Natasja Meersman schreef op maandag 7 februari 2011, 12:42:
>
> Piet, ik zit nog niet zo lang in het paarden wereldje, maar ik kan me
> helemaal vinden in jouw ideen! Moet me er nog eens verder in gaan
> verdiepen dat klikkeren. En idd , ik kan me heel goed voorstellen dat een
> paard alleen bij het zien van een stok al in de stress schiet zou niet
> mijn manier zijn.
OK laten we allemaal de stok even vergeten, Aoife heeft dat waarschijnlijk ook al wel gedaan. Kom net terug van een zalige wandeling in de prachtige natuur met blauwe hemel en bijgaan uitzicht en ja dan ga je weer denken.
Aoife heeft al een tijdje lopen zoeken naar een paard, dit paard is eigenlijk als je het zo leest 'per ongeluk' bij haar terecht gekomen, dat is dus de mening als je geen Auratante
Peperkoek bent
ik denk dat het absoluut geen toeval is. Omdat Aoife de band tusen dit paard en het bedoelde paard zag heeft ze er nu twee.
Ik ben ervan overtuigd dat paarden in ONS leven komen en dat dit paard een boodschap heeft voor Aoife. Welke boodschap gaat Aoife zelf het beste ondervinden en weet dit waarschijnlijk onbewust al wel.
Clickeren is prima,
Parelli ken ik niet, maar bodylanguage als eerste en positieve gedachten die telepatisch toch over komen op het paard is een prima manier om te starten. Lekker in de wei positief zitten zijn en zeker nu de lente er weer aan komt 'hep ook so sijn voordelen'
Aoife heeft zelf ook wel wat verandering en aanpassen doorgemaakt, zo'n verhuizing naar een ander land is niet altijd helemaal romantisch.
Samen lekker genieten en tot rustkomen in die wei zou ik zo zeggen. Er komen nog genoeg trainingsmomenten waarin je kunt laten zien dat je ook 'Alpha the Terrible' kunt en zult zijn en het paard voor zijn eigen en jouw veiligheid gewoon moet doen wat je vraagt.
Nogmaals Aoife veel paardplezier en
voor het 'redden' van dit paard en voor de buurman natuurlijk ook.
Na een aantal mislukte pogingen is het toch goed gekomen Bravo
Groetjes Marianne
Warboel
