Anja S schreef :>
> O maar als hij uit zich zelf gaat draven, dan zou ik het niet met
> "pompend remmen" oplossen hoor. Ik had toch niet gevraagd of hij wilde
> draven? Dan is het dus ook NIET draven en dat betekent subiet "HO!" en
> dan weer stappen, net zo lang tot het muntje valt. Ik heb geleerd, altijd
> reageren en wel onmiddellijk. Niet een keertje denken "oké, dan gaan we
> draven". Wat Pien, volgens mij, bedoelt is in een gang steeds sneller en
> sneller willen gaan, dan ga je de cruise control instellen. Maar niet
> ongevraagd gaan draven of in een galop springen.
Het pompend remmen is inderdaad een soort van cruise control die je toepast om je paard langzamer te laten gaan, je vangt hem als het ware op hiermee. Iemend beschreef het als 'handen sluiten' maar het pompend remmen gaat net eenstap verder door de bewegingen van het paard in zijn geheel in je armen op te vangen, alsof je armen van elastiek zijn en het paard naar je toe halen. Hierbij niet voorover gaan hangen (wat wel vaak gebeurt als je geen onafhankelijke zit hebt).
Ik vind dus dat een paard nooit ongevraagd mag gaan draven, overigens ook niet ongevraagd gaan stappen als je in draf bent. Als een paard dat doet heeft-ie geleerd dat hij evoor beloond werd door hem zijn zin te geven (zie mijn verhaal aan Sandra). Hij moet willen wachten op jouw cue. En jij moet zuiver blijven in jouw cue qua timing, consequentheid. dat is voor veel mensen moeilijk.
Tevens zal het paard gelijk (binnen 3 seconden) in stap moeten gaan nadat je de cue gegeven hebt. Dus niet laten uitrollen als een goederentrein (wat veel mensen doen) maar gelijk, actief, opvolgen.
Ook bij het wegdraven verwacht ik dat het paard binnen 3 seconden reageert.
Hiermee krijg je alerte en goed reagerende, goed aan de hulpen lopende paarden.
Maar dan moet de rijder zelf het goede voorbeeld geven en zelf ook actief (alert) reageren. Helaas schort het daar nogal eens aan.
Overigens kun je een paard wel opvangen als hij wél ongevraagd wegdraaft. Dus niet door een ruk aan de teugels te geven maar door hem op te vangen in zijn bewegingen en hem op deze manier terug te halen. Dát te kunnen laat zien dat je zachtheid in je handen (en armen) hebt en de bewegingen van je paard goed kunt volgen. Dan heb je hem ook gelijk terug zonder te trekken. Inderdaad in combinatie met je zit. Ik schreef er in mijn vorige stukje niet over, maar het is wel een essentiëel onderdeel van je hulpen (én ademhaling, én focus etc).
Ook ben ik het met Karin eens dat je een paard altijd wel signalen geeft maar dat niet iedere ruiter deze oppikt. Als een paard ervandoor schiet heeft hij vlak daarvoor heus iets aangegeven, als is het maar met één oor naar achteren, staartzwiepen, rug bollen, opzij kijken, beetje scheef lopen, weetikwat.
Veel mensen zitten té ontspannen op hun paard, volgen diens bewegingen niet en zijn een beetje achter in de bewegingen. Ook als je lekker ontspannen zit te kletsen met je buurvrouw of zit te genieten van de natuur moet je voor minstens 40 % met je gedachten verbonden blijven met je paard. Dan kun je zijn signalen blijven volgen en hierop anticiperen dus hem een stap voor zijn en/of hem opvangen.
In een goede samenwerking met je paard is een geruststellend woord dan voldoende.
Groet, Pien
Warboel
