Hier gaat mijn oude pony geregeld los mee. Ze kan ook als handpaard, maar dat vind ze helemaal niet leuk. Ze is dan wel braaf, maar loopt de helft van de tijd met haar oren plat en nukkig mee omdat ze vindt dat ze oud genoeg is om los te lopen
Ze loopt gewoon tussen, voor en achter de paarden op een zandweg, als we op straat komen, gaat ze netjes aan de kant lopen achter de bereden paarden.
Maar als we galopperen, is zij altijd eerst! Ze luistert perfect op stem, dus als ik zeg dat we gaan stappen, stapt ze meteen. En als de bereden paarden niet meteen luisteren, stopt ze gewoon voor hun neus zodat ze geen andere keus hebben

Judith

Wat een gaaf filmpje zeg!! Oh... die hebben heerlijk de ruimte )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

marianne laenen schreef op zaterdag 29 januari 2011, 22:50:

Weet je gelijk, waarom het aangeraden is handschoenen te gebruiken.
Ook zo met trailer-laden en leiden aan de hand
Geen touwen ook, om je hand winden of lussen in het touw laten komen. Zo 'opvouwen' dat je lus voor lus kunt vieren.
Zo'n stom lusje heeft mij bijna een vinger gekost.
We moesten een greppel over en op het laatste moment vond Woody dat sprongetje wel wat ver en bleef staan Leid touw was lang genoeg, maar een ongewild lusje was om mijn (ring)vinger gekomen ..... Op letten dus.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Christel Provaas schreef op zondag 30 januari 2011, 12:37:


Ik weet niet zeker of dat land van hun is, maar er zijn een aantal filmpjes van hun opgenomen. Ze namen Sillen (het jonge paard) ook vaak los mee. Dan ging ze helemaal uit d'r dak,
Meiske heeft een zeer rustige manier van rijden. Heb ook filmpjes gezien toen ze voor het eerst op die Sillen ging. Gewoon paar rondjes stappen (nja, paardje schoot paar keer weg) Stoppen op goed moment. Verder niets. Niet aan teugels komen (paard zat losjes aan de longe) Gewoon de tijd geven.
Ze rijdt wedstrijden, maar ook veel buitenritten, zwemmen met paarden etc etc.
Geen bitloos ruiter, maar ik zou willen dat ik zoveel rust had met rijden en haar zit had.

Ze is de dochter van de fokster van Rappa. Eigenaresse heeft voorgesteld om Rappa, gezien haar problemen , weer naar 'huis' te laten komen, Evt kon ik dan Nessie (zwarte leidpaard) overnemen en veulentje mee fokken, maar Nessie is niet een paard voor hier. Hoewel het zonder meer een zeer goed paard met goed psyche is, zit er meer pit in dan wat je hier wellicht zou vermoeden.

We overwegen wel om Rappa naar 'huis' te laten gaan. Momenteel gaat Rappa helaas alleen achteruit. Ze is stijver geworden omdat we hier alleen een rotonderlaag hebben met al dat ijs etc (althans, neem aan dat dat de oorzaak is) en ze kan nergens eens gewoon ff normaal lopen en de beentjes weer soepel krijgen, de schuurt zich tegenwoordig (twee kale plekken op gezicht en is echt strontchagrijnig momenteel. Zit duidelijk helemaal niet goed in d'r vel.

Fokster heeft de ruimte , binnenbak bij de buren etc. Ze wil dan graag veel wandelen en 'leeg' mennen met het paard, evt mee laten gaan als handpaard ed.
Ze weet van alle problemen af.

Sandra van Bommel schreef op zondag 30 januari 2011, 16:36:

Daarom zeg ik: goed paard!


Geen gek plan. Want het klinkt alsof Rappa zorgvuldig 'gehergymnasiceerd' moet worden (en blijven) en op jouw sneeuwland is dat gewoon niet te realiseren. Misschien brengt de terugkeer naar thuis en zorgvuldige training wat meer tevredenheid. Het klinkt in elk geval als een vertrouwd adres.
Niet fijn om toe te zien dat ze zo onhappy is, dat wil je niet.

Sandra van Bommel schreef op zondag 30 januari 2011, 11:37:

Op stage heb ik heel erg veel handpaard gereden met groene paarden. Van 2 tot 4 jaar. Om ze gewoon te maken aan training, beweging. De vierjarigen op een bepaald moment met zadeltje op om ze te laten wennen. En uiteindelijk de eerste buitenrit ook aan een touwtje, zodat de ruiter alleen gewicht is en degene op het leidpaard het jonge paard begeleid. Maar het jonge paard moet wel aan het halster mee kunnen lopen. Stoppen, stap en draf moeten bekend zijn, anders werkt het alles behalve prettig.

Alles staat of valt met een goed leidpaard. Die moet goed aan de hulpen zijn, koel in de kop en goed in staat te schakelen. Bij de eerste pogingen met een groen paard is een twede persoon mee handig, bij het ene paard om ervoor te rijden als natuurlijke rem, bij het andere paard om erachter te rijden en iets te kunnen drijven. Is na een of twee keer ook niet nodig meer. Ik vond het altijd heel leuk om te doen. Vind het een positieve en fijne manier van met de paarden bezig zijn. Ik vind het alleen langs de weg minder fijn. Gewoon door het andere verkeer, ik heb liever een bospad waarbij ik wat meer ruimte in kan nemen.

Ik heb mijn ouders met handpaardrijden wel wat onder de indruk gekregen. Zij op een bankje met uitzicht over het dal. En dan met een handpaard aan te komen, ik in snel tempo tolt, handpaard in een aardige galop. Ja, dat was wel een moment dat ze door begonnen te krijgen dat mijn paardenliefde niet zomaar een fase was en ze zelfs een piepklein beetje begrepen waarom.

Groetjes Karin

Christel Provaas schreef op zondag 30 januari 2011, 19:41:


Ja, ze hebben eigenlijk altijd goede paarden gehad daar. Zegt natuurlijk ook wel wat over hun.

Ik heb er lang over moeten nadenken, want het voelde toch 'verkeerd' omdat ik altijd denk dat ik alles zelf op moet lossen. Maar idd is het een paard wat zeker onder huidige omstandigheden (moeilijk begaanbare wei) minstens 1 keer per dag de kans moet krijgen om op goed begaanbare bodem de benen te strekken om verdere verstijving tegen te gaan.

De fokster rijdt zelf allang niet meer maar vindt het prettig om met paarden bezig te zijn en heeft een speciaal plek in haar hart voor rappa. Ze vindt het heel erg dat het niet goed met haar gaat.
Rappa blijft overigens van mij. Hij zou daar dan zg in fodervård gaan (zij neemt dan de verzorging incl alle onkosten voor de rekening en de verantwoording, maar kan nooit verkopen)

Maar dan zal ze moeten wachten tot ze een fodervård plaats voor nessie heeft (ze wil graag iemand die ermee wil fokken) en ze heeft nog een springpaard (van de dochter) in training staan wat ze graag wil verkopen tzt omdat ze plek moet inkopen bij de buren (ze hadden vroeger eigen stallen en grond, maar ze is verhuisd naar kleiner huis) en gezien ze zelf niet rijdt, en zij liever rappa daar heeft, wordt het te duur anders.
Ze hebben dan alleen nog de 4 jarige sillen, handpaard in het fimpje, voor als de dochter thuis is(ze studeert)

Mijn grootste reden voor deze overweging is het feit dat rappa heel erg hard achteruit gaat. Ze is de laatste maanden alleen maar slechter geworden (en humeuriger) en dat vindt ik heel erg.
Geld van de aanschaf ben ik kwijt. Jammer, maar het is niet anders.
Stomme pech.