Nils Vellinga schreef op zondag 6 februari 2011, 21:14:

Heb ik vandaag ook gedaan even bij ze gezeten beetje gekeken,geaaid als ze kwamen gepraat
Dat doe ik ook regelmatig tussendoor, vind ik ook belangrijk, ook om ze te observeren etc

Aafke schreef op zondag 6 februari 2011, 19:02:


duur spul voor alles ja,
giet gewoon een liter slaolie uit over die dreads
goed inmasseren
daarna kan je uitkammen
klitten glijden eruit
en néé het blijft niet lang vettig

Peter Donck schreef op zondag 6 februari 2011, 22:13:



He super Peter, dank je!
Als ze er klaar voor is ga ik het zeker toepassen!!

Groetjes Aoife

Ook ik wil je vooral veel geduld aanraden.
Wij kochten in september een jong paard dat nog geen trauma's heeft opgelopen (voor zover we dit kunnen inschatten). Ik heb het gevoel dat we nu pas in het stadium beginnen te komen dat hij ons écht begint te kennen en te vertrouwen. En ik heb ook eerder het gevoel dat dit voornamelijk komt door niks van hem te verlangen, maar gewoon in de buurt te zijn zodat hij kan observeren wat voor vlees hij in de kuip heeft. In het begin wilden we ook te veel. Gelukkig kwam er een hele hoop winterweer...

Jouw merrie is 17, een heel leven lang mensenmiserie. Dat verander je niet op 123. We hebben ook een ruin (nu +20j) met een verleden (ik weet niet wat). Het heeft heeeeel lang geduurd voor hij ons vertrouwde (en voor wij er een beetje verstand van kregen), en af en toe vang je nog een glimp er van op door iets wat we doen dat hij niet verwacht. Gelukkig verdwijnt dit nu direct weer als je dan een stapje terug doet.
Ik hoop van harte dat je slaagt, want het geeft een enorm goed en warm gevoel.
Met veel geduld dus...

Lena

Peter Donck schreef op zondag 6 februari 2011, 22:13:


Als je duur spul wel ziet zitten kan Cowboy Magic ook een goede voor je zijn.

l

Lies, ik kan nog steeds de aandrang weerstaan om niet te reageren

Even scherp kijken.
Titel
Mishandeld paard
Dan stuk tekst:
de 4e dag ben ik begonnen met Parelli (friendly game) toen ik de stick pakte en haar daarmee aanraakte kroop ze ineen, (hier kan ik als ik niet zo'n grote vent was, bijna om janken, maar altijd krijg ik er kippevel van)
Dan gaat het over bijten en trappen als reactie op druk. (tóch die manen willen doen is extra druk geven)

ALLEEN MAAR NEGATIEVE REACTIES op wijken voor druk (sorry voor het schreeuwen, maar laar het nu een keer duidelijk worden.)
Waarom in godsnaam een stok bij een mishandeld paard, waarom moet dat paard nog weer (en nu al) een keer buigen voor de almachtige mens die zegt "laat jij dit nou maar toe, dan komt het allemaal goed, terwijl hetzelfde misschien haar hele leven NIET goed gekomen is.
Ik doe bijna niet anders dan problemen oplossen tussen mens en paarde die ontstáán zijn met het zo nodig moeten wijken voor druk.
Oa alle dingen die hierboven beschreven worden kom ik zeer regelmatig tegen. Laatst nog een bijna doodgechopt meisje bij haar eigen lieve paardje wat de fr. game níet accepteerde. Maar ik weet dat hoeft niet aan Parelli te liggen.
Terwijl het zo anders kan...... Niks druk, niks slaan, sámenwerking.... Als jij iets voor mij doet krijg je daar een beloning voor ipv als je het niet doet een straf.
Het lijkt wel of mensen dat eenvoudigweg niet kúnnen omdat verhogen van druk zoveel eenvoudiger is. Dat zijn we altijd al gewend he.

Daarom Lies zal ik mijn mening blijven geven als ik een moment zie waarop het zo anders kan

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Merel Stoffers schreef op maandag 7 februari 2011, 1:58:


de roze of de paarse ?

Peter Donck schreef op maandag 7 februari 2011, 8:26:

Allebei niet!

..... Niks druk, niks slaan, sámenwerking....

Zoals jullie allemaal weten ben ik een totale leek op paarden gebied.

Maar .. als je een stick nodig denkt te hebben voor je eigen veiligheid bij het kennismaken van een nieuw paard -mishandeld of niet- dan denk ik persoonlijk dat je al goed fout bezig bent in je hoofd. De negatieve energy -het bang zijn- die met deze handeling gepaard gaat heeft het paard al door nog voordat je de stick zelfs oppakt.

Ik heb een skistok als wandelstok als het glad is, daar moest ik met een heel grote boog om Maya mee heenlopen, alleen het zien van de stick was al genoeg voor een schrikreactie. Nu na 4 maanden weet ze wel dat die stick niet voor haar is. Er is ook een soort handbeweging waar ze helemaal niets van moet hebben. Dus ergens in haar 9 jaar leventje heeft ze op haar donder gehad en vergeten doet geen enkel levend wezen dat.

Ik heb haar nog helemaal niets 'aangeleerd', alle progress die we hebben komt van haar uit, en dat betekend niet dat ze over me heen kan lopen. Als ik consequent ben in mijn akties dan snapt ze dat heel goed. Ze doet een moord voor 'echemiek' een soort graan iets waar ze elke ochtend en avond een klein beetje van krijgt. Probeerde ze vroeger het maatbakje uit mijn hand te slaan, nu alleen met zeggen -en in het Nederlands- 'nee in je blauwe bakje' heeft ze het geleerd en nu zegt ze bij de trap goeiemorgen en loopt met me mee naar het blauwe bakje aan de andere kant van de tuin en wacht totdat de echemiek in het bakje ligt. Alleen op praten en duidelijke stap richting blauwe bakje.

Een paar maanden terug had ik een paar worteltjes op de motorkap gelegd. Zij ziet ze en ja hoor smikkel smikkel. Nu nog elke dag als we langs de auto lopen moet ze even checken of er geen worteltjes liggen, als ze dat niet vergeet, hoe kan een mens dan denken dat een paard mishandeling vergeet...?

Gewoon lekker 'zijn' met je nieuwe aanwinst, het tijd geven en leren van elke reaktie.

En vooral veel plezier Aoife, met je nieuwe paard, ergens zit er ook een happy grapjas onder al dat leed ... !

Denk Michelangelo die volgens zichzelf David met liefde uit het stuk steen bevrijdt heeft..!

Groetjes Marianne

Zoals ik al eerder had aangegeven gebruik ik de stik als verlening voor mijn arm, dat nu overigens goed gaat, ik wil haar laten zien dat het niet eng is.
Als ik met haar wandel en ik zie dat ze iets eng vind loop ik er naar toe raak het aan en wacht tot het paard dezelfde actie onderneemt.
Dat doe ik overigens met alle paardjes onder de wandeling, blijf zelf kalm en loop er rustig op af.
Verder hoeft ze van mij nu niets, alleen genieten en haarzelf zijn en aankomen.
Het is een schat van een dier en ik hoop dat ze uiteindelijk uit haar schulp kruipt.
Die manen heb ik voorlopig allang laten varen, dat komt wel.

Hoi Piet,

Ik snap dat je intentie goed is. En wat je zegt klopt ook.
Alleen de manier waarop je de dingen zegt vind ik behoorlijk aanvallend.
Op deze wijze leer je mijnziens mensen niets maar zorg je er voor dat ze in de verdediging gaan en vaak niet meer terug komen op een site als deze.
Wat erg jammer is want ik denk dat zo'n site als deze juist erg belangrijk is voor mensen maar nog belangrijker voor de paarden van deze mensen.

Groetjes Lineke