i.v. diverse belangen t.o.v. de mustangs. Er hoeft maar 1 geschifte gezagsdrager opdracht te geven tot het vanuit een helicopter bejagen met machinegeweren en een populatie is weer voor járen uit evenwicht zo die überhaupt al enigzins op orde was.
Ik kijk liever naar wat we in NL aan so called wilde paarden hebben.

Niet dat beheer in NL in alle opzichten veel slimmer en beter is hoor. "We" laten hier al decennia op muskusratten jagen terwijl iedere bioloog je kan vertellen dat dat een ultieme vorm van werkverschaffen is en dwijlen met de kraan open. Andere voorbeelden: ganzen, vossen en niet te vergeten de malloterie op de Veluwe. Maar dat gaat allemaal niet over paarden.


Ik denk dat de meeste relevante studie nog niet gepubliceerd is.
Stichting ARK heeft met zekerheid veel onder de pet - informeer daar eens.
Ik weet dat hun resultaten, bijv. uit DNA data, overeenkomen met mijn ideeën over de (veel ingewikkelder) sociale opbouw van een paardengroep.
Het lijkt me ook sterk dat SBB niets heeft, maar van publicaties weet ik niet.

Vormen deze zes paarden nu een enkele groep dan? En hoeveel veulens had je dit jaar?
Of werkt het niet met 2 hengsten bij 4 merries ( je had het over half/half en dan in grotere groepen) en neem je dan toch nog andere maatregelen?

En hoe kan het nu dat jouw pony's liever in hun paddock (meen me ook te herinneren dat je ze op hooi had) blijven dat dat ze het groene gras opzoeken. Of staat daar soms een degelijke omheining omheen?
En vind je het dan geen risico dat ze op de drukke landbouwweg belanden of tussen de giftige tuinplanten van de buurman. Of heeft hij bij zijn aanplant rekening gehouden met rondzwervende pony's?

Veel vragen dus. Het beeld blijft nog wazig. Stel nu dat ik mijn pony's ook zo zou willen houden: hengsten en merries samen, achter een niet-hek en zonder veulens (nou ja, soms een enkel veulen dan), hoe moet ik dat dan organiseren?

Wij hebben hier vier ijslanders. Die twee keer dat ik een hekje vergeten was te sluiten zijn ze onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde koeiengrasland gewandeld. Ik kon ze wel zo weer pakken en meenemen. Maar ik begrijp er niets van dat jouw pony's achter een slechte omheining blijven als daarbuiten van alles te beleven valt. Zijn ze niet nieuwsgierig en ondernemend dan?

Moniek

Ik weet dat hun resultaten, bijv. uit DNA data, overeenkomen met mijn ideeën over de (veel ingewikkelder) sociale opbouw van een paardengroep.

Wat zijn jouw ideeën dan? En wat is de ingewikkeldheid van de sociale opbouw van een paardengroep.

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 12 november 2010, 21:13:


ja


geen


Dat kan ik je zomaar niet vertellen want er is geen pasklaar truukje voor.
Het is absoluut niet mijn bedoeling te vertellen dat iedereen zomaar en plotseling alle hekken rond hun dieren moet afbreken.
Maar probeer eens on-nederlands te denken.
Maak eens wat wereldreizen, via internet is dat makkelijk zat, om te zien hoe bijna overal elders er anders met dieren wordt omgegaan, dat het hekjes-en-hokjes-gedoe heel erg nederlands is, iets cultureels.


Eerlijk gezegd zijn heel veel omheiningen (waarvan gedacht wordt dat die goed zijn) slecht, in de zin dat als ze zouden willen de dieren er echt wel uit kunnen.
Het enige echte verschil is dat ik wéét hoe slecht mijn rasters feitelijk zijn en aangezien ik niet van plan ben mijn boerderij te verbouwen tot een penitentiair gesloten inrichting van militaire orde blijft dat maar beter zo. In plaats daarvan bouw ik er liever op dat mijn dieren snel genoeg leren wat hun thuis is en bij mij willen blijven. Net als met clickeren, het grote verschil tussen moeten en willen.

Het aardigste voorbeeld is iets uit mijn dierentuinverleden.
Heel lang geleden zat ik in Artis Amsterdam bovenin de kastanjes blauwe reiger jongen te ringen. Dat die aangeklede apen naast voeren, hokken schrobben en meer in het algemeen nogal imbeciel doen ook nog konden klimmen schokte een aanzienlijk deel van de dierentuinbevolking dusdanig dat ze hun veilige hokjes massaal verlieten en over hekken sprongen alsof die er helemaal niet waren met als gevolg dat de cheetahs vrolijk tussen de lamas rondsprongen en controleerden of er niet nog wat eetbaars rond het (in de avonduren gesloten) ijskraampje te schooien viel.
Wij bovenin die bomen kregen dat zo gauw niet mee maar werden toch een zekere paniek op ground-0 gewaar na enige tijd. Gelukkig deden we dat soort dingen altijd s'avonds zodat er weinig of geen publiek was.
En met een half uurtje ofzo losten alle problemen en paniek zichzelf op omdat de dieren hun eigen veilige holletje weer opzochten, wat natuurlijk de anticlimax van mijn leuke verhaaltje is. Maar wel waar.
Dierentuinmensen (incl. de directie) weten heel goed dat de meeste hekken er niet zijn om de dieren binnen te houden maar om de bezoekers van de dieren af te houden.

Dan komt er iets anders bij. Iets psychologisch waarvan ik denk dat het bij mensen precies zo functioneert als bij massa's andere diersoorten, we hebben er zelfs een spreekwoord voor: het gras is altijd groener aan de andere kant.... precies.
Ik vind dat een reden om vooral de nadruk niet te leggen op wat niet mag (weglopen), maar wél op wat plezierig is (hier zijn). Zo heel moeilijk is dat niet want het sluit aan op een aantal biologische basics van voedsel, veiligheid, aangename sleur en gewenning.

Heel interessant Egon,

De jongens van de boerevrouw lopen altijd los en zijn altijd 's avonds weer thuis in de stal, ja die staan 's nachts op stal, ook vanwege de wolven natuurlijk en stelen. Na dat bezoekje zijn ze ook niet meer terug geweest aan onze kant. Alleen denkt de boer dat ze altijd terug gaan omdat ze de merry vastbinden ??? Zij mag dus niet los lopen....ga dat toch eens bespreken en de Bulgaarse boerenwijsheid polsen.

Als mijn hondjes in het bos echt even achter iets aan moeten rennen hertje of haas, dan komen ze altijd op mijn speciale fluit deuntje weer terug, Heb je ervaring met paarden en een fluitje, kan dat ook geclickert worden net als ik met mijn hondjes gedaan heb, wist alleen niet dat dat clickertraining heet ..

Maar ja .. blijft het gevaar van stelen .. de crisis is hier echt ernstig nu en ze maken nu een praatje met de geitenhoeder om hem bezig te houden en stelen ondertussen een geit uit het veld voor eten...! en een paard is natuurlijk veel meer salam..! maar past gelukkig niet in de kofferbak van de Trabant.

Chao

Toch nog een vraag Egon - Hoe heb jij je paarden verzameld, ik lees hier zo vaak dat paarden niet met elkaar om kunnen gaan en vechten en rangorde moeten bepalen etc. , bokken, dwarsliggen en de draak steken met hun 'mens' leader en ik begrijp dat een harmoneuze groep de beste groep is. Dus kies jij je paarden uit op het karakter dat bij jou past en daarom heb je die eenheid, ook met de veulens die dat natuurlijk in de genen hebben of is het toeval? Kiezen de paarden jou? Of hebben de paarden dat door die rangorde toestand ook eerst zelf uitgevochten. Ben jij inderdaad ten alle tijde de kuddeleider en 'if so', wordt jij dan niet af en toe ge- 'challenged' en wat doe je dan?

Of heb je nu de ideale groep omdat het door de jaren heen met het verfijnen van de groep door aannemen en wegdoen van paarden zo tot stand gekomen is?

Zomaar een Knollie erbij omdat het zo zielig is voor een paard alleen, lijkt me ook een linke soep, stel je voor dat het knollie erbij een totaal etterbakje is en het rustige leventje van je eigen paard dat je daar een plezier mee wilt doen totaal mee naar de hupsakee geholpen wordt. En daardoor je eigen paardenplezier daar ook wel flink door aangetast wordt.

Of is het dat de recalcitrantelingen het gedrag van de eigenaar spiegelen, de eigenaar wordt nog meer onzeker/boos/gefrustreerd etc en het paard neemt de cue om nog lastiger te worden? Dus een etterbakje zou zich dan ook heel snel kunnen aanpassen en net zo lief als mijn Maya reageren of is dat dreamland?

Hoe werkt het?

Chao Marianne

Eerlijk gezegd zijn heel veel omheiningen (waarvan gedacht wordt dat die goed zijn) slecht, in de zin dat als ze zouden willen de dieren er echt wel uit kunnen.

Een slechte omheining is hier inderdaad ook het geval. Alles hangt van slappe draadjes met zwakstroom aan elkaar. We houden niet van hekken, omdat we graag van een onbelemmerd uitzicht genieten.
Toch gingen ze die keren dat het hek (is ook een draadje) echt openstond wel van het terrein af. Maar dik kans dat ze ook wel weer terug gekomen waren. Eigenlijk weet ik dat wel zeker. Het probleem is alleen dat er in die tussentijd veel verkeerd kan gaan, zoals met het verkeer en boze buurmannen.
Dus echt hier blijven doen ze niet zodra er een gaatje in de slappe draad zit. Doen die van jou dat wel dan, dus gewoon op het erf blijven, ook al zet je alles open of is dat nu ook weer niet wat je bedoelt?

Geweldig verhaal trouwens over de dieren in de dierentuin!

Jouw zes wel degelijk vruchtbare pony's hebben dit jaar dus geen veulen gehad terwijl ze wel iedere maand hengstig zijn (de merries dan) en dekken (de hengsten dus).
Ik vind dit een curiositeit die nauwelijks te geloven is. Ik kan me voorstellen dat het in de natuur zou kunnen gebeuren omdat de kudde groot genoeg is, voor de helft uit hengsten bestaat en er geen bedreigingen voor het voortbestaan zijn. Maar dat op een zo kleine schaal van 6 paarden dit zonder enig ingrijpen ook zo werkt.................Ik zou het niet durven riskeren.......of is er toch iets....??
Dat twee hengsten vreedzaam met elkaar in aanwezigheid van merries kunnen leven, kan ik me wel heel goed voorstellen, alhoewel er zeer zeker ook hengsten zullen zijn met wie dit niet gaat, zeker niet in zo'n klein clubje.

Moniek