Mijn Tyler heeft het de laatste tijd ook, je weet nooit wanneer er een paar tanden ergens in gaan zitten. Voorjaarskriebels bij die jonge kerels is voor hun nu eenmaal lastig in te tomen, dus pakken ze ons bij gebrek aan beter. Want bij z'n zusje hoeft ie het niet te wagen, dat levert een hap terug of een trap op

mijn kleine grote hengstmannetje is toen hij bijna twee was ook vreselijk ziek geweest langdurig. Vel over been en het maar net gehaald. Hij had daarvoor keurig twee ingedaalde balletjes maar die waren geheel verdwenen. Bijna een half jaar later kwam de eerste terug en nog weer 7 maanden later (als gevolg van de eerste lente hengstigheid van zijn zus) de tweede pas. En ook nu pas is het bijten en ander enigszins obstinaat gedrag begonnen. Hij gaat nu dus in sneltreinvaart alle ontwikkelingen even doorlopen en z'n verloren tijd inhalen.

Marianne

Wow Marianne, wat heerlijk dat alles zo voor de wind gaat.

Wassen met betadine shampoo. Bij de een gaat het blijvend weg, bij de ander blijft het helaas terugkomen. Uitproberen dus, eerst het liefst zonder deken natuurlijk.

Groetjes Marianne

fantastisch, ga alsjeblieft door met het ontwikkelen en verfijnen zodat we dit allemaal in de (hopelijk niet al te verre) toekomst kunnen aanschaffen. Hier droom ik al tijden van !

Complimenten! En wie weet hebben Pavana en je mannetje weer wat mensen overtuigd hoe het wel moet!

Ga zo door, helemaal goed, mooie promotie voor hoe het wel moet!

gewoon heerlijk als ze zo te keer gaan. Hier ook van de week Baby stond een beetje te dromen met (waarschijnlijk) volle buik want we hebben nog lekker gras op de koeienwei. Ik bedacht me dat ik ze dan toch maar strakjes even aan het lopen moest zetten toen mevrouw vanuit het niets ontplofte. Hoezo slapen. Giga galopjes, alle voetjes de lucht in,Tyler op jagen en met z'n tweeen zeker een kwartier lang racen. In de andere wei de twee shetlanders hetzelfde werk. Galopwissels hoef ik zo te zien straks niet meer te oefenen die kunnen ze al

Ik weet dat dit niet over NH gaat maar over een drama, toch wil ik ook hier de aandacht vragen voor de 31 paarden uit Elkenrade. Een aantal van jullie zijn op de hoogte en leven mee vanaf het moment dat alles in de openbaarheid kwam en hebben ook daadwerkelijke hulp aangeboden (dank dank) maar misschien zijn er hier ook nog mensen die iets voor de paarden kunnen betekenen die nog niet van het drama hebben gehoord.
Het gaat over een kudde paarden, eigendom van twee vrouwen, waarvoor langzaam maar zeker niet de zorg kon worden geboden die echt nodig is. Het begon met een beetje minder eten, een keer niets op de bodem van de stal en eindigde met jaarlingen die nog nooit een grasspriet hadden gezien, paarden die dagenlang in hun eigen rotzooi stonden, etc. De instanties hebben na lange tijd eindelijk gereageerd met als gevolg dat de paarden ws. nog steeds hetzelfde lot ondergaan alleen op een andere locatie in handen van de staat. De stichting Paard in Nood heeft van het begin voor de paarden klaargestaan en is nog steeds actief bezig een einde te maken aan dit drama. Kijk svp op hun website voor het volledige verhaal en de bijbehorende af en toe schokkende beelden, misschien kan je iets voor de paarden betekenen.
Ik zelf heb tot bijna twee jaar geleden geholpen met de zorg voor deze paarden, mijn eigen twee schatjes komen er ook vandaan. Ik ben er mee gestopt want ik kon er niet meer tegen. Steeds meer paarden, te weinig geld, te weinig tijd, het werd er allen maar slechter op en luisteren naar gezond verstand deden de dames nooit.
Even waren we blij dat er eindelijk wat gebeurde maar inmiddels is wel duidelijk dat de paarden van de regen in de regen zijn gekomen. Chipper Colonel, de oudste hengst, is in de opvang gestorven terwijl er al twee jaar lang een liefhebbend tehuis op hem stond te wachten, zo zuur, zo bitter. Gelukkig is de merrie Doc wel terug gekomen, echter sterk vervuild, onbehandelde hoeven en een onbehandelde wond. Dit zegt wat over de omstandigheden waarin ze nu allemaal verkeren. Doc staat inmiddels gelukkig op een weiland bij de Stichting Paard in Nood en ziet er na een paar dagen al veel beter (en schoner) uit.
Dus zoek je een paard, heb je nog een goed doel nodig, neem contact op met Stichting Paard in Nood, zij coördineren de hulp.

Marianne

Er zijn nog steeds een aantal opvangadressen die klaar staan, maar zoals het er nu uitziet moeten de paarden eerst weer vrijgekocht worden bij het Ministerie (hoezo omgekeerde wereld). Er wordt op diverse fronten aandacht gezocht via de media en Paard in Nood probeert zo de druk naar het ministerie en het benodigde geld bij elkaar te krijgen.