In dat opzicht verschillen wij dan van mening Ans.
Ik denk niet dat je een paard wat altijd pijn heeft in leven moet willen laten omdat uitgerekend dat voor mij een egoistische instelling is.
Ik draai al een tijd mee, ben 50, en heb helaas mensen in een dergelijke situatie meegemaakt. Altijd pijn en geen enkel vooruitzicht op verbetering. In drie situaties hebben die mensen zelfmoordgepleegd. In een paar andere zouden ze wel willen, maar kregen de kans niet

Ik denk dat je geen benul hebt wat het betekend om altijd veel pijn te hebben, dag in dag uit, zonder enige kans op verbetering.
Dat is heel wat anders dan af en toe uit je bed rollen -voor mijn part elke dag uit je bed rollen- en wat pijntjes te hebben.

Ik denk dat dieren over het algemeen verdraaid goed aangeven wanneer het van hen niet meer hoeft en dat dat bepalend zou moeten doen. Al raak je die rottige twijfel nooit helemaal kwijt.

Overigens... je zegt dat de mensen in die situatie die ik noemde daar nooit in had mogen komen. Ik kan je verzekeren dat je die keuze meestal niet hebt. Noch voor jezelf, noch voor het dier waarmee je te maken krijgt.

Cindy Helms schreef op vrijdag 17 december 2010, 9:40:


Helder geschreven, Cindy, en de nagel op z'n kop! Ik zie, bij zowel mensen als dieren, heel vaak alles uit de kast komen om "leven" te behouden. Dat leven wordt dan een mechanisch ding ... hartkloppingen en ademhalen ... De medische wetenschap is ver en diezelfde wetenschap vraagt zich met enige regelmaat af of het nog verantwoord is om in alle gevallen "alles" te doen. De vraag komt steeds vaker op of het eindresultaat (het in leven houden) opweegt tegen het leed voor de patiënt wat daarmee wordt veroorzaakt. Het zijn behoorlijke afwegingen want bijvoorbeeld een arts is er voor opgeleid om te genezen en daarvoor alles te doen wat in zijn/haar vermogen ligt ... maar is genezen hetzelfde als dusdanig ingrijpen dat je ademt en je hart klopt?

Cindy Helms schreef op vrijdag 17 december 2010, 9:55:


Je kan ook niks doen, niet in leven proberen te houden maar ook niet doodmaken.

Eigenlijk is deze discussie toevallig behoorlijk actueel voor mij persoonlijk.
De laatste week heb ik er wel vaker aan gedacht.

Misschien hebben jullie dit wel ergens gezien?
http://vtm.be/hart-voor-mekaar/artikel/bart-verbeeck-wil-vredig-sterven-0

De jongen in kwestie was tegen euthanasie. Zet je aan het denken, niet?
Hij was een goeie vriend van mijn broer en kwam hier wel eens over de vloer.
Morgen wordt hij begraven.

Anja Seijn schreef op vrijdag 17 december 2010, 10:02:

Het zijn behoorlijke afwegingen want bijvoorbeeld een arts is

neen, dat hoeft niet altijd gelinkt te zijn met -genezen-, maar is altijd wel gelinkt met -in leven houden-. Maar idd dat is de opleiding, maar ook de druk van de maatschappij dikwijls vnl in de humane geneeskunde.
En nu moet die PC echt wel af, morgen en overmorgen examens

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 17 december 2010, 10:01:


Nee, dat weet ik gelukkig inderdaad niet.
En goed mogelijk dat ik dan ook van een flatgebouw spring.
Maar dat is dan mijn beslissing.
Kom mij van dat flatgebouw duwen, en dan ben jij een moordenaar.

Ans Jondral schreef op vrijdag 17 december 2010, 10:06:


Voor mij ook eigenlijk Ans, ook al is het nu bijna 2j geleden. Het lijkt nog gisteren dat ik één van mijn dierbaarste mensen heb moeten laten gaan.

Ik wens je veel sterkte.

Ans Jondral schreef op vrijdag 17 december 2010, 9:43:

Dat zou dan een keuze zijn voor jouw praktische gemak en dat is naar mijn mening geen criterium. Een dier onnodig laten lijden omdat het jou geen extra moeite kost in tijd en aanpassingen, vind ik weinig fijn gevoelig. Als je dan teveel tijd of aanpassingen gaat kosten, dan is de geleden pijn ondergeschikt en dan is jouw te nemen moeite het criterium om het dier alsnog in te laten slapen. Dat zijn in mijn ogen niet de juiste argumenten en niet de basis waarop je zou mogen beslissen. Maar dat is mijn mening.
Ik ben van al mijn paarden stapelgek op Jeen, de rest ligt mij ook na aan het hart, maar Jeen staat met stip genoteerd op nummer één. Ik heb hem nu bijna 3 jaar en kan aardig zien wanneer hij in zijn element is ... als Jeen iets zou overkomen waardoor hij een slap aftreksel zou worden van wat hij is, is dat het moment waarop ik hem zou laten gaan. Dat geldt ook voor mezelf, mijn man weet dat ... kom ik ooit in een situatie waarin ik tot in mijn wezen wordt beschadigd ... niet ingrijpen, niets oplappen ... laat mij vertrekken. Mens en dier hoeven niet onnodig te lijden. Voor wie? Het leven is geen wedstrijd. Gezonde mensen zijn bang voor de dood, dat is logisch. Mensen die ernstig ziek zijn vaak niet ... die weten dat het eind nabij is en worden soms wanhopig van de pijn. Niet te vergelijken met een keer niet lekker je bed uitkomen ... 24/7 helse pijnen is voor de persoon in kwestie geen feest en er wordt helemaal niets bewezen en het heeft, in mijn ogen, zeker geen hoger doel. Door medicatie en aansluiten op apparatuur verleng je de weg ... dus ja, vaak door medisch ingrijpen kun je levens kwalitatief verbeteren en verlengen, maar het woord "kwaliteit" moet voorop staan en het moet zeker geen show worden van hoe knap de heren/dames doktoren wel niet zijn!

Ans Jondral schreef op vrijdag 17 december 2010, 10:06:


Sterkte!

Cindy Helms schreef op vrijdag 17 december 2010, 10:08:


Ga wel goed komen, jou een beetje kennende. Succes in ieder geval!