Myriam schreef op donderdag 16 december 2010, 16:22:


Bij mijn vorige paard Indy dus wel, zij heeft jarenlang hoefproblemen gehad die zich in hoefzweren uitten. Achteraf een kwestie van verkeerd bekappen: te hoge hielen, straal wegsnijden en zool uitdunnen. Voor haar was de oplossing natuurlijk bekappen. Ze heeft nog een aantal jaren met tenminste aardig goede hoeven bij me mogen zijn.

Monique

Marianne Gomes schreef op vrijdag 17 december 2010, 13:17:


Schrikdraad is bij ons noodzakelijk om mijn twee dames op ons terrein te houden. Lily drukt met haar kont zo een omheining neer als ze jeuk heeft. En bij de buren is het gras altijd groener.

Met al het verkeer en de heerlijk giftige taxus haag bij een buurman dan maar een niet Paard of Dier Natuurlijke omheining.

Monique

Natasja Meersman schreef op zaterdag 18 december 2010, 17:11:


Ach, daar hebben we Esther weer met Ivanhoe.
Welbekend. :)

Ik ben hier terecht gekomen omdat mijn vorige paard jarenlang hoefzweren had. Ik kreeg het advies haar naar de slacht te brengen. Omdat ze na regelmatige mishandelingen door hoefsmeden die altijd tijd tekort hadden en pijnlijke handelingen met haar hoeven verrichten vreselijk bang geworden was, heb ik zelf leren bekappen. Eerst heb ik het bekapgedeelte van de hoefsmidopleiding in Zwolle gedaan, de traditionele benadering. De hoeven verbeterden iets, omdat ik naar behoefte vaker kon bekappen, kleine dingen gelijk aanpakken, maar de hoefzweren bleven. Daarna kwam ik deze site tegen en heb als laatste strohalm deze cursus gedaan. Ik was vreselijk sceptisch (he, Ilona?), maar heb de cursus gedaan. Op een paar logisch verklaarbare hoefzweren na, heeft ze geen hoefzweren meer gehad, een wereld van verschil. Ik heb mijn lieve schat in 2009 helaas verloren aan een koliek.

Nu heb ik een tinkermerrie en een shetlandmerrie die ik zelf bekap. Aan mijn paarden komt geen traditionele hoefsmid meer.

Monique

Martina schreef op maandag 20 december 2010, 11:07:


Mijn vorige paard liet ik wel spoorzoeken, Lily (nog) niet. Dat komt niet goed, daarvoor houdt Lily teveel van eten. Zodra haar hoofd aan de grond is, ben je bijna een kraan nodig om dat hoofd weer omhoog te krijgen. Voorkomen is hier beter, er moet momenteel nog een kleine begrenzing op, zodat ze weet dat ik niet zit te slapen. Er wordt pas gegeten als we NIET meer aan het "werk" zijn. Aan het "werk" zijn we zodra Lily haar sidepull aan heeft.

Toen ik haar net had, was ze in staat ineens de bosjes in te duiken. Dat mocht schijnbaar bij de vorige eigenaar. Met het paard van een kennis in gedachten, heb ik daar snel een stokje voor gestoken. Dit paard dook regelmatig ineens in de bosjes om er na een paar meter kauwend weer uit te komen. De mopperende ruiter op de rug die zich van allerlei insecten en blaadjes probeerde te ontdoen was ronduit hilarisch om te zien. maar zover wilde ik het eigenlijk niet laten komen.

Monique

Lineke schreef op maandag 20 december 2010, 11:26:


Welke dierenarts laat zomaar twee paarden inslapen omdat de eigenaar geen geld meer heeft voor onderhoud?

Monique

Martina schreef op maandag 20 december 2010, 12:04:




Op het asfalt laten snuffelen is ook geen kunst aan!

Nou ja, bij Lily wel, die is zelfs in mos tussen de tegels en in het kleinste takje geinteresseerd....

Monique

Ook goed getimed zo kort voor de kerst....

Ik heb thuis een stok achter de deur in gedaante van mijn vriend. Anders had ik al een hele veestapel van afdankertjes gehad.

Van dit soort dingen slaap ik altijd slecht. Bah.

Monique