Samantha65 schreef op vrijdag 17 december 2010, 11:35:


Anja, Heb je nu 3 accounts?
Zou je dan minstens je naam eronder willen zetten? Want zo kan ik ook niet meer volgen hoor.

Je bent een intelligente vrouw die weet hoe ze moet schrijven en argumenteren.
Je bent goed met woorden, beter dan ik en vele anderen. En je weet dat je daar mensen mee kan inpakken.
Maar strip je teksten van die mooie woorden en de essentie blijft net dezelfde als wat ik al schreef.

Wat ik praktisch noem gaat ook verder dan die hekken waar jij nu op doelt.
Het gaat om jou eigen incompetentie om met dat paard om te gaan.
Jouw kudde die niet geschikt bleek om hem in onder te brengen.
Tot op zekere hoogte ook onwil om daar keuzes in te maken. Zo heb je het welzijn van je andere paarden boven dat van hem verkozen zonder voor hem daarin een alternatief te willen voorzien.

Maar dat verwijt ik je ook helemaal niet.
Wat ik wel jammer vind is dat je dat niet erkent en dat je de reden van je beslissing bij hem neerlegt. Alsof hij het zelf gewild heeft, terwijl dat alleen projecties zijn van jouw eigen emoties.
Ja, ik vind hem een slachtoffer van jouw emoties en van een door jouw gecreëerde situatie.

Dani62 schreef op vrijdag 17 december 2010, 11:43:


Euthanasie als preventie?

Wie weet loop ik morgen wel onder een bus.
Dat lijkt mij ook behoorlijk pijnlijk?
Misschien moet ik dat ook maar proberen te vermijden dan?

"Het was vooral een opluchting voor de mensen die erbij betrokken waren om haar niet meer te moeten zien in de staat waarin ze was."

Alles wat een mens doet in zijn leven is idd uit een zeker egoisme. Dat is niet anders mogelijk. Je binden in een relatie, een kind nemen, een dier nemen noem maar op. Dat kan niet anders maar gaan bepalen voor een ander of zijn egoisme te groot was bij een bepaalde beslissing is nog iets anders. Beschuldigingen vind je makkelijk voor iedereen. Hebben we daar dan wel recht toe?
grtjes
Myr

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 17 december 2010, 11:29:


Maar wat is jouw interpretatie en wat is echt?

Pien vroeg gisteren naar Tempête.
Wel, als die zogenaamde 'trots' en flair van een paard een criterium is, dan had ik haar al 8 jaar geleden moeten laten dood maken.
Ik heb haar nu 10 jaar waarvan ze ongeveer 8 jaar echt van mij is.
Pête is niet hetzelfde paard dat ze was als 4-jarige.
Ze had iets, iets heftig in haar ogen, iets speels, iets puur, een bepaalde flair of aura die rond haar hing. Moeilijk te omschrijven maar het zal wel ongeveer datgene zijn wat Anja probeert te omschrijven.
Jamaica had dat ook. Hij had het zelfs nog tot ze hem zijn gaan sederen in die kliniek, terwijl hij wanhopig was van de pijn. En toch had hij dat nog.
Maar Pête is dat verloren, al heel lang geleden. Ze is geopereerd op haar 5de en heeft daarna 6 maanden op stal gestaan. Sindsdien is ze 'het' kwijt.
Komt nooit meer terug. Ze heeft een zekere gelatenheid en afwezigheid wat ze vroeger niet had.
Wat je meemaakt draag je nu eenmaal mee. Maar maakt dat dat haar leven niks waard zou zijn?
Het lijkt mij een moeilijk criterium om je beslissingen op te gaan baseren? Wat ik zie, ziet iemand anders daarom niet.

Ja ik volgde zijn "weg" Een krachtig positief en sterk iemand. Hij heeft gevochten tegen de dood maar kon zijn tijd opvullen met mooie dingen omdat hij daar toevallig de mogelijkheden toe had. Hij was tegen eutanasie maar heeft uiteindelijk gekozen niet bewust zijn leven te beeindigen. Ik heb veel respect voor zijn mening en overtuigingvoor maar mij is er niet echt een verschil want ook hij koos om niet nog verder te lijden. Misschien toch een te gevoelig iets om mee in deze discussie te betrekken.
Grtjes
Myr

Ans Jondral schreef op vrijdag 17 december 2010, 12:00:


Hoe beoordeel jij dat?


Uit ervaring van mensen die talloze blinde paarden hebben staan blijkt dat blinde paarden niet in de kudde met ziende paarden kunnen overleven.


Dat laatste is weer niet reeel, dit paard is het slachtoffer van de helaas door en door verrotte paardenhouderij en handel gericht op het verdienen van geld.