Hoi Piet,

Snap wat je bedoeld, helemaal.
Maar moet me toch even van het hart dat de mentaliteit van veel paardenhouders makkelijk is!
Als ik een paard heb (en die heb ik) die absoluut niet makkelijk is kijk ik naar mijn probleem en niet naar het "probleempaard'.
Ik heb ook heel wat obstakels moeten overwinnen met hem en nog steeds, zelfs de eigenaar van de manege in Nl zou hem wel even zadelmak maken en beleren en hij hield er na de eerste poging een hersenschudding aan over.
Een probleempaard ontstaat alleen door verkeerde handelingen van mensen, die niet snappen hoe het werkt.
Ik heb het wiel niet uitgevonden op dit gebied, maar ben gelukkig wel zover dat ik weet dat paarden spiegels zijn en als hij op mij reageerd dat dat te wijten is aan mijn manier van communicatie.

Ik geloof dan ook niet echt in een klik met een paard hebben omdat paarden dezelfde taal spreken.
Als je een goed dressuurpaard zoekt kijk je naar de kwaliteiten van zo'n dier.
En ik heb idd de luxe dat stalling mij niets kost omdat ze aan huis staan en 24/7 buiten lopen, daar staat wel tegenover dat als ik een paard zou willen en deze 23 uur p/d in een hok van 3,5 bij 3,5 zou moeten doorbrengen ik nooit aan een paard zou zijn begonnen.
Dat omdat ik dat gewoon geen paardwaardig leven vind.

Ik kan je dus niet vertellen hoe ik in die situatie zou reageren maar de slacht is geen optie, nooit!

Groetjes Aoife

Aoife Berserik schreef op donderdag 6 januari 2011, 19:23:


Over die laatste zin wil wat meer weten als het even mag.
Wat bedoel je hier exact mee?