jennet schreef op zaterdag 11 december 2010, 23:18:


quote;

They all have one thing in common: They love life.

We have had the pleasure of caring for many blind horses over the years, and every one of them has enjoyed life to the fullest. More…

www.blindhorses.com

Piet schreef op zaterdag 11 december 2010, 6:17:


Precies dit zei ik ook op bokt en ik kreeg me toch een bak stront! Net als dat er hier wordt gereageerd dat dit absoluut niet kan.

Een blind paard hoeft niet per se paniekerig te zijn, een ziend paard is toch ook niet per se paniekerig als het schrikdraad ziet

Ik ken ook iemand die jaren een blind paard heeft gehad, tot ieders tevredenheid, ook die van het paard, gewoon op de wei, met buitenritjes enzenz.
Denk dat het ook met het karakter en de omstandigheden te maken heeft of het dier een paardwaardig bestaan heeft.
Dat het bij Anja niet goed ging wil imo dus niet zeggen dat het dus nooit goed zal gaan.
Sterker nog, ik heb zelf gezien dat dit paard er gewoon goed bijstond in de wei en met de oortjes naar voren buiten langs de rijksweg liep.(onder de man dus)

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 december 2010, 22:02:


mag die hengst ook buiten lopen in de kudde?

joop schreef op zondag 12 december 2010, 10:50:


Nee, natuurlijk niet, Letje! Dat dier wordt gebruikt voor het Branderup systeem ... waarbij de meester nog eens extra bewonderd wordt omdat hij een blinde hengst berijdt! Alles voor de persoonlijke eer en glorie waarbij dieren ondergeschikt zijn.
Iedereen "kent" wel een verhaal van dat het wel kan "hear say". Er zullen vast voorbeelden zijn van hanteerbare situaties, maar mij is gebleken dat 9 op de 10 uitzichtloos zijn. Dus niet kosten wat het kost om er een succesverhaal van te maken, maar je ogen goed open blijven houden en de grens tijdig trekken. Niet redden om het redden, niet in leven houden om het in leven houden ... het dier dient centraal te staan en niet de ego van wie dan ook.

Anja Seijn schreef op zondag 12 december 2010, 11:01:


Het is natuurlijk een open deur intrappen, de vraag of deze hengst in de kudde staat. Dat paard kan helemaal niet vergeleken met het paard waar het in dit onderwerp over gaat. Dat wordt geacht zichzelf te redden in een wei met andere paarden. Lijkt me niet gemakkelijk aangezien je als mens ook niet voordurend in de zorgen kan zitten vanwege een blind paard in de wei. Ik weet niet wie die stress gaat verdragen, als je ziet hoeveel zorgen je al kan krijgen met gezonde paarden. Ik heb geen ervaring met geheel blinde paarden, ik zou de hondenuitvinding proberen. Leren met licht elektrische schokjes is minder pijnijk dan op een kwaad moment in de omheining vast te lopen. Ik vind voor de veiligheid voortdurend op stal houden geen optie.

Ik denk dat je nog steeds vindt dat wanneer jij een beslissing neemt iedereen dan maar slaafs moet roepen: "Goh Anja, wat zielig dat je je paard moest afmaken"
Ik zie het totaal anders. Nu kan iedereen wel roepen dat ik als een gek even drie uur naar Kootwijk had moeten rijden, maar jíj bent degene die, door welke invloed dan ook, de training stopgezet hebt, niets meer van je liet horen, totdat ik hier met een enorm zielig verhaal moest lezen dat je hem hebt laten afmaken.
Ik heb je verteld en je wist omdat je mijn cursus hebt gevolgd, dat je een paard eerst clickerwise moet maken en daarna begint met een trainingsplan!
Dat dier is vermoord omdat jij de kennis en het geduld niet had om het zaken te leren en nog steeds gelooft dat niemand die kennis heeft.

Iedereen die het op die basis met je eens is komt eveneens bepaalde OC te kort en misschien heeft Pavlof er ook wel een hoop mee te maken.

Zoals je nu weer op tilt slaat over een schrikband sla je perfect over wat ik daar over geschreven en mee bedoeld heb, alles om me zo zwart mogelijk te maken...... of je begrijpt het eenvoudig niet.
Geeft niks hoor Anja, zo wordt uiteindelijk precies duidelijk wie je vrienden zijn.

Ik wil het nog wel eens en dan wat uitgebreider proberen hoor. Maar het is wel het laatste wat ik over dat paard schrijf. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer.

Allereerst de 4 categorieën van het leren zeggen niet dat we alleen iets kunnen leren door het positieve te belonen. P+, P-, R- en R+. P+, dus ook het toevoegen van straf leert net zo goed als R+ (Dat ik zelf nooit zo werk is omdat ik geloof en weet dat R+ de meest diervriendelijke vorm van iets aanleren is. Maar deze situatie ligt anders)

Ik heb zo ongeveer geschreven dat ik het in dit geval een prima idee vind als er een geluid afgegeven wordt als een soort marker, "nu, ben je ver genoeg, als je verder gaat dan wordt het vervelend"

Exact hetzelfde als het wat je toen zo enthousiast aan me schreef en ook nu weer als voorbeeld geeft, dat je alleen nog maar " voetje" hoefde te zeggen en hij zijn voet hoger optilde om te voorkomen dat hij zich pijn deed. Dat dat ie héél snel geleerd. "Au" ik stoot mijn voet. Verrek! als zij voetje zegt til ik hem op en stoot ik mijn voet niet!

Waar is het verschil voor het paard met als ik dat geluid hoor moet ik niet verder gaan want dan krijg ik een elektrische straf?
Emotie van de mens?
Het idee dat een elektrische hondenband - en dat vind ik ook- een verschrikkelijke trainingsmethode is?
Maar dan hebben we het wel eventjes over iets heel anders!

Dit gedrag is doodsimpel te trainen, leer het paard dat het stopt bij het geluid dmv beloning (het geluid is de marker) en terug gaat, laat dat ingesleten, automatisch gedrag worden, zet heel weinig stroom op het apparaat en laat het gecontroleerd schrikken als het door het geluid loopt. (Zoals voetje stoten) Oftewel de sanctie op het verkeerd gedrag.

Ik denk dat het zelfs een enorme hulp kan zijn voor een blind paard om te bepalen waar het zich op haar veilige wei bevindt.
Als ik even doordenk, maar ok, ik ben geen technicus dus ik weet niet of het realiseerbaar is, zou je met zo'n band nog veel meer hulp kunnen bieden. Een bepaalde klank voor alles is veilig, een andere van het wordt wat onveiliger, maar hier kun je nog perfect komen, een geluid voor hier staat je drinkbak én een geluid voor PAS OP, nu niet verder meer!

Geen enkele reden meer voor dat paard om in paniek te schieten, het weet namelijk dan altijd waar het wél veilig is.
Bovendien wordt het zo veel minder afhankelijk van een geleidepaard.
Ik weet zeker dat als ik mijn best doe, ik een clickerwise paard in 10 minuten een geluid aan leer en een niet clickerwise paard binnen een uur. Elke ervaren clickeraar zal dit kunnen bevestigen.
En dán wil ik het nog wel eens hebben over de leefbaarheid voor een blind paard, als het als basis volkomen tevreden met een paar shetjes ofzo in de wei loopt en alles wat je er meer mee doet alleen maar extra is.


Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Anja Seijn schreef :


Is het niet ook een beetje dat wanneer een paard eerst ziende was en later blind werd, niet verplaatst wordt, dat hij zich de omheining en de moeilijkere punten kan herinneren?
Je hoort toch ook van die verhalen van mensen met eem blinde kat die nog gewoon op de bank kan springen enzo. Maar hun inboedel kunnen ze niet verplaatsen omdat het dier dan overal tegenaan loopt?

Ga je zo'n dier verhuizen dan wordt het ellende.
Ik weet het niet hoor, heb er geen ervaring mee, maar kan me daar wel iets bij voorstellen. En dan heb je nog te maken met karakter. Mij lijkt dat een blinde aardse Fjord minder in paniek zou gaan dan een blinde Arabier.

Groet, Pien

Alvast bedankt allemaal voor de reacties.

Het is dus zo, dat Prinses praktisch heel haar leven manegepaard is geweest, blind is geworden, nog even meegedraaid in de lessen maar een blind paard + manegelessen was geen goede combi. We hebben toegezegd haar op te nemen en het te proberen, we hadden voorzorgen genomen. Die blijken niet afdoende, dus willen we eerst ons rustig oriënteren hoe of wat, voor we overgaan op drastische oplossingen (inslapen). Waarom? Omdat we toegezegd hebben haar te helpen, en dan is het minste wat we kunnen doen proberen... is het niet doenbaar, wegens wat voor reden ook, dan zijn we heus realistisch genoeg om niet door te blijven gaan...

Dit gezegd zijnde, ik ga de link van blindhorses is doornemen (bedankt!) en alle andere opmerkingen meenemen bij het bespreken.

Het is een moeilijke zaak, ze is verder een rustig, lief paard. Vertrouwt ons volledig en volgt ons op vreemde plekken blind ( ) Zo is ze nu noodgedwongen dus tijdelijk verhuist naar een pensionstal, maar ze loopt mee alsof ze daar al jaren loopt. Het zou zo jammer zijn als ze niet meer van haar leven zou kunnen genieten, enkel en alleen door haar blindheid...

Nils Vellinga schreef :

Ow ik zie nu dat ik iets vergelijkbaars schreef van die kat

Bij het blinde paard zou ik ook kunnen kiezen voor een balken omheining, hoog genoeg, waarlangs het paard kan lopen. Geen stroom in elk geval. En een ander rustig paard erbij zodat het blinde paard niet opgejaagd wordt. Maargoed, dat is allemalal theorie, zoals zoveel aangedragen oplossingen. Je komt denk ik zoveel tegen wat je op voorhand helemaal niet kon bedenken en beredeneren. Je zult maar een blind paard hebben, dat lijkt mij een constante bron van zorgen om het welzijn en levensgeluk van het dier. Ik weet ook niet of ik daartegen opgewassen zou zijn.

Groet, Pien

Piet schreef op zondag 12 december 2010, 12:55:

Piet, allereerst moet jij niet denken te weten wat ik vind … dat weet je niet, dat kan je ook niet weten en is verder niet relevant. Of mensen vinden dat ik een dier vermoord heb of dat ik er juist goed aan gedaan heb, dat interesseert mij werkelijk geen zak. Ik weet wat ik gedaan heb en ik weet ook waarvoor! Niets zieligs aan … ja, misschien omdat IK het graag anders had zien aflopen, maar … zoals jij ook weet uit de door jou gepubliceerde correspondentie tussen ons … ik had maar één belang, dat was het welzijn van Ingenioso. Ook hier op het forum heb ik diverse keren aangegeven dat ik het nut van Ingenioso beleren tot rijpaard niet zo één twee drie zag. Als ik wil rijden, dan heb ik het voorrecht te kiezen uit meerdere gezonde paarden die wel kunnen zien. Zoals ik ook al aangaf in de door jouw gepubliceerde correspondentie: ik zag het paard staan in een walgelijke conditie en had maar één doel: WEGHALEN … euthanasie is altijd een optie geweest. Ik heb bij dit paard allerlei signalen gemist … obsessief rondlopen, de uitbraken die steeds vaker en steeds heftiger werden, obsessief eten om een voldaan, tevreden state of mind te bereiken … weer obsessief rondlopen en alleen maar angst … wit om de blinde ogen, opengesperde neusgaten … maar wel een uiterst zachtaardig en beleefd paard die met een streling alle kanten op wilde wijken als je hem er om vroeg. Die met bevende benen de vrachtwagen in liep, als je het hem vroeg. Ik had oprecht een jubelverhaal van het dak willen schreeuwen, niet voor mijn persoonlijke eer en glorie (want dat bestond uitsluitend uit voeren en verzorgen), maar meer omdat ik juist dit paard zo graag een fijn paardenleven had bezorgd, waarbij hem niets gevraagd werd, maar uitsluitend zou worden gegeven. Als ik hem kon laten opereren, als het mogelijk was, ik had mijn spaarvarken aan diggelen geslagen en had het gedaan. Ik heb op medisch terrein alle mogelijkheden uitgezocht en ging dan vaak als een klein kind vol verwachting naar de kliniek om vervolgens weer teleurgesteld naar huis te gaan. Dat was mijn missie, dat was mijn doel … en dat is niet geslaagd. Compleet mislukt. Ja ik heb hem dood laten maken, vermoord, laten inslapen … Ja, Piet, dat heb IK gedaan! En Piet … ik zou het morgen weer doen. Ik had het vele maanden eerder moeten doen. Ik heb niet goed naar hem gekeken, heb hem opgelapt en in leven gehouden totdat ik, ook al wilde ik het godverdomme helemaal niet meer zien, niet anders meer kon zien. Een paard wat ik nog zeker 20 jaar in leven had kunnen houden door hem een paar uur op een wei te knallen en vervolgens in een stal te houden. Zo worden miljoenen paarden gehouden, dus ook een blinde kan zo gehouden worden. Het is hier al gekscherend geroepen “als een cavia in een schoenendoos”. Nolasco werd geofferd, maar dat verdomde ik … goed besluit, want Nolasco is een ongecompliceerd, sociaal en levenslustig paard geworden. Die wordt binnenkort 5, maar gedraagt zich nog als een jaarling, dus in dat opzicht is er ook nog zat voor hem te doen. Moest ik een gezond dier laten lijden onder een gebrek van een ander dier. Shetjes … dat verhaal zal ik je besparen, maar de shetjes kwamen tekort en waren geen partij …

.... wordt vervolgd op het volgende bericht!

Piet schreef op zondag 12 december 2010, 12:55:

Ik heb nooit van jou verwacht dat je 3 uur in je auto zou gaan zitten om naar Kootwijkerbroek te rijden. Maar ik heb je wel uitgenodigd om als je toch naar Enschede ging voor je DVD-project je praktisch langs mij reed en of je dan alsjeblieft wilde komen kijken. Ik heb je letterlijk gezegd dat je hem moest ontmoeten, hem moest voelen en hem moest meemaken om je een duidelijk beeld te kunnen vormen. Je hebt nooit gebruik gemaakt van mijn uitnodiging, Piet, nooit. Ik heb de moeite genomen filmpjes voor je te maken … je dingen te laten zien en ja … ik was begonnen met het trainen van Ingenioso op jouw manier … jij weet ook dat hij toen weer een wond had en verrekte slecht liep (ataxie) en dat hij weer naar de kliniek moest … dit heb ik je geantwoord nadat je vroeg of ik nog wat nieuws had te melden voor je E-zine. Ik heb je een persoonlijk mailtje gestuurd, die jij simpelweg hebt gekopieerd en één op één in je E-zine hebt geknald. Hoe ongevoelig kun je zijn?! Heb je de inhoud gelezen, Piet?

Quote:
Ingenioso Â… Die zit in de lappenmand. Ik weet niet of ik je verteld hebt dat hij een vreselijk wond aan zijn schoft heeft gehad toen ik hem ophaalde, vorig jaar mei?
Enfin, met medicatie en dagelijkse zorg, was die wond weer helemaal hersteld … tot begin deze week  Op exact dezelfde plaats is er weer zo’n gapend gat ontstaan! Vee-arts staat ook voor een raadsel. Heeft het over mogelijk een stukje afgebroken bot of een abces … in ieder geval a.s. maandag moet hij weer naar de kliniek voor foto’s. Daarnaast loopt hij momenteel ook nog eens beroerd, heb werkelijk waar geen enkel idee hoe dat nu weer komt, kortom … Ingenioso zit in de lappenmand en de aandacht die hij nu van mij krijgt vindt hij alles behalve leuk! Ik heb nog wel geprobeerd of ik hem kon verleiden tot een spelletje “zoek het belletje”, maar hij blijft momenteel een beetje stoïcijns voor zich uit staan staren, met zijn oren op half zeven. Hij voelt zich beroerd en wenst geen gedoe aan zijn hoofd, denk ik? Wat denk jij? Af en toe hé, krab ik me echt achter de oren waar ik in godesnaam aan begonnen ben en of ik wel in het belang van dat paard handel. Moet hij weer in de vrachtwagen, weer naar de kliniek met al die enge geuren, dan is hij zo vreselijk angstig …. Nu niet gelijk denken dat ik hele drastische maatregelen ga treffen, maar echt, Piet, ik vraag het me bij tijd en wijlen wel af: is hij gelukkig? Ik hoop dat hij zich snel een beetje beter voelt, want hij begint het spelletje echt te snappen hoor! Ik houd je op de hoogte.
Unquote.

Dit komt uit je E-zine van 1 april 2010!!!! Ik heb je de uitslag van het bezoek aan de kliniek gemaild, ik heb nooit één belangstellend mailtje van je terug gezien, geen telefoontje … noppes, nada, niks naks nul!!!! Mijn broek zakte werkelijk waar af, een klap in mijn gezicht …
Vervolgens lees ik in je E-zine van 29 april het volgende: Met Ingenioso, het vervolgverhaal gaan we even stoppen.
Anja is zo druk in training met haar andere paarden dat hij even blijft zoals hij is.
Misschien kom ik er nog wel eens op terug. Jammer, want het is een geweldige uitdaging een blind paard tot rijpaard maken, maar helaas, je kunt niet alles tegelijk.

Tussen 1 april en 29 april hebben wij geen enkele vorm van contact gehad. Maar na het lezen van dit laatste bericht in je E-zine was ik er ook klaar mee! Mag ik alsjeblieft een paar weken met mijn Jeen aan de gang? Of moet alles wijken voor een prestige project van Piet Loof, zodat hij de wereld kan tonen waar hij met zijn trainingstechnieken allemaal toe in staat is? Ten koste van wie, ten koste waarvan? Nee, Piet … misschien laat ik me nog wel gebruiken, maar ik sta niet toe dat een blind paard voor jouw persoonlijke eer en glorie voor de kar wordt gespannen! Zoek je eigen ellende maar en blijf met je klauwen van mijn ellende af! Zo dacht ik, zo denk ik en zo blijf ik denken. Want zelfs mijn voorstel om één en ander uit te praten onder het genot van een kop koffie, sla jij af! En ik weet waarom … je kunt mij niet anders dan gelijk geven en je stikt nog liever in je trots en je, inmiddels, te grote ego dan mij recht in mijn gezicht te kijken en toe te geven dat dit verhaal buiten iedere proportie is gestegen. Want dat is het.
Jij bent verontwaardigd over de dood van dit dier. Waarom? Wat was je band dan? Wat was je betrokkenheid … dan een paar foto’s plakken en mijn verhaal te kopiëren? Niks toch … was je zo gek met dat dier? Vertel dan eens … waar is dat dan uit gebleken? Door mij iedere keer als stom, dom en achterlijk hier neer te zetten en neerbuigend met je “joh” te bleren, laat je mij geen keus de kaarten op tafel te leggen. Zo liggen de feiten, meer is er niet … dat weet jij net zo goed als ik, maar je wekt de indruk bij anderen dat het anders is … lees het naïeve berichtje van Koen … “Piet had een plannetje” … Nee, Koen, Piet wilde zijn E-zine vullen zonder al te veel moeite en de zaak te beoordelen vanaf zijn computer. Geeft niets, maar niet over mijn rug hé!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Anja

Een vat vol geleerdheid is nog geen Druppel
wijsheid waard! ~ Pythagoras ~

Piet schreef op zaterdag 11 december 2010, 5:45:

Goh Piet, jij had dan misschien niet verwacht dat ik gewoon ronduit zou zeggen wat ik van jouw handelswijze vind, daar staat tegenover dat jij me met de dag meer tegenvalt. Ik had niet verwacht dat jij zó anders bent dan de schijn die je wilt wekken!!
En je had beter moeten weten, immers ik heb er eerder hier op PN duidelijk over geschreven. Zo duidelijk dat je direct meende mij te moeten mailen in een ultieme poging je eigen straatje schoon te vegen. Nooit over nagedacht zeker waarom ik daar niet op gereageerd heb? Of ook daar je eigen antwoord op gegeven en tot waarheid verklaart? Zo zie je maar hoe mis je kan zitten als je alleen van je eigen waarheid uitgaat!
Dat je in die mail ook nog aanbood de mailwisseling tussen Anja en jou over Ingenioso te forwarden, dat vind ik gewoonweg vies.
Toen het verhaal over Ingenioso speelde was je bezig met het filmmateriaal voor je DvD. Daarvoor reed je naar Enschede, en om je topografische kennis op te frissen, dan rij je langs Kootwijk! Dus kom mij niet aan met het excuus dat je “als een gek even drie uur naar Kootwijk had moeten rijden”. Effe stoppen langs je route en je had meer dan genoeg kunnen zien. Maar ja, de handel gaat voor hè, dan verdraai je de zaken toch gewoon effe….bah!!
Ik vind het zo vies, arrogant en zelfgenoegzaam om iemand voor moordenaar (je ooit afgevraagd wat dat met iemand in een rouwproces doet???) uit te maken als je niet weet waar je het over hebt en ook nooit de moeite hebt genomen het echt te weten te komen, daar heb ik geen woorden meer voor!!

Wat een verhaal,
Feit:
Werk in Enschede duurde tot 1 uur 's nachts, was 4 uur thuis, hoe bedoel je, ff langskomen?
Schitterend voorbeeld van hoe alles erbij wordt gehaald om hier de boel te overtuigen.
En ik heb een getuige hoor, welke tijd dat was.

Als iemand graag wil dat een paard door mij getraind wordt mag ik daar denk ik toch wel iéts voor terug.
Dat íets was aandacht voor clickertraining dmv mijn ezine., waar mensen zich voor moeten opgeven. Om voor die mensen over een interessant paard te kunnen vertellen en hun input en kennis mee te kunnen nemen en gebruiken als we werkelijk gingen trainen ipv alleen nog clickerwise maken.
Ook mensen die langer clickertrainen dan ik lezen daarin mee.
Zo fout zie ik die intentie nog steeds niet.
Jij blijkbaar ook niet, want je deed for the sake of the horse graag mee.

De bedoeling was die ( gratis he) ezine elke 14 dagen te laten verschijnen ( inmiddels is dat tijdstip wat verruimd) maar als je afspreekt ik doe mee dan moet je niet gek staan te kijken als je daar ook op aangesproken wordt. Maar ja, als je niets traint heb je niks te melden he?

Anja, je dramatiseert nog maar een stukje verder,
samen met je lieve vriendinnen even de boel zo aanpassen dat het eind van dat dier onomkoombaar was en dat ik toch wel een heel verschrikkelijk karakter heb. Zoek het fijn uit joh. Ik trap er niet in.

Ik weet dat ik, wanneer ik had geweten dat dat paard afgemaakt zou worden, hem graag hier had gehad om hem te helpen. Nooit heb je me echter de indruk gegeven dat het werkelijk einde zo dichtbij was.
Ook niet aangekondigd.... nooit.... Hier niet op PN en niet tegen mij.
Je was het paard beu, zag er geen gat meer in en het idee dat je daar 20 jaar voor moest zorgen was je teveel.
Weg paard.....

Je mag nu weer reageren wat je wilt, ik heb mijn laatste woord over dat paard en tegen jou gezegd. Ik geloof je van geen kant, al vanaf het eerste moment niet toen je dat overlijdensbericht hier schreef. Daar laat ik het bij.


Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.