Piet schreef op vrijdag 25 maart 2011, 12:03:


ach ach, met tijd en wat graantjes was je er ook wel gekomen hoor
waarom moest het nu zo snel ? er was toch géén druk ?
waarom gebruik je dan zelf druk ?
het kan toch absoluut welzeker drukloos !
dat zie je toch zelf wel, je hebt het in je toolbox, gebruik het.....
consequentie en bescheidenheid ?

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 17:43:


Een vroegere kennis van mij paste iets dergelijks toe bij trailer laden. Hij legde dit uit als ten allen tijde de controle behouden door je wensen aan te passen en net te doen alsof je van gedachten veranderd bent. Doet het paard het tegenovergestelde van wat je wilt, bijvoorbeeld achteruit lopen in plaats van vooruit, onmiddellijk juiste commando geven wat bij achteruit hoort en het paard zo lang achteruit laten lopen als je zelf wilt. Dan rust, wachten, laten bezinken en opnieuw vragen wat je eigenlijk van plan was. Dat wat je niet wilt onaangenaam maken, zodat het andere aangenamer wordt. Hij paste het naar mijn smaak wel met teveel gebrul en gezwaai toe, maar hij is ook Koiboi en houdt er helaas nog steeds manieren op na die niet meer van deze tijd zijn.

Het idee "onaangenaam maken wat je niet wilt, zodat het andere wat je wel wilt aangenamer wordt" vond ik niet verkeerd. Bij Lily heb ik er veel aan gehad, natuurlijk op een andere manier toegepast.

Lily kreeg ik met een vreemde gewoonte, alsof haar "achteruit" vast zat. Ze bleef op een rustige stoicijnse manier achteruit lopen, wat je ook deed. Dit heb ik een paar keer versterkt, en heb haar een hele tijd achteruit laten lopen, wat ze overigens braaf deed. Ten slotte gevraagd halt te houden, hand op de kont gelegd en gevraagd "vooruit". Ging ze weer achteruit, weer langer achteruit laten lopen dan haar bedoeling was. Na een paar keer was achteruit te stom en Lily ging vooruit. Met gebrul kom je bij Lily sowieso niet ver, dan verandert ze in een standbeeld en zoek je maar een kraan om haar te verplaatsen.

Die hand op de kont heeft ze vooral goed onthouden. Lily is in sommige dingen een beetje vreemd. Laat ik haar achteruit gaan, stop ik en sta ik even met iemand te kletsen, onthoudt Lily de versnelling. Wil ik weer verder, gaat ze geheid achteruit. Leg ik even een hand op haar kont, gaat er een andere versnelling in en gaat ze weer vooruit. Erg maf, maar het werkt. Wellicht is ze in haar vorige leven een auto geweest?

Monique

.

Om indertijd het vreselijke trauma voor hem op te lossen ben ik daar vol voor gegaan. Het resultaat is dat Shiny nu buitengewoon snel leert. Hij had van de week ontdekt hoe hij kon voorkomen dat het halster aangedaan werd. Dat heeft hij ook bij mij laten zien en tévens alle trucs, die ik hem notabene zelf geleerd heb, tegen me gebruikt. Hij was bezig met een soort van cow cutting, alleen niet met zijn hoofd maar met zijn kont naar me toe en toen ik bleef volhouden liep hij gewoon weg.
Dus nu een paard wat zegt : "ik ken al jouw trucs, ik ben niet nieuwsgierig, ik heb geen honger, ik kom niet, al zit je een uur op je kont " Of "ik wil wel komen maar niet als je dat halster in je hand houdt en als je het toch pakt ben ik als de gesmeerde bliksem weg.. Want ik heb ook zo'n bliksemschicht, net als Cindy.
Maar één manier om dat voor elkaar te krijgen zonder er een Join up van te maken denk ik en dat is dat stuk gedrag opnieuw gaan trainen... van het uiterste begin af aan.
Maar ik houd me aanbevolen voor short-cuts

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Puzzle was altijd een uitdaging om te 'vangen'.
Mensen die hij niet kende, die mochten het trouwens helemaal vergeten. Hem op zijn neus aaien, dat mochten ze. Want dat is leuk. Maar een halster omdoen, vergeet het! Heel erg gereserveerde pony.
P kent wat dat betreft elke truuk die er bestaat. En als je bleef aandringen, kon hij zelfs losse achterbeentjes krijgen.
Wij hadden er zelf doorgaans weinig problemen mee. Meestal kwam hij al aanlopen en wilde best mee. Maar als hij door had dat je hem voor iets nodig had, wat hem niet aanstond dan mocht je het ook wel vergeten. (Nadat hij geopereerd was bijvoorbeeld is hij een tijdje behoorlijk wantrouwig geweest.)
Erachter lopen of hem zelf opjagen had dan geen enkele zin.
Je kon hem alleen vangen als hij degene was die het initiatief nam om naar jou toe te komen. Dat was dan een kwestie van niet te laten merken dat je hem nodig had en jezelf nonchalant in zijn buurt manoeuvreren. 'Toevallig' dat worteltje dat in je zak zit, aanbieden. Touw rond zijn hals en dan had je hem.

Ben ik blij, hier twee watjes in de wei te hebben
Olly wil wel eens, een enkele keer geen zin hebben om weer van huis te moeten.
Hij ziet dat aan mij, dat het geen gewone borstel- of bekap sessie word.
Dan wil ie nog wel eens terug naar de wei lopen en wel naar de verste hoek, maar daar gaat die dan ook niet weg als ik daar naar toe kom, dan kan ik hem daar gewoon halsteren en gaat gewillig- aan een losse "rope" mee terug.
Woody is nog nooit een probleem geweest, die stopt pas voor de trailer

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op vrijdag 25 maart 2011, 23:20:


't baalhoekie noem ik dat )
Heb er ook zo 1.....

Wil

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 17:43:

Wat betekent kwijtgespeeld, Piet? Heeft hij het zelf verloren? En hoe?
Ik snap nl. niet waarom hij het halster niet aan wil.
Is het het halster zelf (onprettig) of wat er op volgt (werken, dierenarts). Dat laatste lijkt me niet in dit geval dus wellicht heeft het (dit) halster het gedaan? Is hij blijven haken ofzo?
Ander halster? Tijd besteden aan "halster is niet gevaarlijk"?

Of heb ik er gewoon helemaal niks van begrepen

Misschien is het beter je vader te trainen om het halster permanent af te laten , non stop halsters kunen problemen geven, dat heb ik al vaak genoeg gezien.

Ik heb het al zo vaak meegemaakt, kom je met lege handen, niks aan de hand, kom je met je halster of touw, paard draait precies zo dat je er niks mee kan. Mopje bleef jaren geleden toen zij aankwam steeds op maximale afstand van mensen in de wei. Nu nog, kom ik met mijn halster kijkt zij soms met zo'n blik van: wegwezen, maar toch, zij bedenkt zich altijd en steekt haar neus door het touw.

Piet schreef :


De vraag die bij mij opkomt als ik dit lees is:
Waarom doet hij dit? Wat denk je dat hij ermee wil zeggen behalve 'ik heb geen zin'?
Waaróm zou hij geen zin hebben? Ik kan ene hele lijst bedenken maar wat verwacht je zelf dat de reden is?

Wat het halster aanhouden betreft; ik zou dat ook niet willen, niet alleen voor ongelukken maar ook omdat je gaat zien dat de afdruk ingegroefd zit om het hoofd, ook al zit het verder gewoon los.
Een halster aanhouden voor het geval-ie zich niet laat pakken vind ik eerlijkgezegd geen argument. Je kunt elk paard er met een snoepje mee overtuigen dat een halster echt no problem hoeft te zijn.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 26 maart 2011, 19:02:


heb je mijn verhaal niet gelezen?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef :>

Zeker wel.
Maar ik begrijp niet waarom Shiny alle ineens gereedschap zou gaan inzetten. Waarom? Welk doel? Wat wil hij ermee bereiken? Zou hij niet gewoon iets anders willen zeggen ermee? Namelijk: 'laat me met rust'?

Zo'n paard zou ik nooitvanzeleven joinuppen inderdaad.

Groet, Pein

Wel mijn verhaal gelezen en dan toch dit schrijven??


Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Spirithorses schreef op zaterdag 26 maart 2011, 19:02:


Toch kan ik er 1 bedenken
Als je s'morgens vergeet de poort te sluiten en die 2 hebben dat in de gaten.
Wandelen s'middags over straat en grazen in de tuinen van buurt genoten.
Nou, dan zijn ze niet makkelijk weer even terug te brengen, als ze geen halster hebben.
Gelukkig weet mijn buurman waar ze hangen


Het halster zelf is vaak ook het probleem niet, maar wat er op volgt wel
maar dat schreef je al; "ik heb vandaag geen goesting"

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ik ga nooit meer achter een paard aan.
Het is al eerder geschreven, ik ga zodra er iets, van mij af gebeurd, iets wegdraaien, is het extreem van me weg maak ik me kleiner. En heb uiteraard altijd wat lekkers. De nuanes lichaam kunnen nihil zijn bij goed getimed hoeft een ander niet eens te zien wat er gebeurd was. Maar dat hoeven we jouw toch niet te vertellen Piet .
De eigenaar van de merrie was er wel eens "jaloers" op dat ze voor mij nooit meer wegliep. Ze is helaas nu weg, kon er alles mee . Ben nu met een gevoelige E pony bezig, en verwen haar mateloos, als ze alleen maar naar me kijkt krijgt ze al wat lekkers. Ze loopt naar waar ik ben.
Ik ben er trouwens om de dag. Hoe gaat dat bij jullie, hoe gaat je vader er mee om, en hoe vaak kom je er zelf? Kan me voorstellen dat als het niet regelmatig geoefend wordt/ paard in handen is, het ook niet geroutineerd gaat, of is er iets veranderd....?.
Heb vandaag met de pony aan de lange lijn, met longeerzweep staan zwaaien, vorige keer zwaaide ze, en zei oke ik ga weer. Vandaag zette ze elke keer weer een stap naar "ons" toe, click etc. Ik kan nu ook lichtjes knallen zonder vluchtgedrag.

Nils Vellinga schreef :

Mijn nieuwe pony Dafner liep ook de eerste tijd consequent van ons weg als je met een halster aankwam. Terwijl ze verder zo werkwillig, meewerkend en verschrikkelijk lief is.
Dus na wat uitzoekwerk bleek dat het zadel dat we bij haar gekregen hebben gewoon niet goed ligt.
Nu loopt ze met een boomloos zadel en het probleem is helemaal opgelost sinds ze ook nog vóór het halster aandoen een snoepje krijgt voor het blijven staan, en ná het halster aandoen voor het halsteraandoen.

Groet, Pien