Nanning07 schreef op zondag 6 februari 2011, 0:45:


Je vraag is zeer begrijpelijk.
En hoewel we het van jouw beschrijving moeten beoordelen lijkt dit op een paard met contactstoornis.

Een van de belangrijkste kenmerken (niet alleen bij paarden, helaas komt dit bij alle andere dieren voor als de mens ze een sociale jeugd ontneemt) daarbij is dat er geen grens is. Ze gaan door tot het gaatje in hun agressiviteit. Vanwege het simpele feit dat ze nooit de kans hebben gekregen van anderen feedback te ontvangen waar die grens ligt.

Eenmaal volwassen is dit iets dat heel moeilijk en in de meeste gevallen niet meer aan te leren is.

Mogelijk is dit ook met dit paard aan de hand. Het leven wat daar meestal op volgt - isolatie, paarden alleen aan de andere kant van het hek, soms iemand erbij en dan weer niet, doet de frustratie en het ongewenste gedrag vaak alleen nog maar meer groeien.

Veel ruimte voor de andere paarden om bij hem weg te kunnen komen is het minste wat je nodig hebt. Als het paard niet al te agressief is (en bij dit paard kun je je twijfels daarover hebben) is mijn ervaring is dat 1 paard erbij nog wel wil lukken mits er genoeg ruimte is en genoeg voerplekken.

marjolijn schreef op zondag 6 februari 2011, 11:38:

Ik sluit me volledig bij je aan Marjolijn.
De geschikte paarden om hem heen, veel ruimte en veel tijd heeft hij nodig om een stabiel en gesocialliseerd paard te kunnen worden.

Anja Seijn schreef op zondag 6 februari 2011, 10:36:


Nou, had ik wat getikt, vlieg ik weer van het internet. En ben ik weer alles kwijt. Dus:

Die gedachtengang heb ik ook heel erg lang gevolgd. Maar er is veel meer dan:
"als het geen hengst is, is het een merrie." Ik denk werkelijk dat dat een te beperkte menselijke gedachtengang is. Het is niet omdat wij veel zaken niet waarnemen, dat zij ze niet waarnemen.
Waarom heeft Invierno of Enno dan niet datzelfde effect op diezelfde hengsten op dat zelfde moment? Of al die andere ruinen die daar dan aanwezig zijn?
Als ik met hen ook langs de hengstenstalling kwam, is er geen enkele haan die kraait. Met Amaroc, breekt de hel plots los
Op die moment dat ik daar attent op gemaakt werd, had ik ook zoiets van "D'ooooooh" "Het is geen hengst, dus het is een ... merrie". Later kreeg ik weer door anderen het gevoel dat mijn paard belachelijk gemaakt werd. Anne die hier voor het eerst kwam en Tine ook later, kwamen naar mijn kudde en het eerste wat ze onafhankelijk van elkaar zeggen is: "Amaroc heeft vrouwelijke energie!" Heb ik nog maar eens goed mee gelachen hoor! Tsjonge, vrouwelijke energie! Het zijn hier allemaal merries dan!
Tot wanneer ik een vreemde ruin introduceer die 5 veulens gemaakt heeft alvorens hij gesneden werd. Pas toen besefte ook ik dat er veel meer is dan "als het geen hengst is, is het een merrie". Dat hangt af van ruin tot ruin hoe een hengst (of eender welk paard) dat interpreteert.

Cindy Helms schreef op zondag 6 februari 2011, 12:16:


Dit herken ik! Idem hier met Jeen. Toen hij bij Eddy was reageerde zijn hengsten ook zo op Jeen. Ilias niet, die werd het van de andere hengsten al gauw zat en zette die op hun plaats.
Hoe lang is Amaroc hengst geweest? Jeen is gecastreerd toen ie 5 was en men zegt nog altijd "hij is nog veel hengst". Ik herken veel van het door jou omschreven gedrag van Amaroc in mijn Jeen. Nolasco heeft dat veel minder, die loopt overal achteraan te rennen en te doen ... een beetje zoals een klein kind in een groot lichaam ... probeert de boel naar zijn hand te zetten, krijgt daar ontzettend veel ruimte in, maar als Jeen het zat is, dan is ie het zat. Snap je?

Anja Seijn schreef op zondag 6 februari 2011, 12:40:


Amaroc op zijn 9. Die is nu 13,5j
Enno op zijn 12. Die is nu bijna 15j
Sunny op zijn 7 (heeft gedekt). Is nu 10j
Invierno op zijn 3. Wordt volgende maand 4j
Nino op zijn 3,5j. Hij is 4,5j.
Ik snap et

Anja Seijn schreef op zondag 6 februari 2011, 10:36:




IK denk dat zowel hengsten als merries heel goed ruiken dat een ruin geen hengst of merrie is. Een laat gecastreerde ruin heeft wel het postuur van een hengst- vaak ook de uitstraling, maar niet het gedrag of drang meer. Het geeft ze een bijzondere positie in de groep.
Ik heb eens een verslag gelezen over een kudde koeien. De samenstelling in rangorde van gehoornde koeien. Die rangorde veranderde totaal, toen de kudde onthoornd werd.
Voorheen bepaalde de vaardigheid met het "wapen" de rang, nadien de mentale kracht.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard