Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 15:27:


Oke, duidelijk.
En mee eens!

Liefs Marsha

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 2:06:


Noodoplossing = heel stevige trailer van de slachter laten komen, omdat daar een wench met een staalkabel op zit. In combi met een kettinghalster. Klare zaak.


Breek me de bek niet open

Christel Provaas schreef op woensdag 23 maart 2011, 14:24:


Daar vergis je je in Christel.
Ik heb haar ooit al onder zo'n stang door zien gaan.
Ze wilde toen achteruit maar de stang zat er al achter en ze stond al gebonden. Ze ging toen gewoon zitten en ging zo onder de stang door en terwijl trok ze haar halster stuk.
Al bij al had ik toen nog het geluk dat de beveiligingshaakjes van die stang er nog niet op zaten want halverwege, onder die stang probeerde ze weer recht staan.
En omdat hij nog los zat, vloog hij uit het hengsel. Maar anders had ze waarschijnlijk klem gezeten onder die stang.

Samen Charly is trouwens geen goed idee.
Want als we 1 drama-queen hebben, dan is het Charly. Als die flipt, dan doet ze het meteen goed en heb je zeker brokken. Dan is Pête eigenlijk nog een stuk beheerster. En normaal laat die inderdaad redelijk goed, maar zeker niet stressloos.
En de laatste paar keren heeft ze toch ook een beetje idioot staan doen. Haar doodzieke, nog niet gespeende zoon bijvoorbeeld, die mocht wat haar betrof best alleen naar de kliniek. Mevrouw vertikte het om mee te gaan. Maar Char is niet mijn probleem.
Maar ik houd haar dus wek liever weg bij Pête. Anders is het helemaal kermis.

Ik heb wel al geprobeerd om Pête samen te laden met Granito. En hij is Pête haar geheime minnaar. (Als Billy de andere kant uit kijkt )
Grani is echt super met de trailer. En zo'n kabouter is altijd handiger dan een groot paard. Maar of hij er op staat of niet, maakt voor Pête blijkbaar niet veel uit.

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 15:27:


Ik zal eens proberen of ik haar morgen kan filmen. Geen idee of dat lukt in mijn eentje. Maar ik zal het proberen.
Ik beloon haar met voer hoor Piet en ik ben redelijk zeker dat mijn timing ook goed zit. Ik heb zo'n buidelzakje en voor elk goed pasje, krijgt ze van mij een graantje. Je zou het bijna clickeren kunnen noemen. (En das eigenlijk echt niet van mijn gewoonte ) Volgens mij heb ik haar ondertussen ook per ongeluk enkele 'kunstjes' aangeleerd.
Alleen dat voor mij uit sturen dat jij beschrijft, dat lukt niet.
Hoe zie jij dat precies?

Longes etc. ga ik echt niet proberen.
Been there, done that en het maakt het probleem alleen maar erger.

Wil schreef op woensdag 23 maart 2011, 13:03:


Nee, die heeft inderdaad genoeg dingen voor gehad met trailers en toestanden.
Naar verluid (volgens haar vorige eigenaar) als veulen er op haar knieën opgetrokken.
En als 4-jarige heeft ze ooit een beestenwagen gesloopt. Ze hebben haar toen ook echt bij elkaar geslagen uit frustratie omdat ze niet wilde laden. Er is toen nog een steel van een riek op gesneuveld. Uiteindelijk hadden ze haar dan half op de loopplank. En die loopplank was afgezet met een stalen hekwerk, een kleine 2 meter hoog. Ze is toen dwars door dat hekwerk gesprongen en dat brak af. En er dan vandoor gegaan dat hek meeslepend, rond haar hals. Dat was echt een immens ding en bij elke galoppas zag ik dat ding tegen haar flank en achterbenen aanslagen. Ik dacht echt dat ze dood was toen. (Paard was toen overgings nog niet van mij. Ik was toen nog haar 'verzorgster'. Ik heb haar pas na enkele jaren gekocht.) Voor één of andere reden is ze toen ineens gestopt aan het einde van de straat en stond er opeens iemand recht voor haar. Die heeft dat hek van haar afgehaald en haar terug gebracht. Paard had niks. Alleen een scheur in haar lip en er was geen plekje droog meer aan.
Ik heb haar toen overgenomen (was toen behoorlijk nijdig namelijk) en gek genoeg liep ze toen opeens als een lammetje achter mij aan die wagen in. Dat begrijp ik nog altijd niet. Shock misschien?
Volgens mijn moeder (die niks van paarden kent) laadt ze trouwens niet omdat ik haar ooit op 3 benen een uur verderop naar een kliniek heb moeten brengen. Mijn moeder denkt dat ze toen veel pijn gehad moet hebben. Geen idee of dat er iets mee te maken heeft?
Maar ik zou zeggen, take your pick. Paard heeft echt wel redenen genoeg om niet te willen.

Allemachtig Ans!!! Dat paard heeft niet 1 trauma.... maar voldoende voor de rest van haar leven! En kennelijk krijg jij zoveel vertrouwen... dat je haar nog kúnt laden!
Op zich, zoals ik het nu ervaar, is het nog een soort wonder dus wat jij voor elkaar krijgt.

Dat zal de reden zijn waarom ze nog steeds paniekert en staat te bibberen.
Poeh.... best wel heftig.

Met druk zul je idd. helemaal niets bereiken, eerder het tegenovergestelde.
Flippen in volledige paniek.

Het kan m.i. maar op 1 manier. Nog veel meer vertrouwen opbouwen dan je al hebt, zodat zij blindelings volgt. Het moet gewoon vrijwillig zijn van haar kant.
Nu begrijp ik ook waarom je haar niet kunt aanhalen als ze IN de trailer staat.
Haar angst wint het nu nog steeds, ik vermoed dat ze aan het vechten is om niet volledig in paniek te raken.

Geen korte-termijn werk.... ik denk niet dat je er nog een tijd/datum aan kunt verbinden waarop het gelukt MOET zijn. Geloof niet dat je dan goed bezig bent, + dat het voor beiden stress gaat opleveren. Dat voel je zelf ook al.
Misschien moet je het hele idee gewoon laten varen Ans, maar wél doorgaan met trailertraining.

Just my 2 cents.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Zit ik zo na te denken.... trailerladen is eigenlijk ook vakwerk he?

Ik heb geluk gehad met Catcher, dat ik toen Conrad van Pruijssen als trainer had!
We hebben samen afgesproken om 1 hele middag er voor uit te trekken om alleen maar trailerladen te trainen en oh... boy, wat ben ik nu achteraf blij met dat besluit!

Conrad had me verteld dat als je 2 uur oefent op de manier zoals ik het eerder in deze draad beschreven heb, dit voldoende is voor de rest van paardmans leven en het is dus ook écht zo.

Nu moet ik zeggen dat Catcher als veulen meermaals in de trailer heeft gestaan... naast z'n moeder naar de keuring, daarna naar ons, terug naar de fokker en 1,5 jaar later weer terug naar ons. Was nooit een probleem.

En tóch wilde ik het gewoon goed bevestigd hebben. Gewoon extra tijd eraan besteden zodat ik zeker wist dat 'n trailer nooit een probleem zou opleveren.
(Mede ook omdat na z'n castratie, waarvan ik erken dat ie natuurlijk ook helemaal van slag af is geweest, gewoon NIET te laden was vanaf de kliniek. Na een sedatie hebben we hem er uiteindelijk op gekregen, maar zó wil ik geen paard moeten vervoeren.)

En precies zo is het ook gegaan. Na deze grondige training kon Conrad hem zelfs zo vooruit de trailer insturen.... en Catcher bleef net zolang staan tot Conrad hem zei dat hij eruit kon komen. Ging perfect. Zelf kunnen we Catcher ook op normale wijze laden, nog steeds geen probleem.

Eigenlijk is er maar 'n klein dingetje voor nodig om ervoor te zorgen dat 'n dier niet meer goed te laden is he?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 23 maart 2011, 20:39:


Gek genoeg is ze altijd blijven laden, zelfs na die dingen.
Het is nooit een onoverkomelijk probleem geweest. Het ging niet altijd makkelijk en soms moesten we behoorlijk inventief zijn, maar ze stond er wél altijd op. En ze was nooit gestresseerd onderweg.
(Zo hebben we haar ooit met een man of 4 zowat opgepakt en de trailer in gedragen. Ieder om de beurt een been genomen en verplaatst en zo richting de trailer. Paard was toen net geopereerd en nog behoorlijk zwaar gesedeerd blijkbaar want ze liet het gewoon gebeuren. )
Idioot genoeg is het pas echt een probleem geworden, toen ze eens ergens heen moest en het persé op z'n NH's moest. Ik kon al op voorhand vertellen dat dat niet zou werken.
En sindsdien wil ze dus echt niet meer.

En wát was toen dan precies die 'N.H.' methode?
Wat was er anders aan als je vóór die tijd deed?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ans Jondral schreef op woensdag 23 maart 2011, 20:52:


Ans lees wat je schrijft ...... eigenlijk geloof jij niet dat het "zo" gaat lukken.
Ik lees wel eens dat paarden erg gevoelig zijn... spiegelen... (+haar trauma natuurlijk, en dat is volgens jou niet het probleem..)
Myriam

Continu druk op haar halster houden en dan lossen als ze toegeeft.
Dat werkt dus niet. Ten eerste geeft Pête niet snel toe en heeft eerder de neiging om daar tegen te gaan vechten. En je wint dat simpelweg niet van haar. (Tenzij je Cindy heet en 2 uur geduld hebt. )
Ik vermoed eigenlijk dat ze daarom zo flipt op druk op haar hoofd. Want ik heb haar dat tervoren nooit weten doen.
Ik pas zelf ook altijd heel erg op met die methode en gebruik het pas als ik denk dat ik kan 'winnen'.
En ik mocht geen zweep gebruiken van die mens.
En als er nou 1 manier was waarop ze het altijd wel deed... Niet dat je haar echt moest slagen, maar ze ging altijd beter op een drijvende hulp dan dat je aan haar hoofd stond te trekken.

Ans,

plaats je morgen een filnpje?
Ik wil het ook graag even zien.
Ben benieuwd en ik wil ook wel eens advies geven maar beelden geven zoveel meer info dan tekst.

*******************
Eva Saegerman
clickertraining.be
paardentaxi.be

Eva Saegerman schreef op woensdag 23 maart 2011, 21:07:


Ja... dat is een goed idee Eva.... zou dat lukken Ans?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ans Jondral schreef op woensdag 23 maart 2011, 21:04:


En dat noem je NH? NH is in mijn ogen iets heeeeeeeeeel anders. Het lossen van druk als een paard meegeeft is een onderdeel ja, het is niet-NH als je gewoon blijft trekken, ook als het paard de goede kant op gaat. Maar alleen trekken en lossen, nee, dat is niet slim. Natuurlijk wordt dat een touwtrekwedstrijd, en zij wint want zij hoeft nergens naartoe en heeft alle tijd

Ik denk dat je die trailer gewoon nog een keer moet gaan lenen en dat je in deze week met minder tevreden moet zijn.

Een idee: zorg ervoor dat ze 's avonds weinig hooi heeft gekregen, dus dat ze een beetje honger heeft 's ochtends, dan ga je trailerladen en er ligt hooi in de trailer. Je doet haar er in, ze bepaalt zelf of ze blijft, of niet.

NIET de stang er snel achter doen, dan wordt je probleem niet voor lange termijn opgelost. Ook NIET tegenhouden als ze achteruit wil, maar wel direct weer vooruit vragen (en laat haar erachter komen dat het IN de trailer leuker is dan er buiten). Doe het vaak, ze krijgt vanzelf door wat het wijste is om te doen + ze krijgt het vertrouwen terug.

Groet,
Clara

Clara van der Horst schreef op woensdag 23 maart 2011, 21:32:


Ach soit, je moet het een naam geven. In principe werkt Parelli op dezelfde manier hé. (Maar niet met trailerladen, geloof ik? )Blijven vragen tot je het juiste antwoord krijgt en dan belonen door het wegvallen van de druk. Gewoon wijken voor druk dus. Misschien allemaal wel goed bedoeld, maar paardlief was een categorie te hoog gegrepen voor die beste man, geloof ik. En met de mogelijkheden die hij mij liet, kon ik zelf ook geen kant uit.

Ik zal proberen om te filmen.
Maar ik ben alleen hé, ik beloof dus niet dat het lukt.