Het zou hier wel kunnen Pien, los laten meelopen.
Maar er zijn toch redenen waarom ik het niet ga doen.
Verkeer is geen probleem... Chaser zou wel aan de kant gaan. Beiden trouwens, want dat interesseert ze gewoon echt niet.

Maar al zou ik de rimboe ingaan... zit ik nog met allemaal platliggende afrasteringen (buren enzo), die nooit iemand opruimt. Ook om ruïnes staan veelal nog (deels) afrasteringen.... Veels te gevaarlijk.

Alleen hier beneden, het dal in... en dan via een andere route weer omhoog naar eigen erf... dat zou heel goed kunnen.
Maar ik denk dat Chaser, zeker beneden bij de beek... zoveel groenvoer tegenkomt dat ik hem daar gewoon achter kan laten... en dan na 'n week of zo eens kijken hoeveel dikker hij is geworden, kan hij wel gebruiken!

Smiley:

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Myriam schreef op zaterdag 29 januari 2011, 17:39:


Hey knop doet het weer wel!


Je moet op het makkelijkste paard gaan zitten. Doe moet goed aan je hulpen zijn, maar moet ook cool zijn in het hoofd. En het handpaard absoluut nooit vastmaken aan je zadel.
Twee fouten die ik ooit gemaakt heb, die een heel naar einde hadden kunnen hebben.
Je zult inderdaad snel merken dat niet alle paarden goede en betrouwbare leidpaarden zijn.
En ook het handpaard mag niet voor het minste panikeren en het op een rennen willen zetten.

Cindy schreef:

Voordat iedereen nu denkt dat ik handpaarden vastbind aan mijn zadel: ik doe dat ook niet hoor, om dezelfde reden als jij aangeeft, Cindy. Maar heel soms als ik een notoire staker bij me heb (zoals Quib die opeens de luiken dicht kan doen en niet meer vooruit wil, erg onhandig op buitenritten) dan moet je even handelen, vooral als er een beginner opzit) . Dan hup ernaartoe, aanklikken aan het touw, meevragen, beweegt-ie niet en wordt mijn arm steeds langer, touw één slag om de zadelknop en BD gebruikt haar gewicht om druk op het touw te zetten. 9 van de 10 keer komt hij dan mee.

Doen ze in USA met kalveren (en dan houden ze de lijn strak), in Mongolië met andere paarden, maar inderdaad niet aan te bevelen als je hier geen ervaring mee hebt of als je paard niet perfect aan de hulpen is. Hier is het slechts een kort moment en daarna weer los.

Groet, Pien

Als ik de kudde verplaats laat ik wel een paarden los meelopen bij gebrek aan mensen. 3 paarden aan een touw voor 1 mens vind ik eigenlijk te veel namelijk, beginnen ze onderling te klooien hou je ze niet meer. Dus soms moet ik 1 of 2 paarden laten volgen. Moet je wel stalen zenuwen hebben en een veilig pad. Het is wel heel grappig om te zien hoe het werkt. Altijd is er wel 1 die snel spurt naar een mooi plekje in de berm of zelfs mooi gras onder de notenbomen. Heb je meer paarden los dan gaan ze allemaal natuurlijk. Ga ik dan de hoek om met de aangeleide paarden kiezen ze eieren voor hun geld en komen de losse paarden aanstormen.

Ik zou dat ook wel willen doen, maar zie het voorlopig nog niet gebeuren. Sil heeft in opleiding nog een enorm end te gaan en Modig is er nog maar net.
Rappa is hoe dan ook een vraagteken wat de toekomst mbt rijden brengt. En als handpaard echt nog niet geschikt.
Grootste probleem is voor mij het knokken wat ze onderling nog kunnen doen.
Heb inmiddels wel duidelijk gemaakt dat het in de wei niet in mijn buurt gebeurt, maar met rijden... pff zou ik nog niet aandurven

Overigens zijn er ook die een handpaard mee durven te nemen wat nog alles moet leren.
Niets voor mij
Zie hier filmpje van de fokster van Rappa (de dochter dan)
Heb ik weer veel contact mee omdat ze het verschrikkelijk vindt dat Rappa na de verkoop weer twee keer werd verkocht en naar de vaantjes is gereden.
Destijds had de koper van Rappa haar verzekerd dat het voor levenslang was en dat ze voldoende ervaring en kennis in huis had om het paard goed te hanteren
(rappa was niet het allergemakkelijkste paard)

http://www.youtube.com/user/krstakompani#p/u/12/OO2WU87yRSQ

Hi alle antwoorders van "stel".... ik lees en herlees... en kan zo stillekesaan meer een idee vormen van wat wel wat niet en hoe.... merci
Woe zijn we met z'n tweeën... dan gaan we zéker oefenen ...want het IS dan mooi weer, niet waar Coralie! Ik heb er heel veel zin in...
Op dit moment kies ik in mijn hoofd: Op Fluga rijden en Joya mee...
omdat Fluga kleiner is dan Joya voelt het een beetje niet helemaal "natuurlijk" ...We gaan het zien.

Myriam

Leuk filmpje Sandra. Het laat zien dat het nog niet zomaar vanzelf gaat. In elk geval niet als je op zo'n open vlakte gaat oefenen, ik zou altijd voor een landweggetje kiezen met natuurlijk begrenzing opzij. Mooi hoe de amazone voet bij stuk houdt als dat jonge paard aan het klooien slaat. Wat een goed paard, die zwarte.
Dat zwarte land is zo te hopen van hunzelf?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mijn mannen hadden ook altijd een probleem.
De logische manier was op Don te rijden omdat Shiny simpelweg nog te jong was.
Maar S heeft ( nog steeds) een heilig ontzag voor de achterbenen van zijn oude baas, wil dus eigenlijk niet achter hem lopen, maar wat ie zeker niet wil is vóór hem lopen. Blijft dus weinig over of het moest met een lange lijn zijn, zodat ik hem een meter of 2 kon geven. Langzaam maar zeker heb ik dat terug kunnen brengen naar zijn hoofd bij mijn zadel en een meter onderlinge ruimte. Ik weet zeker dat ie bij loslopen net zo uit zijn dak gegaan was.... Maar ja wij hebben zulke velden niet.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Hier gaat mijn oude pony geregeld los mee. Ze kan ook als handpaard, maar dat vind ze helemaal niet leuk. Ze is dan wel braaf, maar loopt de helft van de tijd met haar oren plat en nukkig mee omdat ze vindt dat ze oud genoeg is om los te lopen
Ze loopt gewoon tussen, voor en achter de paarden op een zandweg, als we op straat komen, gaat ze netjes aan de kant lopen achter de bereden paarden.
Maar als we galopperen, is zij altijd eerst! Ze luistert perfect op stem, dus als ik zeg dat we gaan stappen, stapt ze meteen. En als de bereden paarden niet meteen luisteren, stopt ze gewoon voor hun neus zodat ze geen andere keus hebben

Judith

Wat een gaaf filmpje zeg!! Oh... die hebben heerlijk de ruimte )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

marianne laenen schreef op zaterdag 29 januari 2011, 22:50:

Weet je gelijk, waarom het aangeraden is handschoenen te gebruiken.
Ook zo met trailer-laden en leiden aan de hand
Geen touwen ook, om je hand winden of lussen in het touw laten komen. Zo 'opvouwen' dat je lus voor lus kunt vieren.
Zo'n stom lusje heeft mij bijna een vinger gekost.
We moesten een greppel over en op het laatste moment vond Woody dat sprongetje wel wat ver en bleef staan Leid touw was lang genoeg, maar een ongewild lusje was om mijn (ring)vinger gekomen ..... Op letten dus.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Christel Provaas schreef op zondag 30 januari 2011, 12:37:


Ik weet niet zeker of dat land van hun is, maar er zijn een aantal filmpjes van hun opgenomen. Ze namen Sillen (het jonge paard) ook vaak los mee. Dan ging ze helemaal uit d'r dak,
Meiske heeft een zeer rustige manier van rijden. Heb ook filmpjes gezien toen ze voor het eerst op die Sillen ging. Gewoon paar rondjes stappen (nja, paardje schoot paar keer weg) Stoppen op goed moment. Verder niets. Niet aan teugels komen (paard zat losjes aan de longe) Gewoon de tijd geven.
Ze rijdt wedstrijden, maar ook veel buitenritten, zwemmen met paarden etc etc.
Geen bitloos ruiter, maar ik zou willen dat ik zoveel rust had met rijden en haar zit had.

Ze is de dochter van de fokster van Rappa. Eigenaresse heeft voorgesteld om Rappa, gezien haar problemen , weer naar 'huis' te laten komen, Evt kon ik dan Nessie (zwarte leidpaard) overnemen en veulentje mee fokken, maar Nessie is niet een paard voor hier. Hoewel het zonder meer een zeer goed paard met goed psyche is, zit er meer pit in dan wat je hier wellicht zou vermoeden.

We overwegen wel om Rappa naar 'huis' te laten gaan. Momenteel gaat Rappa helaas alleen achteruit. Ze is stijver geworden omdat we hier alleen een rotonderlaag hebben met al dat ijs etc (althans, neem aan dat dat de oorzaak is) en ze kan nergens eens gewoon ff normaal lopen en de beentjes weer soepel krijgen, de schuurt zich tegenwoordig (twee kale plekken op gezicht en is echt strontchagrijnig momenteel. Zit duidelijk helemaal niet goed in d'r vel.

Fokster heeft de ruimte , binnenbak bij de buren etc. Ze wil dan graag veel wandelen en 'leeg' mennen met het paard, evt mee laten gaan als handpaard ed.
Ze weet van alle problemen af.

Sandra van Bommel schreef op zondag 30 januari 2011, 16:36:

Daarom zeg ik: goed paard!


Geen gek plan. Want het klinkt alsof Rappa zorgvuldig 'gehergymnasiceerd' moet worden (en blijven) en op jouw sneeuwland is dat gewoon niet te realiseren. Misschien brengt de terugkeer naar thuis en zorgvuldige training wat meer tevredenheid. Het klinkt in elk geval als een vertrouwd adres.
Niet fijn om toe te zien dat ze zo onhappy is, dat wil je niet.

Sandra van Bommel schreef op zondag 30 januari 2011, 11:37:

Op stage heb ik heel erg veel handpaard gereden met groene paarden. Van 2 tot 4 jaar. Om ze gewoon te maken aan training, beweging. De vierjarigen op een bepaald moment met zadeltje op om ze te laten wennen. En uiteindelijk de eerste buitenrit ook aan een touwtje, zodat de ruiter alleen gewicht is en degene op het leidpaard het jonge paard begeleid. Maar het jonge paard moet wel aan het halster mee kunnen lopen. Stoppen, stap en draf moeten bekend zijn, anders werkt het alles behalve prettig.

Alles staat of valt met een goed leidpaard. Die moet goed aan de hulpen zijn, koel in de kop en goed in staat te schakelen. Bij de eerste pogingen met een groen paard is een twede persoon mee handig, bij het ene paard om ervoor te rijden als natuurlijke rem, bij het andere paard om erachter te rijden en iets te kunnen drijven. Is na een of twee keer ook niet nodig meer. Ik vond het altijd heel leuk om te doen. Vind het een positieve en fijne manier van met de paarden bezig zijn. Ik vind het alleen langs de weg minder fijn. Gewoon door het andere verkeer, ik heb liever een bospad waarbij ik wat meer ruimte in kan nemen.

Ik heb mijn ouders met handpaardrijden wel wat onder de indruk gekregen. Zij op een bankje met uitzicht over het dal. En dan met een handpaard aan te komen, ik in snel tempo tolt, handpaard in een aardige galop. Ja, dat was wel een moment dat ze door begonnen te krijgen dat mijn paardenliefde niet zomaar een fase was en ze zelfs een piepklein beetje begrepen waarom.

Groetjes Karin

Christel Provaas schreef op zondag 30 januari 2011, 19:41:


Ja, ze hebben eigenlijk altijd goede paarden gehad daar. Zegt natuurlijk ook wel wat over hun.

Ik heb er lang over moeten nadenken, want het voelde toch 'verkeerd' omdat ik altijd denk dat ik alles zelf op moet lossen. Maar idd is het een paard wat zeker onder huidige omstandigheden (moeilijk begaanbare wei) minstens 1 keer per dag de kans moet krijgen om op goed begaanbare bodem de benen te strekken om verdere verstijving tegen te gaan.

De fokster rijdt zelf allang niet meer maar vindt het prettig om met paarden bezig te zijn en heeft een speciaal plek in haar hart voor rappa. Ze vindt het heel erg dat het niet goed met haar gaat.
Rappa blijft overigens van mij. Hij zou daar dan zg in fodervård gaan (zij neemt dan de verzorging incl alle onkosten voor de rekening en de verantwoording, maar kan nooit verkopen)

Maar dan zal ze moeten wachten tot ze een fodervård plaats voor nessie heeft (ze wil graag iemand die ermee wil fokken) en ze heeft nog een springpaard (van de dochter) in training staan wat ze graag wil verkopen tzt omdat ze plek moet inkopen bij de buren (ze hadden vroeger eigen stallen en grond, maar ze is verhuisd naar kleiner huis) en gezien ze zelf niet rijdt, en zij liever rappa daar heeft, wordt het te duur anders.
Ze hebben dan alleen nog de 4 jarige sillen, handpaard in het fimpje, voor als de dochter thuis is(ze studeert)

Mijn grootste reden voor deze overweging is het feit dat rappa heel erg hard achteruit gaat. Ze is de laatste maanden alleen maar slechter geworden (en humeuriger) en dat vindt ik heel erg.
Geld van de aanschaf ben ik kwijt. Jammer, maar het is niet anders.
Stomme pech.