Gert van de Hof buigt ook nadrukkelijk in, Muriel. Met name tijdens en vlak na het opstappen. Tijdens het halthouden en bij het afstappen. Hij legde uit dat hij dit doet om te voorkomen dat het onervaren paard naar vluchtwegen grijpt.
Ik denk dat een sterk ingebogen paard niet zo snel naar voren of achteren of omhoog zal wegspatten. Eenzelfde methode zag ik (door een andere africhter) gebruikt worden bij een paard dat een opstaptrauma had. Door het inbuigen bij het opstappen ziet het paard wat je doet, maar ook kan hij niet zomaar een grote sprong naar voren nemen. Ik denk dat het juist géén methode is om hem te laten wegstappen. Wél kan juist het opheffen van de buiging als een voorwaartse hulp werken, zolang het paard voorwaarts op beenhulp nog niet kent.

Ik zag laatst een zadelmakmaakhulpje die het paardenhoofd laag hield terwijl de ruiter-to-be alvast springend op een krukje eea desensibiliseerde. Immers: hoofd laag = ontspanning! Paard schrok zich een ongeluk want kon niet zien wat er gebeurde, hoorde en voelde wel een hoop onrust naast zich en nam de vlucht naar voren. Dit had niet gebeurd als het paard ingebogen had gestaan; dan had het kunnen zien wat er gebeurde en de weg naar voren was niet zo vrij geweest.
Ook is alweer eens aangetoond dat "hoofd laag" op commando niks te maken heeft met daadwerkelijk "ontspannen", maar dat is nog een taai vooroordeel.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik heb ook wel eens gehoord dat gebogen paarden niet (of moeilijker) kunnen bokken, ik weet niet of dit waar is.

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 maart 2011, 13:56:


Dan zijn wij het volledig eens maar de manier van inbuigen
zoals ik dat Jossy zie doen op het filmpje geeft mij een andere indruk. Die zijn niet bedoeld om met de neus richting knie het paard het paard te beletten om er vandoor te gaan.


Ongelofelijk wat een geklungel weer als er geen dier bij betrokken was had ik waarschijnlijk nog hard om kunnen lachen.

Ik snap dat je overeenkomsten ziet tussen de houding van Jossy en Gert op het paard
en ja ik denk dat typisch springpaardruiters is. Maar de uitvoering van het beleren vind ik wel heel erg anders. Voor de mensen die niet weten over wie we het hebben:

www.youtube.com/watch?v=4gtJavTRnEw

Ik heb ook live hem aan het werk gezien maar ik vind hem er in de jaren niet vriendelijker opgevonden en ik denk dat ik bij deze recente clinic was weggelopen.

muriel schreef op dinsdag 15 maart 2011, 14:36:

Waarom zou hij het dan doen denk je?

Klopt, het is de naturelle bravoure-zit die de springruiter kenmerkt en waar Ans het over had.


Dat kan ik niet beoordelen want ik weet niet in hoeverre je het mág vergelijken. Ik kijk naar een filmpje van Jossy de hoeveelste keer op dit paard? Wat is eraan voorafgegaan? Heeft hij aan de hand gewerkt, kent het paard hem, hoe is hun verstandhouding op het moment van het filmpje? Ik lees dat hij 2 weken bezig is, was dit de laatste dag van week 2 of de eerste keer überhaupt erop?
GvdH zien we altijd de eerste minuten op een groen paard. Dan is het puur bravoure + feeling. Maar we weten niet hoe Gert zou doen als hij dit paard 2 weken onder zadel had, in hoeverre hij zijn overdondertactiek al zou hebben aangepast. Misschien zou hij inbuigen zoals Jossy doet, ik weet het simpelweg niet.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •