Christel, heel heel erg bedankt om terug even wat licht in de duisternis te brengen !!

Ik voel me erg aangetrokken tot Petra haar manier van lesgeven, maar 't is ver rijden voor mij en dus pas voor volgend jaar realiseerbaar. Daarom ben ik me gaan verdiepen in welke methodes zij gebruikt, om een idee te krijgen van haar aanpak en misschien nu al zaken uit haar programma met iemand die dichter woont, te oefenen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 12:23:


Dat lijkt me heel erg Solinski. Dat lijkt me inderdaad ook leuk, maar spelenderwijs moet de kunst toch al in je handen zitten om dit vanop de grond te doen. Vandaar mijn idee om deze winter het werken aan de lange lijnen goed te leren beheersen.
Zijn het zo wat oefeningen die je bedoeld?
Op 1:17 begint hij het paard aan de hand te gymnastiseren:
http://www.youtube.com/watch?v=5oSES5CpnsI

sorry, bedoelT

Ik denk dat ik het dus gesnapt heb, dat Antoine de bodt volgens de Duitse methode traint? Ik ben hier alles zo wat aan het uitpluizen omdat vlak naast me een meisje woont die op hoog niveau dressuur rijdt en heel goed les geeft, maar met warmbloeden. Haar specialiteit is rechtrichten volgens De Bodt. Ze zegt zelf dat ze in begin moeite had om hem te snappen, maar ze heeft zich echt gespecialiseerd in het rechtrichten. Ze wou me graag helpen met mijn merrie.
Ik was wat aan het twijfelen omdat het zo dicht bij de deur was en dus heel gemakkelijk zou zijn, maar bij nader inzien toch maar beter niet zeker? De Franse rijstijl trekt me veel meer aan. Ik wil niet beginnen mengen, denk dat dat voor m'n paard ook niet goed zou zijn.

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 12:37:

Wat deze Solinsky-adept doet, is oefeningen vragen aan één lange lijn, dus geen langeteugelen waar jij het over hebt. Ik zie ook geen zijgangen, die zou ik wel meteen inpassen (Anja Beran - Portugees dus).
Mijn eigen ervaring is dat bij het aanleren van oefeningen zoals zij- en overgangen, langeteugelen het zuiverste werkt, waarschijnlijk omdat je de hals dan beter recht voor het lijf kan houden. Die tool heb je niet wanneer je met één lijn werkt en het risico van hals omklappen en dus niet echt buigen is dan groter, zeker bij een jong paard. Iberische paarden lossen gebrek aan buiging graag op via rechte schouders en een dubbelgevouwen hals zodat de schijn bestaat dat er gebogen wordt. Het is ongeveer het moeilijkste om erin te trainen. Vandaar het belang van dubbele teugels in geval van schouderbesturing.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •