Wat een heftig verhaal, maar wat mooi dat hij rustig is ingeslapen in een vertrouwde omgeving.
En 39 jaar, wat een prachtige leeftijd! De grote stoere man, zoals jij hem zelf noemt, is nu bij al zijn paardenvriendjes op de ow zo mooie groene weides (zonder fructaan )

Veel sterkte voor jou en jouw vriendin!

Hé, verdorie toch
Toch altijd even schrikken zulke verhalen.

Stond hij in de buurt van jouw paarden?

Koen

Sterkte er mee.

Koen Theys schreef op woensdag 29 december 2010, 21:19:

Yep, ondanks alle mooie herinneringen.
Op school moesten de kinderen vertellen over die mooie herinneringen, als rouw verwerking. Maar ik moet toch nog vaak een traantje pinken.

Sterkte meid en je vriendin ook natuurlijk.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Sterkte! Een mooi verhaal!
Een respectabele leeftijd hoor! 39!

Liefs Marsha

Bedankt iedereen!

Nee Koen hij stond in Putte Kapelle op privédomein in een groepje eigen paarden van de eigenares. Hij was haar eerste schoolpaard maar mocht na het eerste jaar naar huis. Die paarden moeten echt alles kunnen en daar voldeed hij niet aan. Zij deed haar jaren uit met een ander paard dat helaas vorig jaar aan plotse koliek op 20j leeftijd stierf. Yas heeft ze in haar tienerjaren echt afgeraden om nog maar te denken aan die opleiding omdat het een ongelooflijke harde wereld was. Misschien is dat de dag van vandaag ook al anders, ik weet het niet en ik wil het eigenlijk niet weten. Mys heeft een goed leven gehad, dat weet ik wel zeker!

Grtjes

Toen ik gisteren van hem wegging dacht ik aan de tekst uit een oud liedje:

"Het afscheid deed minder pijn dan ik had gedacht........
maar de na pijn moet nog komen vanavond of vannacht..."

Gelukkig is zijn pijn nu over maar ik wenste dat ik meer wist over wat een dier denkt, voelt en ervaart als hij in een dergelijke situatie komt.

Alle steun gaat uit naar zijn vriendin wiens leven hij zoveel jaren deelde!
Bedankt
Myr

amar schreef op woensdag 29 december 2010, 22:44:



Ach Myriam, wat triestig... en een heel mooie en toepasselijke tekst.

Wat denken en voelen dieren op zo'n moment? We zullen het nooit weten maar ik denk dat onze emoties niet op hen van toepassing zijn. Wel ben ik ervan overtuigd dat ze een soort van energie uitstralen dat wij kunnen oppikken. Die voelen we soms tussendoor maar ook op het moment dat het einde nadert. Een paard dat 39 jaar mocht worden tussen andere paarden, op het laatst nog op eten knabbelde en naar zijn baasje riep? Zijn cirkel is volgens mij in een mooi einde gesloten.
Pijnlijk voor diegenen die achterblijven, dat wel.
Veel sterkte toegewenst, ook aan Yasmine en de eigenaresse.

hey Myriam,

ook van mij heel veel steun gewenst aan jullie en in het bijzonder aan je vriendin....

wat een rake woorden, dat liedje van je.... ik huil tegenwoordig bij het minste, omdat ik mijn hond zo mis... die in september is gestorven. inderdaad, de 'na-pijn' is vaak erger dan het afscheid. ook denk ik, omdat we ons op dat moment trachten goed te houden om zo onze vriend bij te staan in de laatste minuten. is mijn gedachte daarover althans.

zucht.
wel een prachtige leeftijd, 39. maar ik denk ook, hoe ouder, des te meer herinneringen je samen hebt, des te groter het gemis...

Katrien

Wat verdrietig, Myriam.

Wens jullie allemaal sterkte!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Wat een mooie leeftijd, maar het is altijd te vroeg.
Sterkte.
Monique

Heel veel sterkte!

Het weidevriendje van mijn paardje is 32 jaar. Ik ken hem pas 2 jaar maar ben toch bang voor de dag dat ook hij er niet meer zal zijn. Want je gaat toch vlug van zo`n dier houden.
Deze oude reus is gelukkig nog heel gezond dus hopen dat hij ook nog wat jaartjes te gaan heeft. En ondertussen past hij op mijn puberpaardje.

Bedankt iedereen!

Ja Katrien sommige dingen hebben tijd nodig. Hou je.

Myr