Marianne Gomes schreef op zaterdag 19 maart 2011, 16:53:

En waarom ook niet? Het is net als bij de kapper: mislukt het een keer, of is het te ingrijpend? het groeit wel weer aan.
Ik heb net fijn gemaaid en gesnoeid in de tuin. Want daar kijk ik graag naar.


Spijker op zijn kop! Alsof een hooinet met kleine mazen zo natuurlijk is. Of een postzegeltje weiland met stroomdraad eromheen. Of het bijeenzetten van andere paarden die geen familie zijn. Dag in dag uit hetzelfde hooi. Castratie.

Marianne Gomes schreef op zaterdag 19 maart 2011, 12:36:

Uit het lijstje kun je boterbloemen wel schrappen... die verliezen hun giftigheid als het hooi door en door gedroogd is. Zeg: 3 maanden.
Verse boterbloemen worden door paarden niet gegeten.
In feite is er heel veel wat in meer of mindere mate 'giftig' is en overal waar té voorstaat is niet goed, behalve tevreden.

Jouw Portulaca gaat naar het NL verzendadres, komt helemaal goed.

En verder forummers.... heb ik nog geen ware run op Portulaca zien ontstaan hoor...
Dus wie nog wil... meld het. Hoeven we maar 1 x naar het postkantoor

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.