Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:10:


Ik zou het niet op voorhand afwijzen. AdB heeft heel veel goeds gedaan en zijn systeem klopt. Het klopt vooral voor dressuurpaarden die veel gewicht op de hand nemen, wat doorgaans de warmbloedtypes zijn. In die zin kun je het misschien Duits noemen. Aan de andere kant is het ook AdB die zegt: "aanleuning is het gewicht dat het paard in je handen legt" en daarmee is hij weer onduits.
Iets is niet totaal fout of totaal goed. Ik heb diverse malen les genomen bij Antoine, zelfs een half jaar bij een leerling van hem, en het heeft zijn steentje bijgedragen. Ik ga nu niet meer continu zigzaggend door de baan, maar ik snap nu wel wat op de schouder vallen betekent en hoe je het verhelpt. Alles wat je ervaart en leert en beoefent en ziet en doet, draagt bij aan een groter begrip, een grotere toolkit. AdB hoort daar zeker bij!

Je moet je niet blindstaren op die ene persoon, die ene methode, die alles heeft wat je past en je daar dan voor 100% instorten. Ook die persoon of methode gaat je een keer teleurstellen of afwijken van je ideaalbeeld. Daarmee is hij niet helemaal goed of helemaal fout! Het ligt véél genuanceerder.
Alles heeft zijn functie, ook enkele lessen AdB, ook het vele lezen dat je nu doet, ook het bekijken van anderen en ook het volgen van lessen bij weet ik wat voor western, freestyle, WE, Spaanse, franse, vlaamse, etc trainer dan ook, als die je maar enigszins aanspreekt. Niets is voor niets! Maar blijf niet achter je scherm zitten, ga aan de bak. Alleen door te ondergaan, te ervaren, leer je. Vanzelf komt daar uitrollen wat werkelijk past bij jou.
Ik stel de zaken ook nog wekelijks, zo niet dagelijks bij. En paarden zijn zo ontieglijk vergevingsgezind en flexibel, die gaan daarin naadloos met je mee.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Spirithorses schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:33:


Ik vermoed dat je het hier hebt over overbelasting en dat is wat anders dan training . Plus daarbij een onhandige bouw -achter hoger dan voor. Plus daarbij het beoefenen van een extreme en ongezonde discipline zoals het spinnen en sliden. Plus wellicht te vroeg begonnen zijn met een niet-uitgegroeid paard met niet-afgeharde banden en pezen zoals in de westernsport gebruikelijk is. Zo'n paard is dan "op" inderdaad.


• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:22:


Oef, weeral de juiste stap gezet. Volgende stap, dus bij het Parelli werk voor het vertrouwen en bewust worden, zou dubbele teugelen zijn. Ik ga dit in de piste leren aan die mevrouw, maar hoop van ermee naar buiten te kunnen als ik het volledig onder de knie heb en al spelenderwijze zoals jij zei dingen te doen. Inderdaad, dat zei florien ook al, overgangen maken voor de buikspieren en voor de achterhand. Misschien ook eens wat cavaletti's zetten?
Voor zo'n zaken die je hier boven beschrijft als van die rechte schouder, is't echt wel handig om een ervaren iemand te hebben die begeleidt en het ras kent. Mijn merrie heeft een zeer zware, opgerichte hals, dus in begin wat voorwaarts- neerwaartse oefeningen erin steken.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:40:


Weeral heel erg waar. Ik begin het ook wat door te hebben, nu ik toch aan het Parelliën ben en er heel veel aan heb. Doen is het aller aller belangerijkste en uit alles leer je wel iets.
Toch...ik weet graag met wat ik bezig ben. Het is een wirwar van stijlen en methodes en ik vrees beetje dat hoe perfect ik het ook wil hebben, alles een leerschool zal zijn, waar ik uiteindelijk, later, de beste zaken zal kunnen uit gebruiken wat ik op dat moment, in die situatie nodig heb met dàt specifieke paard.

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:57:


Daar ben ik zo bang voor en ben ik ook zo bang om fouten te maken ...ik ben als de dood dat ik een paard zou verprutsen. Want ik heb ervaren dat paarden moeilijk iets vergeten en het veeeeeeeeeel moeiljker is om iets af te leren, dan aan te leren.

Christel Provaas schreef :>

Zeker is dat overbelasting, doorgeschoten training en bouw.
En maar goed die achterhand eronder, maar het is precies zoals jij schrijft.
Ik ben het nu al een paar keren tegengekomen, de laatste keer was de Spaanse merrie.
Die had (net als Holly) nul vering meer in de achterbenen. Ik hoorde later dat ze daar ook op afgekeurd was door een DA. Wat wordt er toch geklooid met die dieren. Kon ook niet waar zijn he, een Spaanse merrie onder de 1000 euro, dan weet je eigenlijk al dat er iets niet klopt.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 16 november 2010, 14:15:
Helaas wel!
Ik las een keer een artikel van een da in Spanje. Harde beengebreken komen hier weinig voor zei hij en hij schreef dat toe aan de harde droge bodem in combinatie met het schrale voer. Het enige dat nog wel eens voorkomt is spat, wegens het eeuwige steigeren en op de achterhand draaien van sommige fanatiekelingen.
Daarom hoor je zijgangen ook altijd kalm te doen. Dan doen de spieren het meeste werk ipv de gewrichten.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

In België heb ik paar Andalusiers gezien met zeer zwakke achterhand (iemand die ik ken in Ardennen die oa Spaanse paarden invoert). Inderdaad stijl, recht achterbeen en ze lieten een zwakke achterhand zien in draf. Wellicht de mindere paarden die Spanje dan exporteert....Ook bij fokkers zag ik bij Andalusiers soms die mindere achterhand. Heb me laten wijsmaken dat Spanjaarden vooral een showpaard wilden fokken, met veel front, maar wat er achter komt soms wat vergeten zijn . Natuurlijk niet allemaal, bij mijn merrie zie ik die fouten gelukkig niet. Yeguada Militar paarden zitten door de band nog goed in elkaar.

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 15:23:


Waar de spanjaarden voornamelijk op fokken is bloedlijnen. Ook al loopt het als een kruk, dat maakt niet uit.
Je kunt als je niet om papieren geeft, voor een aardige prijs een heel goed paard uit Spanje halen. De exportvrachten bevatten doorgaans wat ze zelf aan de straatstenen niet meer kwijt kunnen, om allerlei redenen. Zo eentje heb ik!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef :>

Is het niet zo dat ze de beste paarden zelf in Spanje houden en ons proberen op te zadelen met het 'iets mindere' zoals dat ook een tijd bij de Quarters en de Ijsco's gedaan werd?

Greetz, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 16 november 2010, 16:05:


Als je betaalt, wordt er verkocht. En ook in Spanje gaat het economisch slechter. De verkoop hapert hier en daar en de paarden groeien intussen maar door. Er zijn fokkers die omkomen in de paarden en blij zijn dat ze er drie voor de prijs van twee kunnen verkopen.
Als je zelf naar Spanje gaat en je legt contact met fokkers, dan kun je net zo gemakkelijk een paard kopen als de spanjaarden zelf, ze zijn niet behoudend in die zin dat de goede paarden het land niet uit mogen. Naar wat ik zo lees en hoor uit dat wereldje, is alles te koop.

Maar hun perceptie van "een goed paard" en "een minder paard" is dus anders dan de onze. Afstamming weegt heel zwaar. En formaat. Ik heb filmpjes gezien van paarden van 75.000 euro, geweldige bloedlijnen, maar die voor dat geld wat simpel bewogen. En je treft ook zomaar een bewegingswonder aan voor 6000 euro, die minder prijswinnende papieren heeft.

Er zijn handelaren die met een vrachtwagen naar Murcia afreizen en op de markt kopen. Daar vind je uiteraard niet het neusje van de zalm.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef :


Heb jij enig idee wat in Spanje zelf een gangbare prijs is voor een leuk Spaans recreatiepaard?
En dan de vervoerskosten. Eddy is Ilias en Aram zelf gaan ophalen maar da's een hele ruk.
Ow wacht even, misschien weet Wil dit, die heeft haar paarden naar Portugal laten brengen door een paardenvervoersbedrijf.

Is gewoon interesse hoor, ik heb verder geen plannen in die richting. Genoeg eigen paarden en Alegríaprojectjes om me de komende tijd mee bezig te houden....

Groetjes, Pien

Als je het precies wilt weten dan kan ik het vragen aan een familielid. Hij zit elke week in Spanje met een paardentransport. Als ie niet naar Zweden of Engeland moet...
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Spirithorses schreef op dinsdag 16 november 2010, 17:25:


Twee vriendinnen hebben recent los van elkaar in zuid Spanje bij verschillende fokkers een paard uitgezocht en naar NL laten brengen. Beide 5 jaar, eentje wel, eentje niet zadelmak, 8000 en 5000 euro. Leuke recreatiepaarden met wel wat potentie, geen trauma's, je ziet waar ze vandaan komen en hoe ze daar zijn.
Het is belangrijk welke transporteur je neemt. De goedkopere scheurt door en verzamelt soms paarden waardoor ze een weekend lang ergens opgehokt staan te wachten. Dit verklaart het lagere bedrag. Je hoort dan wel eens wantoestanden in de wandelgangen zoals omvallen en vastliggen onderweg.
De duurdere vervoert ze los, in een soort boxen zodat ze onderweg kunnen draaien en liggen, permanent water en hooi. Dat kost natuurlijk veel meer. De twee hebben voor deze laatste optie gekozen: transporteur Marcel Jordan, 1000 euro pp.
Zelf met een trailer halen zou ik geen optie vinden; vind 4 dagen hobbelen in zo'n karretje te zwaar voor een paard.
Er is ook een Gelissen, die is goedkoper.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •