Mooi verhaal en inderdaad er komt een stadium dat jij zowiezo overal voorbij kunt met je paard op straat én misschien dat jullie ook wel die galopwissels onder de knie krijgen.
Het ene sluit het andere niet uit.
Maar het typeert wel het oogkleppen-denkpatroon van een tradi dressuurmiepje. En jij bent alvast niet zo narrow-minded want jij als recreant bent toch op zoek om je paard te gymnasticeren
En noodzakelijk kwaad? Zo ervaar ik dat niet, maar dat hangt er vanaf hoe je het bekijkt en opneemt. Als ik mijn paard eindelijk meer in balans zie komen, meer ontspannen zie geraken en sterker zie worden, dan kan ik niet veel kwaad zien in "dressuur".
Noem het gymnasticeren en breng veel afwisseling erin zoals aan de hand, korte teugels, lange teugels, gebruik bepaalde hindernissen op een doordachte manier, trek het bos in, doe heuvels, doorheen water ... en je traint je paard met plezier. Ipv een toerist te paard te zijn, ben je dan bezig met de training van je dier en met het dragen van je verantwoordelijkheid voor het feit dat jij als mens op zijn rug gaat zitten.