elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 20:41:

Hoi Elsbeth,

Nou dom wil ik niet zeggen, nee. Het is misschien wel een idee met een bepaald soort zadel, maar met dat western zadel lukte het zeker niet. En zo'n pinokkio zadel is ook niet meer dan een vilten onderkant eigenlijk. Nee dat dikke sjabrak, dat lijkt me wel wat en daar ga ik naar op zoek. In pony formaat dan, want ze moet niet helemaal door zo'n dik wollen ding bedekt worden; ze zal zich het ape-lazerus zweten dan .

Maar bedankt voor het meedenken in ieder geval.

Groeten,
Ingrid

Rianne Swinkels schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 20:44:

Hoi Rianne,


Nee en sommige paarden kunnen niet met!! Zoals de mijne, zie verderop.


Een echte vee-arts heeft Isabella destijds bevangen gespoten (te hoge dosering cortisone-injectie bleek later wat toch al als bijwerking bevangenheid kan hebben; vooral bij robuuste rassen).

Een goed opgeleide traditionele hoefsmid heeft er later voor gezorgd dat Isabella brokkelhoeven kreeg. En op den duur kon ze inderdaad niet meer zonder ijzers, maar ook zeker niet meer met.

Een andere vee-arts die ik had ingeschakeld (nadat ze weer eens kreupel was), raadde aan om met wiggen te gaan werken; lekker bewust scheef zetten. Andere goed opgeleide hoefsmid kreeg het ook niet voor elkaar die voetjes heel te houden met hoefijzers. Weer gaten en scheuren. Dus wat werd mij uiteindelijk aangeraden ... die pony moet op wei blijven; vooral niet meer draven over de harde weg. Met andere woorden; afgeschreven voor het aangespannen werk.

Toen werd ik eigenwijs en had het juist met deze opgeleide hoefsmeden en goede vee-artsen helemaal gehad en ging die kant van het natuurlijk bekappen op. Met hoefschoenen voor het aangespannen werk op de weg. Na een wat trubbelige start is ze er nu doorheen en draaft weer over de weg zoals ze bij nader inzien al jaren niet meer gedaan heeft. Lekker ruim en hard.

Nee bij mij hoef je niet aan te komen dat "traditionele hoefsmeden" en "echte" dierenartsen het beste zijn voor je paard. Want dat is in het geval van mijn pony gebleken van niet.

En wat dan nog over die "niet beproefde manier" en "nieuwe rage". Toen ik 20 jaar geleden aan contactlenzen begon raadde men dat mij ook zeer af. Was te nieuw om al op jonge leeftijd te gebruiken. Nou ik zie nog altijd prima.

groeten,
Ingrid

cornelie schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:17:
Hahaha zo eentje heb ik er ook.
Ik doe echt eeuwen met een liksteen. Heel af en toe gaat er denk ik wel eens die tong overheen, maar echt zelden. Ik doe wel een jaar met die steen en dan nog is hij niet op, maar gewoon te vies om nog te laten liggen.

En dat terwijl de shetten van de buren met z'n tweeen zo'n steen (grote witte) in 3 weken geheel op hebben.

groeten,
Ingrid

Hoi,
In hoeverre is schimmel besmettelijk?
Echt alleen bij "lijfelijk" contact, of kan het ook over enkele meters "overwaaien". En kan je het overbrengen door een aai over het hoofd van een "beschimmeld" paard en daarna bij een "onbeschimmeld" paard?

Ik vraag dit omdat de pony van de buren volgens de dierenarts schimmel heeft. Deze mensen behandelen hem niet. Ten eerste is het spul te duur (geen goede reden) en ten tweede kunnen ze hem op dit moment niet geheel wassen (wel goede reden) (buitenpony zonder opsluitmogelijkheid).

Maar nu ben ik zo bang dat de mijne het ook krijgt. Ze mag nu niet meer aan Blacky snuffelen, maar we lopen wel iedere dag langs hem heen (korte afstand).

Ook krijgen deze pony's net als de mijne van mijn tante een sneetje brood per dag. Deze tante zal altijd de pony's een aai over de bol geven. En ze heeft de gewoonte aangenomen eerst de buurpony's te voeren en dan de mijne.

Moet ik me zorgen maken of niet (voor besmetting dan).

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:37:
Helemaal waar (of het echt 30 km is weten we natuurlijk niet haha).

Maar deze paarden beschikken ook over meer grond en diverse "kruiden" en andere eetbare dingen.
Onze paarden staan over het algemeen op een voor paarden te eenzijdige weide.

Wij hebben een stukje grond van de gemeente (on-officieel) in gebruik waar al jaren niets aan gedaan wordt. Hier staan flink wat kruiden in. Het valt mij op dat Isabella de ene keer liever dit eet en het andere moment dit weer niet aanraakt, maar liever dat heeft.
Ze kunnen dus zelf kennelijk bepalen wat ze nodig hebben. Maar dan moet het er wel zijn. En dat is meestal niet zo bij onze paarden.

Dus zullen we ze deze kruiden en mineralen ed toch op een andere manier moeten geven.

Groeten,
Ingrid