eerst doet hij gewoon wat van hem wordt gevraagd en even later staakt hij gewoon.

Het waren voornamelijk instructeurs,

Voor mijn gevoel wordt het 'hij wil je testen' veel te snel gebruikt.
Het is waar dat paarden graag willen weten waar ze aan toe zijn, dus in die zin zullen ze zeker leiderschap testen. Maar in mijn ervaring wordt daar te snel alles op geschoven.

Een paard wat na een poosje pas begint te sodemieteren geeft iets aan, zoals christel al zei. En als een paard iets wil zeggen, kan dat alleen dmv gedrag. Het kan tenslotte niet piepen, janken, praten of grommen. Het is aan jou om daar iets mee te doen.

Bij mij gaan tegenwoordig bij zoiets alarmbelletjes rinkelen en ik zou er zeker voor kiezen om het paard een keer goed te laten bekijken door een zeer kundig persoon (beroepsmatig)
Je kunt dan denken aan een paardenfysiotherapeut, osteopeut of paardenarts. Wie beter is hangt er erg vanaf vind ik. In alle groepen heb je waardeloze figuren zitten. Doe dus goed navraag, voordat je dadelijk met zinloze afviezen op zit gescheept.

Verder is het geen overbodige luxe om het zadel en de ligging kritisch te (laten) bekijken en het kopstuk (waar rij je mee)
Bij de bitloze hoofdstellen bv zijn vele soorten inwerkingen en niet ieder paard is blij met iedere inwerking. Silja bv moet niets van crossrope of kruislingse werkingen hebben.

Daarna zul je je eigen rijden aan een nader onderzoek moeten werpen en controleren of je paard recht is en of jij recht op je paard zit.
Om je daarna af te vragen of je paard wel snapt wat je wil

Kortom... er is zoveel om na te gaan. Maar lichamelijke problemen zou ik als eerste goed onderzoeken. Helaas heb ik inmiddels ervaren dat paarden die laten zien zodra ze bij een nieuwe eigenaar komen.
Ik heb mij inmiddels laten uitleggen dat 'stevig doorpakken' want hij 'test' wat door helaas verschrikkelijk veel instructeurs wordt aangemoedigd, het gevolg heeft dat een paard leert om op de tanden te bijten, pijn te negeren en naar de bevelhebber te luisteren (niet zelden omdat hij anders een flinke klap krijgt)
Dat zijn de problemen niet weggenomen, maar heeft het paard geleerd om zijn mond te houden.
Bij een nieuwe eigenaar zal zo'n paard opnieuw duidelijk proberen te maken dat er iets aan de hand is. Je weet maar nooit.... misschien is dit wel iemand die luistert.

Luister je niet, en 'pak je hem eens stevig aan' dan is de kans groot dat ie inderdaad zwijgt en zich vervolgens kapot rijdt
Luister je wel, dan kun je een oorzaak achterhalen en daar iets aan doen.

Als het werkelijk testen van je leiderschap is, gebeurt dat volgens mij ook in de omgang en in het begin met rijden.

Ik herken je probleem heel erg. Mijn eigen paard ging "opeens" ook stijgeren, staken enz.
Ik kreeg ook het "advies" dat hij aan het puberen was, me uitteste enz.
Maar ik had steeds het gevoel dat er "iets" niet klopte.
Eerst heb ik hem een tijd rust gegeven en daarna grondwerk op gepakt. Ik dacht dat ik hem overvraagd had. Na een tijdje terug rijden en na een paar keer weer zijn oude problemen.

Uiteindelijk heb ik contact gehad met een instructrice volgens de academische rijkunst. (opgeleid door Marijke de Jong). En haar de situatie voorgelegd.
Ze kwam en zag eigenlijk al gelijk dat Kyliam dus wel pijn aan zijn rug had als ik erop zat. Omdat hij scheef was, en zijn rug,buik en beenspieren niet voldoende soepel en sterk waren.
Ik ben mijn paard gaan trainen met grondwerk van de academische rijkunst. Ik heb dus niet meer op mijn paard gezeten. Maar ik zie nu zelf heel goed waar de problemen vandaan kwamen. En ik geloof ook heel erg dat als ik verder blijf trainen op deze manier (oke even niet vanwege de sneeuw) hij straks onder het zadel ook beter te rijden zal zijn.

Er zijn veel wegen die naar rome gaan. Maar primair is kijken of het zadel goed is voor hem. Ik heb mijn zadel ook verkocht omdat het gewoon niet goed voor hem was. Heb nu een boomloos in de hoop dat dit beter zal zijn.
En daarnaast kijken naar scheefheid en soepel/sterk zijn van de verschillende spiergroepen.

Ik geloof nu niet meer zo in uittesten. Een paard wil je iets vertellen met zijn gedrag, kwestie van het te begrijpen...

Danielle

Ik zou er stap voor stap mee aan de gang gaan. Wat is de leeftijd? Hoe was het paard bij de vorige eigenaar, weet je dat? Hoe is het paard in handen? Is het paard gespannen? Hoe gaat het opstappen?
Hoe is het paard als je longeert, erachter of ernaast loopt?
Het ene paard is het andere niet, nieuwe omgeving nieuw persoon. Paard heeft wel stuur/duidelijkheid nodig, juist in de nieuwe periode. Als je zelf wilt rijden moet je wel consequent kunnen zijn en weten wat je doet. Niet eentonig rijden en variatie in training.
Als je twijfels hebt zou ik er een ander op laten rijden. Door je twijfelachtigheid kom je niet resoluut over.
Als het paard ontspannen is en mooi de hand mee wil nemen in het begin, is dat natuurlijk super. Is dat niet het geval, kan dat een reden zijn dat het paard het niet ziet zitten, en staken als gevolg kan zijn. Je weet zelf waarschijnlijk wel hoe je erop zit, ben je gespannen rijdt je afwachtend, ben je resoluut en handig, heb je balans etc.
Anders echt even een ander er naar laten kijken en niet vanaf de kant naar de stuurlui luisteren maar serieus samen met iemand.

negen van de tien keer heeft het vertonen van vreemd gedrag een lich. oorzaak,ik zou eens thermografisch onderzoek laten doen,zie www.thermografischonderzoekpaard.nl kan gewoon op stal,en kan je een hoop info verstrekken!

cindy altorf schreef op vrijdag 17 december 2010, 12:09:


Dat is dus ook mijn ervaring-

Ik denk eigenlijk ook meestal eerst aan een lichamelijke oorzaak. Ik vind het ook belangrijk om eerst lichamelijke kwalen uit te sluiten, voordat je 'aan gaat pakken'. Maar in 9 van de 10 gevallen is 't probleem volgens mij lichamelijk. Het probleem hoeft echt niet altijd heel groot te zijn. Zeker niet altijd voor een dierenarts of zo.

Het is wel verstandig om een kundig iemand hem te laten bekijken. Bijvoorbeeld een osteopaat. En vervolgens goed les nemen. Goed gymnastiseren is zo belangrijk! Danielle beschreef het ook al. Helaas zijn de goede instructeurs hiervoor behoorlijk schaars... Het merendeel wat je tegenkomt is zoals de mensen die jij gesproken hebt. Goede bedoelingen, maar toch niet goed naar het hele paard kijkend.

Succes!