wij hebben een nieuwe 'track' van de winterweide naar de schuilstal, toch wel een redelijk stukje. helemaal 'maanlandschap' met kraters, bulten en scherp uitziende randen.
onze paardjes (ook de arab met haar stekkebeentjes) stappen behoedzaam maar verder zonder probleem meermaals per dag over en weer.
Mijn Fjord, Jeanneke, die staat apart bij onze shet om hem gezelschap te houden en ze mag geregeld bij de rest gaan 'socialisen'... vorige zaterdag laat ik haar bij de rest, dendert ze in volle galop heel dat paadje af naar de stal en weer terug.
het is een echte buldozer, denken wij dan. Blij dat ze er niets aan overhoud....

Soraya schreef:
Als je toch niet wilt dat hij er steeds doorheen loopt, is het dan een idee om het schuilhok af te zetten? (dat hij dus niet door het maanlandschap hoeft want hij kan zijn schuilhok toch niet in).
Ik zou liever hebben dat mijn paard niet kan schuilen maar wel in de rest van de wei loopt.
Dan dat hij kan schuilen maar

Ik ben daar niet echt akkoord mee. Ik voel mij veel beter als ik weet dat ze kunnen schuilen. Als ze echt willen kunnen ze wel bewegen. Als je ze verplicht om zonder een mogelijkheid tot schuilen te staan buiten weet je ook niet hoeveel ze bewegen over een hobbel de bobbel bevroren wei. Beter idee, geef hun hooi of een gedeelte buiten want daar gaan ze echt over dat moeilijk stuk voor en lopen het zo min of meer terug plat.
grtjes
Myr

Nogmaals bedankt voor alle reacties. Ik weet nu hoe het moet (in het vervolg) :
- Gladstrijken voor het gaat vriezen en afzetten tot het bevroren is
- In de lente stenen leggen (of een grote laag gruis-stenen storten) (Dat wilde ik van het begin aan al, maar grond-eigenaar vond het niet zo’n fijn idee; nu hij knollie diep in modder ziet zakken heeft hij het zelf voorgesteld !)
- zorgen dat, als het nodig is, ik het water binnen kan zetten (heb ik een systeempje voor nodig want die van mij gooit zijn 60 literbak “lekker om”, hahaha wat een humor!)

Nogmaals bedankt.
Lenneke