M'n handen jeuken.
Voel je niet aangevallen Ans om wat ik schrijf, want dat bedoel ik niet.
Ik zie heel erg veel te verbeteren leermomenten, ik zie zóveel inconsequentie, zoveel je bedoeling tegensprekende lichaamstaal, dat paard bijna wel móet denken van zoek het lekker uit.....
Helaas ben ik vandaag de hele avond weg, morgen overdag ook, maar morgenavond ben ik waarschijnlijk thuis.
Bel me als je wilt en we lopen samen één of meerdere van die filmpjes door. Maar alleen als je die trailer nog hebt natuurlijk want anders heeft het niet zo geweldig veel zin.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Christel Provaas schreef op donderdag 24 maart 2011, 18:04:


Ja, er staat voer voorin. Maar dat kon haar niet schelen.
Net wilde ze het zelf niet aannemen uit mijn hand, terwijl ik het zelf zowat in haar mond stak. Gewoon niet geïnteresseerd in dat voer. Ik denk dat ik haar vandaag beter kon belonen door haar oren te strelen dan door haar te voeren.
Ik ben er nog altijd vrij zeker van dat zodra je haar onder druk zet, dat ze nog steeds zal panikeren. En dat je het daarna helemaal mag vergeten. Ze lijkt inderdaad heel kalm, maar daar zit ondertussen ook al 9 uur training in, deze week alleen al. Ze kan nog altijd omslaan binnen de seconde. Een geluidje, ik de ergens dom tegen stoot etc... en ze wil er weer uit.
En Pête is een introvert paard hé. Die slaagt ineens door, daar gaat weinig aan vooraf.

De keren dat ik mee met haar uit de trailer kom is overgings gevraagd, de andere keren doet ze het zelf.

Ze heeft zichzelf trouwens aangeleerd dat dé plek om een dutje te doen, met 1 of 2 voeten op die klep is. (Of heb ik dat gedaan? )

Filmpje 1 is inderdaad de eerste poging van deze namiddag. (Vanochtend hadden we ook al geoefend.)
En na filmpje 3 heb ik haar weer weggezet. Ik heb er verder niet zoveel in geknipt.

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 18:19:


Trailer gaat morgen weg.
Ik heb gevraagd of ik hem volgende week nog even mocht hebben, maar weet niet of dat mogelijk zal zijn. De meeste mensen die een trailer hebben, gebruiken dat ding namelijk zelf ook.

Ik ben benieuwd wat je inconsequent vindt eigenlijk.
Want voor alles wat ik doe, heb ik ongeveer wel een reden.
Ik qua lichaamshouding zie ik mezelf eigenlijk ook niet zoveel doen, waarvan ik nu denk 'dat had je niet moeten doen'.

Jammer.
éen voorbeeldje? Kijk eens hoe je ín de trailer staat, geeft dat het sein van "en nú gaan we vooruit?" Je lichaamstaal zegt practisch "ächteruit"
Maar dit wordt zo gauw afkrakend en vervelend. Ik wil best met je hierover onderons een keer praten.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 18:38:


Nee, zeg maar.
Ik heb niet snel een probleem met zulke dingen.

Mijn lichaamstaal in de trailer is bewust zo hoor.
Ik zet mezelf dwars, dus met mijn rug naar de zijkant, zodat ik haar niet zou 'blokken'. En ik kijk haar ook niet uitdrukkelijk aan.
En wat ik doe met mijn hand en de koord, die ik altijd zo met haar. Komt door Parelli dat ik vroeger met haar deed. Ik hield de koord dan losjes vast, in een boogje en dan ga je de koord 'naar je toe aaien' als het ware. Het paard komt dan mee. En dat was dan teken om voorruit te gaan. Een fase sterker is dan dat je je hand sluit om de koord en haar voorruit 'vraagt' en nog sterker dat je even druk zet op de koord. (Maar dus niet continu. Heel soms durf ik dat wel doen, maar alleen op momenten dat ze duidelijk achteruit aan het denken is ipv voorruit.)
Nu is Pête nogal roestig, dus dat aaien van die koord alleen doet de truk niet in dit geval. Maar de houding tov de koord blijft dezelfde.
Dat is mij toch echt zo aangeleerd.

Wat ik zie, is dat je eigenlijk telkens de druk weer los laat op het ouw nog voor er een reactie is. Dus je vraagt, maar er komt niet echt een reactie en je laat los en je vraagt weer. Ik denk dat het een kwestie is van langer de druk aan te houden. Niet harder, maar bewuster door je fases heen te gaan. Nu is het op een filmpje wel niet altijd zo duidelijk te zien, want misshien is er in haar houding wel een kleine gewichtsverplaatsing die ik zo niet kan zien.

Misschien kan je er ook voor zorgen dat ze echt op fase 1 naar je toekomt (dat doet ze misschien al) buiten de trailer en dan hetzelfde principe op de trailer toepast.

Gewoon volhouden en dit lukt je echt wel. Blijf erin geloven. En zoals Parelli zegt; It is not about the trailer

Ans,

ik heb zomaar een gevoel na het zien van de filpmjes:

heb je al eens geprobeerd te laden ZONDER leidtouw?

Ik ga je vertellen van waar ik dat idee haal dat het dan beter kan gaan..
Ik herken heel erg mijn eigen Queenie waar het trailerladen altijd heel lang duurde.
1 a 2 uur en dan nog niet geladen was geen uitzondering.

Zonder echt veel angst te zien, maar toch was er iets dat Queneie tegenhield om te laden.
Clickeren, stapje voor stapje, geen druk, een beetje meer druk, effe pauzeren, opnieuw vragen etc
Altijd maar opnieuw en opnieuw tot ze wel leek moe te worden en ze rust ging staan op de klep, maar nooit de achterbenen er bij.
Dit was geen angst meer. Ik stopte en zou de dag erna verder doen.

Same story: geen angst maar toch ging ze er niet in.
Beetje druk gebruik (spanning op touw was voldoende) ging ze omhoog, met hoofd tegen dak trailer, of van de klep afsukkelen, etc
Na 2 uur was ik het zo beu (geduld geraakt ergens eens op en ik zou volgende dag verder doen en eens nadenken vannacht hoe).
Ik deed leidtouw af, zei "gedaan" tegen Queenie (doe ik altijd als ik stop met iets de trainen) en ging men emmer voer vooraan in de trailer halen. Ik dacht dat Queenie wel naar de wei zou gaan maar terwijl ik het voer ging halen hoorde ik ineens klopper, kletter, boek op de trailer: mevrouw was mij gewoon gevolgd, en stond helemaal in de trailer! Achterbenen ook, gewoon helemaal!
Getver! Had ik twee uur staan clickeren, vanalles proebren, mijn brains deden er pijn van, deed ik dat leidtouw uit, moest mevrouw niets meer, ging ze toch wel gewoon de trailer op!
Emmer na enkele minuten leeg natuurlijk... dus wij weer samen af de trailer, ik emmer bijvullen, ik weer zonder boeh of bah naar de trailer, stapte ze weer gewoon mee naar binnen.
OK derde keer nog een keer dacht ik: leidtouw er aan, maar NOPE! Same old song! Moeten is boeten voor de pastoor zijn stinkvoeten...
Geen Queenie op de trailer te krijgen! Ik doe leidtouw op: strompel, plets boek, zij weer helemaal in de trailer.
Echt waar, stond ik van te kijken!
Sinds dan gaat ze altijd zo de trailer in maar ondertussen haak ik wel leidtouw aan haar halster vast maar leg dat op haar rug (in het begin was zelf dat te veel)!
Dit filmpje (slechte kwaliteit en ongeoorloofd met slippers ) is een dag na dat ze dus 2u nodig had om te laden!: http://www.youtube.com/watch?v=9BIwwn5Ez0g
Die heeft op een bizarre manier het leidtouw geassocieerd met verkeerde dingen en ik denk dat zelfbehoud van evenwicht daar een van is.
Ik denk dat een leidtouw haar ooit of door mij uit evenwicht bracht.
En dat is nou net wat ik zie in het derde filmpje!
Net op het moment dat zij de trailer in zou stappen trekt het leidtouw (gewoon het gewicht er van aan haar hoofd) haar volgende mij uit evenwicht, en stopt ze. Ik heb zo het gevoel: laat haar los en zelf zoeken, ze vindt de weg wel.
Misschien wel effe de wei sluiten

Gea R schreef op donderdag 24 maart 2011, 19:28:


En hier wil ik nog even aan toevoegen. Gefaald heb je helemaal niet. Ze heeft er op gestaan en misschien had je gewoon toen moeten stoppen. Als je dit nu gewoon zo kan uitbouwen. Steeds langer, ... Dan kan je uiteindelijk haar stilletjes aan aanraken en zo geleidelijk aan naar achter en dan de stang.
Dit komt echt helemaal goed. Neem gewoon je tijd.

Gea R schreef op donderdag 24 maart 2011, 19:28:


Nee, je ziet het correct.
Ik houd die druk inderdaad niet lang aan en los telkens. Ik probeer dat lossen wel een beetje te timen maar ik laat de druk inderdaad ook regelmatig wegvallen terwijl zij niks doet. Omdat ik dan vind dat ik er al te lang aan trek.
Ik ben namelijk als de dood om continue druk te gebruiken. Die druk vasthouden doe ik maar heel soms, als ze stopt met denken (en gaat slapen) om terug een reactie te krijgen of wanneer ze heel erg bezig is met achteruit proberen te gaan om haar daarin te stoppen.
Maar ze wordt boos van continue druk en gaat daar dan heel heftig tegen in. En ik win dat niet altijd van haar. Dus voor mij is dat een valkuil.
Maandag ben ik daar even in getrapt en dan wordt het echt een touwtrekwedstrijd en 'wie het meeste geduld heef' (Echt wel Tempête dus ) Daarom dat het maandag ook zo slecht ging. Toen liep ze er in eerste instantie redelijk makkelijk op maar ging het altijd slechter.
Dus ik weet niet of het een goed idee is om dat wel te doen?

Gea R schreef op donderdag 24 maart 2011, 20:43:


Tja, toch wel.
Morgen is de trailer weg en dus ook mijn kans om het nog verder te oefenen.
Heel misschien dat ik hem volgende week nog enkele daagjes terug krijg.
Maar of dat het verschil gaat maken?
Toch gefaald dus. Pête gaat nergens heen.

Eva Saegerman schreef op donderdag 24 maart 2011, 19:40:


Ik zal het morgen eens proberen Eva.

Pête lijkt mij inderdaad ook niet meer angstig als je ziet hoe die gaat staan snurken op die loopplank. En toch moet ik telkens behoorlijk staan smeken voor elk stapje voorwaarts.
In de trailer is ze nog wel ongemakkelijk hoor. Nog altijd niet 100% op haar gemak.
Maar tot en met 2 voorvoeten in de trailer is er geen spoor van stress.

Ik vrees alleen een beetje bij Pête of voer genoeg motivatie gaat zijn.
Ook omdat ze het vandaag niet meer aannam.
Maar alleszins het proberen waard.