ik ben gewoon eigenwijs en beloon ook in de proef.
dan maar een paar punten minder en een pony en baas die tevreden zijn.

heb gelukkig nog nooit mindere punten gehad, terwijl ik toch best vaak praat in mijn proef. meestal zorg ik wel dat ik van de jury afrijd wanneer ik even beloon.

mijn Fjord loopt gewoon echt beter als ik hem tijdens de proef motiveer!

Heerlijk Sanne! We doen het toch allemaal voor ons plezier, rijk worden we er niet van.........

Ik rijd zelf geen proeven. Maar mijn dochtertje is er wel mee aan het starten en ik vind dat ze haar pony best mag belonen tijdens de proef. Ik heb het haar sinds kort ook geleerd tijdens de manegelessen te doen. En wat zegt ze van de week gewoon uit zichzelf (ze is 9 jaar): het rijden is zo veel leuker, de paarden doen veel beter hun best en ik heb een veel leukere les.

Ilma Meijer schreef op zondag 14 november 2010, 20:16:


Goedemorgen

Laat ik voorop stellen dat ik jou niet ken en jou niet persoonlijk wil ver of beoordelen!

Als ik mensen hoor zeggen "hij doet iets zomaar, hij is onvoorspelbaar, we zien het niet aankomen" enz, dan denk ik dat je dier de signalen wel heeft laten zien maar jij ze niet opgepakt hebt.

Klein voorbeeldje: Mijn papegaai zou bij zijn vorige eigenaar onverwachts bijten, ik heb de littekens gezien. Ik heb hem nu 3,5 jaar en hij heeft mij 1 keer gebeten en toen was ik te stom om op te letten. Onverwachts? Nooit iets van gemerkt, ik zie het altijd aankomen en kan het voorkomen. Je moet alleen weten waar je naar moet kijken. En geloof mij maar, papegaaien hebben geen gemakkelijke lichaamstaal, het is allemaal subtiel.

In je vorige post gaf je ook aan dat clickertrainen maar even werkte. Clickertraining is nou juist een methode die, als je het goed toepast, blijft werken, alleen maar sterker word.

Mijn advies: kijk eens heel erg kritisch naar wat je nou eigenlijk doet en wat je paard jou probeert te vertellen. Gebruik een methode zoals het bedoelt is en hou vol. Niet een beetje van dit en een beetje van dat. Dat werkt niet als je nog van zover moet komen.

Heel erg veel succes!

Groetjes Karin

Je krijgt wat je beloont , en helemaal als je met een sterke motivator werkt.
Ik vind het ook moeilijk en herken hier en daar wel wat in het verhaal.
Het overenthousiasme van een paard tijdens trainen...
Eerst was het leuk en bleef ik belonen omdat hij echt deed wat ik vroeg , en een beetje extra , maar dat zag ik niet als probleem.
Later kreeg ik een paard wat grommend en superoverdreven met zijn kont naar me toestapte als ik dat vroeg , en daarbij niet op lette als ik hem weer vroeg om op te houden.
Persoonlijk vind ik dat het allermoeilijkste , een paard trainen om minder enthousiast te zijn!
Je wilt dat eigenlijk niet , maar uiteindelijk escaleert het en wordt het steeds erger.
Nu wordt hij alleen nog maar beloont als hij niet gromt , en jemig wat is dat moeilijk voor een paard , want hij doet immers wat je vraagt?! Hij stapt opzij!!!
Uiteindelijk valt het kwartje wel , maar dat duurt lang , veel langer dan om hem iets aan te leren , vooral omdat hij soms totaal blokkeert ,en je een enorm vraagteken boven zijn hoofd ziet verschijnen...

Als ik train probeer ik heel zuiver te denken , en continu herhaal ik; je krijgt wat je beloont.
En dan komt het wel eens voor dat een paard tijdens het leerproces tegelijkertijd iets anders laat zien , bv oren naar achteren tijdens het aanleren van de oefening voet geven[ik noem maar wat]
1 keer belonen met oren naar achteren en het optillen van het voetje , en er bestaat een kans dat het paard zelf die link gaat leggen en zelf ,en oren naar achteren doet , en een voetje optilt.
Je moet echt heel erg goed opletten en beseffen wat je traint.
Als een paard door clickerend hem uit de wei te halen al springend en bokkend niet meer te houden is , dan is er een moment geweest dat je dat onbewust getraind en beloont hebt. Misschien dat je in het begin er helemaal blij van werd om je paard zo enthousiast te zien?!
Dat is tenminste wel mijn valkuil geweest......

Targetten is misschien een stomme oefening in de ogen van mensen , maar het bevat alle aspecten om een paard iets aan te leren en een trainer te trainen ; snelheid van reageren , koppelen van twee oefeningen , afleren van ongewenst gedrag etcetc. Wat wil je , en wat krijg je , wat beloon je , daar draait het om.

Sorry voor het lange verhaal , maar wou even kwijt dat er ergens in de training toch iets beloont is wat je liever niet had gezien , en dat dat altijd de fout is van de mens.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Je hebt helemaal gelijk Esther.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Sanne Bronsgeest schreef op zondag 14 november 2010, 23:54:



Goeie instelling

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ilma Meijer schreef op zondag 14 november 2010, 20:16:

Ja, nou, borderliner is wel 'n hele zware diagnose...
Maar ze hebben gewoon niet altijd hetzelfde humeur.
Nee. Datgene wat ik beschreven heb. Overdreven van links naar rechts wieberen... dan moet ie gewoon bewegen... dat volgt er, om de balans te bewaren, 1 stapje voorwaarts.... en dat stapje beloon je... en zo probeer je weer op weg te komen.

Een heel erg geduldkarweitje... ik ga gewoon een sigaret zitten roken hoor... (jajajaja... slechte gewoonte!) en zit te neuriën.... dus ik doe net alsof er helemaaaaaal niets aan de hand is.
Kan hier ook gemakkelijk... er is toch geen verkeer, niemand dit het ziet.
Prima.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Karin schreef op maandag 15 november 2010, 8:00:


Klopt, ik was er ook niet bij dus weet ook niet wat er vooraf is gebeurt. Alleen van horen zeggen. Over het algemeen voel ik 'explosies' wel aankomen.

Het werkt wel hoor, op de wei en met nieuwe spelletjes. Bij het verlaten van het terrein ging de knop na een keer of 2 met succes, ineens weer op naar staken. Misschien moet ik dan gewoon een uur stil gaan zitten voor een reactie. Heb ik toen ook wel geprobeert maar het was gewoon te lastig langs zo'n drukke weg. Vond ik niet meer verantwoord en ben daarom niet doorgegaan op die manier.

Probeer ik ook te doen en maak ook gebruik van ogen van derden, dat is vaak duidelijker dan wat jezelf ziet.

Dank je..

van lennep schreef op maandag 15 november 2010, 12:08:


Ja, herkenbaar...Heb je eindelijk een goed meewerkend paard, wordt het weer té..


Ik moet vooral beleefdheid van hem vragen dat kan ik nog veel meer bevestigen.


Met werken aan de hand zie ik dat vraagteken al snel bij nieuwe oefeningen. Bij een kleine stap in de goede richting beloon ik dan ook en stop gelijk, volgende keer weer oefenen en misschien een stapje extra..

Dat zijn denk ik signalen die ik idd te laat opmerk en meer op moet letten.
Zo blafte onze hond ook altijd nadat hij het commando 'dood' had aangeleerd.
Mijn man had dat onbewust aangeleerd. Na jaren doet hij dat nog steeds standaard, al krijgt hij dat commando bijna nooit meer


Ik denk de mijne ook.

Ook ik ben schuldig maar dat is geen nieuws....

Wil schreef op maandag 15 november 2010, 23:11:


Die 'diagnose' was ook niet letterlijk bedoeld het is gewoon lastig te omschrijven..
Flink dwars past misschien beter.

Overdreven van links naar rechts

En dát is idd wel heel lastig, geduldig zijn op zulke momenten.

ik ga gewoon een sigaret zitten roken

Ik ga wel boomtakjes tellen, roken in het bos....geen optie en ook niet te pruimen
Is Catcher dan nog niet van die gewoonte verlost?

Ilma Meijer schreef op dinsdag 16 november 2010, 1:45:

Ik zit soms ook met kromme tenen )
Roken????

Staken? Nee, niet helemaal.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.