Zo weet ik er nog een, Marianne. Jaren geleden ging ik met Buck voor het eerst in de duinen rijden. Trailer geparkeerd op een goed vindbare plek.
Ik raakte al rijdend de weg kwijt, ineens was een kruising op de terugweg een driesprong en andersom, alle bomen leken op elkaar, het werd al schemerig en ik vond het niet grappig meer. (Mobieltjes waren nog geen gemeengoed, ik had geen kaart van het gebied en ja onhandig in je eentje voor het eerst en ja onhandig in de avond en ja blond). Dus ik zei ten einde raad: Buck breng jij ons terug naar de trailer. Buck gaf duidelijk aan rechtsaf te willen, maar dat leek mij juist heel onlogisch dus ik stuurde hem terug. Kwam al snel uit bij een fietspad, -hoera- dat uiteindelijk na driekwartier rijden bij de parkeerplaats uitkwam.
Later kocht ik een kaart van het gebied en ik zag daarop dat het pad dat Buck had willen nemen, het laatste stuk ruiterpad naar de trailer was!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

slimpie dimpies zijn het

Goh als die eens met een computer en forum overweg konden

Ik vertrouw Maya en mijn 3 totaal en absoluut. Hinneken en briesen, grommen en blaffen en ik ben alert en luister naar ze...