Christel Provaas schreef op vrijdag 22 april 2011, 16:24:
>> Khani daarentegen wil Jack doodmaken. Wel of geen merrie in de buurt doet
>> er niet toe, Jack moet dood. Toch heeft hij daar vroeger mee in de wei
>> gestaan. Opvoeding en omstandigheden zijn gelijk, maar de ene hengst
>> accepteert een ruin dus wel, en de andere accepteert hem niet. Een ruin is
>> een "ding"
>
Antropomorfisme. Je redeneert vanuit menselijk perspectief.
Juist niet. Voor mij als mens zijn het allemaal "paarden".
> Wel eens gedacht aan simpel "like" of "dislike"?
En juist dat is
antropomorfisme. Een kat die een muis doodt, een paard dat een ongewenst individu uit een kudde verjaagt, heeft allemaal niks met "like" of "dislike" te maken, maar met het vergroten van de kans op voortbestaan van de juiste genen. Niet dat die dieren dat bewust doen natuurlijk.
> Ik ken genoeg voorbeelden van hengsten die probleemloos met ruinen staan.
Wij hebben er ook zo eentje. Punt is dat het onvoorspelbaar is. Paarden hebben nou eenmaal aangeboren gedragsprotocollen, die duidelijk verschillen naar gelang geslacht. Een ruin is geslachtsloos, gedraagt zich niet als hengst, niet als merrie, en is zo'n beetje ongedefinieerd. Kom niet aan met "er zijn ook ruinen die dekken" want ik heb het niet over dekken, maar alle bijbehorend gedrag en dat heb ik nog nooit bij een ruin gezien.
Frans
Warboel
