Sandra van Bommel schreef op vrijdag 18 maart 2011, 15:11:



En dan te bedenken dat onze buurman zich al druk maakt als een konijn zijn boontjes aanknabbelt....

Hij ligt dan op de loer met zijn luchtbuks, terwijl het konijn zich rustig zít te wassen op ons terras.

Had mijn brilletje niet op en de zon scheen lekker dus reflectie T'E'K foutje

En mijn aardappels zijn door de muizen opgegeten en de andere door de vorst helemaal tot moes bevroren

ZIT - les met de grote kont OP het paard ZITTEN

Centred / of centered rijden heet het.

Voor de dames met reeen en wilde zwijnen, die toch aardbeien en sla willen.

Google op Makkelijke Moestuin of Square Feet gardening. Het antwoord voor elk kropje sla, tomaten, aardbeien etc. Elke normale moestuin is vaak te groot, te droog en moeilijk bij te houden, de makkelijke moestuin een permaculture idee op een makkelijk 'te doen' schaal.

Hier hebben we een sleppena kutcha oftewel een soort witte haarloze mol, je ziet het plantje bewegen en woeps ... weg ...! De locals haten dat beest. Makkelijke moestuin en dat beest haat de locals...

Mijn nieuwe bloemen tuin in mijn nieuwe dorp krijgt toch al een extra hek zodat Maya de boel niet kapot kan lopen en voor extra security.

Ik zie dit jaar helemaal zitten.

Centered Riding is hartstikke zinnig. Veel plezier!
(Naar wie ga je? - Ik ben niet nieuwsgierig )

En ik heb juist het idee dat een moestuin of het moment hartstikke 'in' is...

Krijg wat.... makkelijke moestuin! Wat 'n idee zeg!!
Leuk!

Mijn moestuin is helemaal niet zo groot hoor.... 2 perken, dus vrij gemakkelijk bij te houden. Maar idd..... de grond voorbewerken en vooral in het voorjaar ervoor zorgen dat het 'onkruid' niet nóg harder groeit als wat je gezaaid hebt.... is soms een mini-crime.

Toch mag ik het graag doen hoor. Vind het mooi werk en o zo gemakkelijk, ff naar beneden rennen om 'n kropje sla of zo te pakken.
Om voor 'n kropje sla naar de winkel te rijden zou 15 heen, 15 terug, dus 30 km. zijn...
Dat is pas 'n verspilling...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op vrijdag 18 maart 2011, 16:58:


En je kan ook nog eens aardig wat paardenmest kwijt in zo'n moestuin!

Ans Jondral schreef op vrijdag 18 maart 2011, 17:17:


Volgens 'de wijzen' hier, alleen voor de aardbeien. Geitemest schijnt beter te zijn voor de rest. De paardenmest is voor de champignons ...Mmmmmm .. en voor de 'Tikvi' een ronde courgette voor Maya.

En de rest voor de open haard.

Net de 'tsveklo' zaadjes gekocht, dat zijn die grote zwarte biet dingen die Maya zo lekker vindt. Mag ze eerst zelf het land om helpen ploegen.

Wil schreef op vrijdag 18 maart 2011, 13:38:


Hier doen ze er ook nog bosgrond doorheen, net onder de bladeren is het het beste...en koffieprut ...!

Het werken met zaadjes en stekkies en plantjes in een plantenkas is gewoon zo relaxend en geest verruimend. Heerlijk. In Engeland kon ik echt uren bezig zijn met oppotten. Ga nu weer zo'n kas verwezenlijken.
In Engeland had ik het geluk om heel veel van die officiele tuinen te bezoeken en mijn ogen uit te kijken, ook in Italie trouwens. Eentje was alleen maar wit, en de rust die daar vanuit gaat is geweldig. Althans voor mij. (sneeuw ook.) Dus dat wordt de zg meditatie tuin. Er komt ook een kleurige Butterfly tuin en andere kleuren hoeken voor Feng Shui geluk
En overal een bakkie met groenten tussen, alnaar gelang de permaculture bloem/groente combinatie.

Hoeft niet allemaal dit jaar klaar. Stapje voor stapje en genieten maar. Het bos daar staat ook vol met bosaardbeitjes. Kom terug uit Nederland met een ijsmachine .... Mmmmmm .. bosaarbei ijs ... en dan weer shitnessen ...

Nie veel wijzen daar
In de vorige eeuw werd verse paardenmest op tientallen ha. als centrale verwarming gebruikt om teelten te vervroegen onder plat glas. Ik heb het nog even opgezocht voor je http://nl.wikipedia.org/wiki/Broeibak , even naar beneden voor het kopje verwarming
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Marianne Schuursma schreef :>

Komop, Marianne, hou vol. Weet je nog hoe je al helemaal alleen in de velden ging uit rijden hier (en ik naar de afgesproken plaats met de fiets)? Baby is zo braaf, daar stap je zo weer terug op. Anders laad haar in de trailer en kom nog even een paar dagen oefenen. Of Evy komt aan huis helpen.
Als je graag wilt rijden dan gaat dat lukken!

Groet, Pien

Vandaag ben ik ook weer met Niek in de weer geweest. Nu weer een wandeling in de omgeving. Stijl bospad gepakt, heel smal klaphekwerk door, waarbij hij even aarzelde en ik hem rustig vroeg om mij te passeren zonder mij te pletten Langs glazen kassen en wapperend plastic gewandeld bij een plantenkwekerij, gekke landbouwmachines gezien. Bij de buurvrouw voor de deur gestaan en koffie gedronken en Niek een appel gesnoept. Via het dorp weer naar de wei waar onderweg net de middelbare school uitging. Dát was wel eng maar het bleef bij flink snuiven en wat dansen op de straat. Bij de wei weer aangekomen mocht hij weer aan het hooi. Ondertussen kon ik zijn hoeven weer wat bijwerken terwijl meneer lekker los stond.

Kortom weer een perfect dagje gehad zo. Waar ik nu dus helemaal vrolijk van word is dat Niek veel meer op mij is gaan letten bij spannende dingen en daarna ook sneller rustig is.
De lessen en andere activiteiten beginnen weer resultaten te geven en mijn vertrouwen groeit met de dag.
Op deze manier durf je zelf ook telkens weer een stap verder te gaan. Zoeken naar de grens tot waar het goed gaat.
Longeren gaat steeds beter maar galop is daarbij een stap te ver. Prima komt ook wel een keer. Ik had het eigenlijk ook wel verwacht en Niek geeft duidelijk aan wanneer hij het niet ziet zitten
Volgende keer misschien wat springen?
Wat nou angst............beetje euforisch vandaag

Ilma Meijer schreef op vrijdag 18 maart 2011, 20:49:


Haha... kijk uit dat je niet overmoedig raakt!
Leuk geschreven Ilma!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik zal er aan denken Wil maar laat mij vandaag nou even gewoon na-genieten hè

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 maart 2011, 18:13:


Elke vorm van tuinieren is een gevecht tegen de natuur. Het maken van siertuinen is wel de kampioen anti-natuurworstelen. Vele uren doorbrengen om planten te verwijderen en vele uren doorbrengen om andere planten aan te brengen die dan grotendeels weer verdwijnen. In veel gevallen wordt bij tuinieren ook nog naar chemicalien gegrepen. Totaal nutteloze bezigheid. De natuur is schitterend en je hoeft er niks aan toe te voegen. Hoe minder je doet hoe meer de natuur gedijt. Ik ga liever in mijn hangmat naar de wilde orchideeen zitten kijken dan dat ik rugpijn krijg van wieden. Vlinders genoeg, ook zonder vlinderboom.