Wat goed dat je hier zo mee bezig bent, en jezelf wilt verdiepen.

Als je geen eigen paard hebt én afhankelijk bent van anderen, is het soms best lastig om dingen te doen op een manier die je zelf wilt.
Zeker als je nog afhankelijk bent qua vervoer.

Verdiep je maar, kijk waar je kansen kunt pakken in je buurt. Cursusdagen zijn praktisch, dan is iets meer reistijd wel 'rendabel'.
Kijk in boeken, lees op sites, lees ervaringen op fora maar blijf je gezonde verstand gebruiken.
Dan ben je in elk geval met dingen bezig zonder dat je daar praktisch een paard voor nodig hebt.

Bij Spirithorses is de cursus Natuurlijk Paardenhouden heel interessant, ook voor mensen zonder eigen paard.
De cursus Natuurlijk Bekappen is misschien wat vreemd als je geen eigen paard hebt, maar wel iets waar je ontzettend veel over kunt leren en waar je je in kunt verdiepen. Je hebt er geen eigen paard voor nodig op de cursus zelf.
Misschien zijn er ook wel clinics oid in jouw buurt. Misschien valt er iets te vrijwilligen op de manege, of zijn er mensen waarvan je merkt dat ze ook meer in jouw straatje denken?

Het is nu nog even lastig, maar het komt nog wel, 'later'.

Inderdaad,
Ik wil heel graag een eigen paard, maar ik weet dat dat nog enkele jaren wachten is tot ik gedaan heb met studeren en vast werk heb etc.
Maar ik kan dit beter nu allemaal leren dan nadien pas dacht ik...
Ja, de cursus natuurlijk hoefbekappen vond ik inderdaad een beetje vreemd zonder eigen paard, maar misschien dat ik dit wel kan doen.

En ik probeer mijn wijsheid ook een beetje te spreiden op de manége. Gisteren was er een man die jonge paarden zadelmak maakte op natuurlijk wijze.
En er waren toch een paar mensen die daar interesse voor hadden, dus laten we hopen dat zij zich ook gaan verdiepen en hun paard natuurlijker willen houden.

Goed dat je het paard zo observeert. En vandaaruit kijken wat ze wel goed / fijn vind.
Ikzelf heb altijd handen biks in zak, en geef bikje per keer bij reactie op vraag.

Ben bang dat je niet veel zal kunnen veranderen als je er waarschijnlijk 1 x pw op rijdt. De overige handelingen door het gros zal afstandelijker zijn. Ikzelf heb ook geen eigen paard meer. Ik zie elk paard als leerfase en wat ik doe vertel ik om me heen en waarom ik het zo doe. Meer kan je niet doen en die momenten./ tijd heb je mooi te pakken met het bewuste paard.

Dat het paard zo reageert naar andere, zowel mens als ander paard heeft waarschijnlijk te maken met zelf bescherming en geen plezier in het samenzijn.
Je zou andere kunnen vragen wat afstand te houden als je rijdt en zelf ook handig om de andere heen rijden = goed om je heen blijven kijken.
Wat vertrouwen en ontspanning om te beginnen, vandaaruit wat toenaderen.

Het leven is zo niet leuk voor een manege paard, als ze niet als individue gezien worden. Ik zou met de lesgever overleggen om te zoeken naar oplossingen voor een ontspannen paard. Laat van je horen.

Ja, ik beloon haar meestal met aaien. Want ik had de manégehouders horen zeggen dat ze het niet zo leuk vinden als mensen de paarden gaan verwennen, want dan gaan ze bij iedereen snoep zoeken en te dik worden.

Ja, ik probeer goed rond mij heen te kijken en als ik een ander paard ben aan het inhalen maak ik een volte, maar meeste mensen rijden ja gewoon voorbij via de binnenhoefslag. Volgende keer ga ik zeker vragen of ze een beetje kunnen oppassen, ik had het nu al een paar keer gezegd, maar het gaat zeker het ene oor in en het andere oor weer uit.

hmmm, nu ik denk dat ze zich bij mij zeker als individueel paard geapprecieerd voelt.
Want ik kom een uur voor de les en zit dan 3 kwartier te poetsen, te aaien, ben gewoon heel de tijd met haar bezig. Terwijl andere ruiters gewoon vlug poetsen (wat soms niet gebeurt als zij het paard proper vinden), opzadelen en dan stal terug toe en dan blijven ze ofwel gewoon in de stal met andere mensen babbelen en sommige gaan gewoon weg en laten hun paard opgezadelt in de stal.
Terwijl ik haar praktisch geen minuut alleen laat (alleen voor een andere singel te halen als die te klein is ofzoiets).
ik geef de andere paarden geen of niet zoveel aandacht als haar.
Ze kan dit duidelijk zien door de stal want er zijn geen echte staldeuren. De staldeuren is dezelfde 'deur' die de meeste mensen voor een wei hebben. Gewoon 2 stroomdraden met zo haken. (gelukkig staat de stroom zelden op anders had ik mij al vaak perongeluk gestoten)
Ik denk dat ze dan toch als individu behandelt wordt door mij ?
Nu ik weet niet hoe het met de verzorgers zit, maar ze krijgt sowieso al is het maar een miniem beetje meer aandacht dan andere paarden als ze haar manen bijknippen. Ze heet Stekel omdat ze een hanekam heeft ipv lange manen, maar dit moet dan ook wel regelmatig bijgeknipt worden, anders zou ze geen stekel meer zijn hé

Ik heb toch een paar vorderingen geboekt denk ik.
Nu wacht ik nog altijd een beetje op reactie van Anita om te weten of ik haar wel of niet goed individueel behandel of dat ze dit anders bedoelt ?
Als ze mij mss nog tips geeft kan ik ze wel meegeven aan de lesgeefster.

Nu deze week was ze natuurlijk niet zo blij toen ik aankwam, maar toen ik de borstels kwam was ze meteen gerust en ging ze zelfs een stukje opzij zodat ik makkelijk in de stal kon.
Vond het wel grappig, maar ik denk dat ze de routine begint te kennen ?
Ze was wel geïrriteerd als ik op haar buik aaide, maar voor de rest ging het vrij goed.

Nu probeerde ik na de les een beetje in de binnenbak geprobeerd of ze mij gewoon volgde en stopte als ik stopte zonder haar op enige manier vast te houden.
Sowieso als we van de stal naar de les gaan hou ik haar teugel losjes vast enkel voor het geval ze van plan is ervandoor te gaan.
De vorige les probeerde ik dit ook, maar toen lukt het niet.
Nu dacht ik wat geluiden toe te passen. Dus het gebruikelijk 'klik' geluid als ze moet stappen en dat lukte vlot en dan als ze moest stoppen zei ik how en hief ik men hand op en verbazingwekkend had ze dit meteen door.
Nu loopt ze soms nog wel eens een pasje of 2 door, maar ze stopte wel.

Nymphaea schreef op woensdag 22 december 2010, 23:17:


Mooi hoor alles met zo'n licht mogelijke druk.
Gebruik je fantasie zou ik zeggen. Ik rol zelf ook in van alles en nog wat als ik merk dat het paard het niet leuk vind of eng vind, daar dan mee aan de gang gaan.
Inbuigen van de hals naar knie lies zijn altijd goede oefeningen, steeds verder uitbouwen.Pionnetjes lopen zig zag, mooie oefening en met weinig druk kijken en belonen als het goed gaat, goed op je eige houding letten wijzen met schouders etc.. Bal in de bakm balkjes in vorm, vraag of dat mag voor de les, voor je opstapt, of voor de afwisseling in de les wat materiaal plaatsen, maakt het erg leuk en losjes allemaal. Balkjes draven en galoperen. Afwisseling en aandacht voor eens wat anders.

Je eigen houding straalt al veel uit naar het paard, dat is de eerste vereisde.
Ik denk idd dat een paard weet wie je bent. Hij zal jouw dan al gauw gaan associeren met rust en eerlijkheid. Toch als er veel mensen mee bezig zijn zal je iedere keer weer eerst jouw toenadering moeten laten doorwerken en dan is ze er weer voor je.

Dat onder de buik, dat kan verschillende redenen hebben. Zoek de grens dan ze het wel goed vind/accepteert, misschien kan je dat uitbouwen.

Prive les is misschien ook wat voor je, kan je een keer volledig met aandacht en rust samenwerken met de lesgeefster, en wat meer aandacht op wat moeilijk gaat richten.
Misschien wel een optie dat je daar een dag of middags assisteert tegenprestatie wat met het paard mogen doen. laat zien en horen dat je wilt en er mee bezig bent, je brengt dat al gauw over. Inzet

Ergens is het normaal dat je paardje wantrouwig is, ze komt waarschijnlijk tussen de twee lessen in die je met haar neemt veel andere ruiters tegen die misschien niet zo aangenaam zijn met haar...
En dan weet je niet eens hoe haar verleden is...
Ik heb mijn paardje nu 5 maanden en ben elke dag met haar bezig, het vertrouwen begint nu stilletjes aan te komen... (ze had enorm wat trauma's...)
Misschien kan je iets regelen met de manègehouders en het paard enkel door jou laten berijden, zulke formules bestaan wel (dat kost je iets meer maar dan kan je wel meer opbouwen denk ik)...
Vertrouw op je gevoel
Helena

Ja dat denk ik dus ook, ik denk dat geen enkele ruiter zo geduldig met haar is als ik... en dat ik daarom haar vertrouwen zal moeten winnen elke keer als ik ga.
Ik merk dit ook bij het hoofdstel aan te doen, als ik het hoofdstel vastneem gaat ze al met haar hoofd aan de kant...
Ik steek mijn hand uit, als ze dan met haar hoofd komt, dan aai ik haar, dan probeer ik haar hoofd vast te nemen om het hoofdstel aan te doen dan trekt ze haar hoofd weer weg, ik blijf dit volhouden tot ze zich gewillig laat doen. Het duurt dus makkelijk 5 tot 15 minuten om dit aan te doen en ik veronderstel dat de meeste ruiters niet zoveel geduld hebben, gewoon haar hoofd vastnemen en meteen hoofdstel aan, in het begin deed ik het ook omdat ik vond dat ze zich wat aanstelde, maar dan hield ze gewoon stijf haar tanden op elkaar, gelijk ik het nu doe duurt het idd langer maar als ik het hoofdstel kan aandoen lukt dit zonder problemen.
Ik vind ook dat ze zodra ze opgezadeld is zo heel sloom wordt zo ja ik kan het niet uitleggen, alsof ze weet dat ze nu maar gewoon in haar stal moet staan wachten tot ze haar komen halen om te gaan rijden.
Misschien is dit mijn verbeelding... Kan ook natuurlijk he
Ik ga proberen vaker te gaan, maar nu is het ook moeilijk ivm sneeuw en ijs op de wegen en men ouders rijden nu al die 1 keer per week niet graag.