Je kan haar Subli Seniores Priores geven, dit is speciaal voor dit soort paarden ontworpen, een ruwvoeder en krachtvoeder ineen, als slobber. Wij gaven dit ook aan onze oudjes met weinig tanden en slokdarmproblemen. Het moet wel 6 uur weken.

Oja, en een scheut olie erbij dagelijks wil ook nog wel een beetje aanzetten. Wel langzaam opvoeren anders heb je kans op diarree en dat is niet wenselijk bij zo'n mager beestje. Verder wil ik nog even zeggen dat zo'n oudjes vaak alle voedingsstoffen niet meer goed kunnen verwerken, je kan er dus eten blijven inproppen, zonder dat ze iets aankomen. Dit omdat hun darmstelsel niet meer fatsoenlijk werkt.

Hopelijk verloopt de introductie goed! Laat je nog wat weten via info@horsetopia.be waar jullie nu staan en of alles goed verlopen is? :)

Kleigrond is wel een hel, ik waarschuw je al maar We zijn ook pasgeleden verhuisd van een kleine weide (60 are) naar een grotere (bijna anderhalve hectare) weide op kleigrond maar ik heb dat kleine stukje droge weide toch al gemist met de recente overstromingen! Maar zolang de voordelen opwegen tegen de nadelen is het nog te doen gelukkig

Succes ermee!

Wij hebben tegels in beide inloopstallen, maar zijn er wel over aan het denken rubberen matten erop te leggen. Eén van de drie paarden gaat echt altijd in de stal liggen, en dan zijn tegels niet echt comfortabel, komt dan nog bij dat hij kleine wondjes aan z'n spronggewrichten krijgt erdoor.

Wij hebben bij de vzw een paard met maanblindheid gehad, ze moest in de zomer/lente een UV-kap (zoals een vliegenkap maar dan met UV-filter) dragen tegen de zon, ze kon haar lensgrootte namelijk niet meer regelen en de zon zou haar oog kunnen 'verbranden'. Ondertussen zijn we enkele jaren verder en het oog is nu stabiel, maar wel volledig blind helaas. Ze krijgt er geen ontstekingen meer op. Het is gelukkig niet overgeslagen naar haar andere oog dus ze kan nog wel met één oog zien.

Wij hebben zopas een 25-jarige ruin en een 15-jarige merrie tesamen naar Frankrijk vervoert vanuit België, een rit van 13 uur (tussenstop snachts). De paarden kenden elkaar op voorhand niet, maar gingen op de nieuwe plek wel samen komen te staan. We hebben ze één dag en één nacht samen gelaten en aan elkaar laten wennen, niet uit eigen keus maar omdat ze op dezelfde plek moesten zijn voor het transportbedrijf. Gelukkig klikte het meteen en ze hebben dus veel aan elkaar gehad gedurende de reis (met twee beter dan alleen-principe). Ook op hun nieuwe plek, waar ze in een kudde van enkele paarden staan, blijven ze heel erg op elkaar gefocust en aan elkaar gehecht. Hier dus een goede ervaring met op voorhand aan elkaar laten wennen en dan samen op transport.

Qua combinatie is het altijd afwachten wat klikt, hier klikte merrie en ruin super goed aangezien de ruin slecht overweg kon met andere ruinen. Mijn eigen ruin dan weer is een speelvogel en staat het liefst met andere, speelse ruinen van zijn leeftijd. Je zou voor jezelf moeten inschatten wat voor karakter het beste bij Maya past.

Wat een leuk initiatief, heb meteen de site helemaal doorgespit! Misschien heb ik erover heen gelezen, maar waar zit de club juist qua locatie?

Ik dénk dat ze bedoeld, dat 'wilde koeien' feitelijk veel vastere mest hebben dan onze tamme koeien. Door al dat sappige gras (vettere/meer melk als resultaat) hebben onze koeien eigenlijk continu last van diarree...

Veel sterkte, 6 jaar is eigenlijk nog veel te jong!

Lijkt op het eerste zicht een spoelworm maar zijn niet zo'n duidelijke foto's.

Ik weet dat de meningen hier nogal verdeeld zijn, maar als er (dode) wormen uit mijn paard komen, zou ik enkele weken (of anders, na overleg dierenarts) erna een nieuwe wormenkuur doen om nieuw uitgekomen enz ook aan te pakken.

Bij mij is het nogal wisselend. Bij mijn eigen paard en zijn 'groepje' (allemaal ruinen) zwier ik alles gewoon erbij, het zijn allemaal nogal rustige paarden en onderling is de rangorde duidelijk. Ik zorg wel voor voldoende ruimte, dus niet op een klein stukje samen.

Bij de vzw wisselt het natuurlijk enorm qua paarden, als er eentje geadopteerd is komt er een nieuwe in de plaats. We hebben ook enkele permanente 'kneusjes' dus daar moeten we wel voorzichtig mee zijn. Hier doen we dus eerst een draadje tussen gedurende enkele dagen, gaat dit goed, dan is het kennismaking op de grote weide. We blijven erbij om eventueel in te grijpen. Tot nu toe is er nog maar één paard geweest dat we altijd achter een draadje hebben blijven houden, die viel de andere paarden zelfs door de draad heen aan. Omdat deze paarden zich amper kunnen verweren hebben we besloten hier geen risico te nemen.

Ik zou dus kijken naar je huidige groep, is de rangorde daar een beetje bevestigd? Gedragen ze zich eerder rustig naar elkaar of zijn ze gemakkelijk geïrriteerd? Dan kan je een beetje voorspellen hoe ze op een nieuweling gaan reageren.