e m kraak schreef :>

Dat ben ik nou eens helemaal met je eens. Nu is er teveel hormoongedoe. Bij de merries maar óók bij mijn ruinen overigens, waarvan er twee geslachtsloos zijn maar de rest gewoon een hengst zonder ballen (want die bestaan heus wel).

Groet, Pien

Frans Veldman schreef :

Ik denk dus dat er wel meer meespeelt. Hier is een duidelijk onderscheid in ruinen die vroeg gecastreerd werden (al dan niet voordat ze hier kwamen) en ruinen die voorheen hengst hebben mogen zijn. Spirit bijvoorbeeld is op gezette tijden nog steeds een haantje en gaat de confrontatie aan met de ruinen in zijn groep. Quiberon is bang van hem dus áltijd de zak, Ophir daarentegen mept hem van zich af en dan is het Spirit die bakzeil moet halen. Het heeft altijd met de dames te maken. Het is niet alleen het dekken, het gaat ook om leiderschap en de boel in het gareel -lees: alles in de gaten- willen, (denken te moeten) houden.

Jouw ruin is waarschijnlijk een softie omdat hij vroeg gecastreerd is. Moet je hier maar eens komen kijken hoe het ook kan zijn (en dan heb ik het idd niet over dekken alleen). Allesbehalve geslachtsloos en ondefinieerbaar.

groet, Pien

Ilona Kooistra schreef :>

Wordthet waarschijnlijk wel twee groepen maken, die met de hengst en wat merrries en van de ruinen met de andere merries (zoals nu ook het geval is). Dikke kans dat het niet lukt met gevasectomeerde hengst én ruinen én merries.

Groet, Pien

Mijn Palomino ruin is pas op zijn 5e gecastreerd en heeft altijd tussen de hengsten gestaan, sinds hij bij mij (hij was toen 8 jaar) staat heeft hij zijn eigen twee merries. In het begin kon ik niet met hem, mijn twee merries en vreemde paarden rijden want die vreemde paardeb viel hij aan. Hij dekt de merries ook regelmatig.

Nog steeds is het erg bezitterig over de merries, mijn kleine Dartmoor-ruin accepteerde hij na twee dagen pas, de quarter ruin die hier nu twee maanden is werd in het begin behoorlijk toegetakeld door hem, inmiddels staan ze bij elkaar maar mag de quarter niet bij de merries komen. Ik kan nu wel met vreemde paarden rijden, maar hij kan er nog steeds slecht tegen als hij alleen weg moet of de merries gaan zonder hem weg. Ook als er vreemde paarden op ons terrein komen dan gedraagt hij zich nogal "waaks" en loopt te ijsberen en aanvallen te doen langs het hek. Gelukkig is het al een stuk minder dan 2 jaar geleden.

Interessant topic.. ik ga mijn eigen ervaring ook even neertypen want die is wel wat te vergelijken met wat Ilona schreef.
Ik heb één 22 jarige ruin die tot zijn 10 jaar hengst geweest is, en die mijn twee hengsten drie jaar lang heeft opgevoed. De twee hengsten zijn er als jaarling bij gekomen, en dat heeft tot in de zomer van vorig jaar (beide veulens 4,5 jaar oud) geen enkel probleem gegeven.
Tot een van de twee hengsten besloot dat de ruin, jarenlang zijn goeie vriend, er uit moest en hij nu wel eens de beslissingen mocht nemen.
En zoals Ilona dat al omschreef, de ruin moest niet alleen zo ver mogelijk weg, die moest liefst dood. Gezien het hek om de weide was hij (in feite beiden) dan ook lelijk toegetakeld voor ik de kans had ze te scheiden. Sindsdien hebben die twee nooit meer samen gelopen, dat is echt onmogelijk, de hengst is in staat hem over/door de draad aan te vliegen..er moet echt een goeie afstand en barrière tussen blijven of hij staat de hele dag driftig op en af langs de draad te spoken. (De ruin is ondertussen verhuisd trouwens)

De ruin en de andere hengst kunnen wel nog steeds samen, dat gaat prima, die zijn dikke vriendjes en staan dan een hele dag schouder aan schouder te grazen.
Volgens mij zijn ze nu volwassen, en vond een van die twee jonge mannen dat hij nu wel eens baas kon zijn van het mannengroepje, en dat de ouwe baas nu maar eens moest wijken.
En gezien de ruin fysiek niet echt volledig kan wijken/verdwijnen in een weide, loopt dat uit de hand tot het echt moordadig wordt. Daar moet dan ook nog bij vermeld dat hij ook niet gelijk van plan was om zijn plek af te staan, en enige succesvolle tegenaanvallen uitgevoerd heeft, wat de agressie nog erger maakte.

Je weet het maar nooit met hengsten. Een groep met merries er bij lijkt mij de enige oplossing voor rust en stabiliteit op lange termijn.

Sieta schreef :


Beetje late reactie van mij maar haal het niet steeds om bij te lezen (drukdrukdruk).
Onze hengsten liepen aanvankelijk gewooon tussen de merries maar we hebben later een mannengroep om hen heen geformuleerd omdat we graag controle wilden houden op het aantal geboortes. Ik vind het voor een jonge hengst heel belangrijk dat hij ook leert te socializen met de merries, zeker in 'gevangenschap' waarbij hengsten en merries makaar vaak tegenkomen op hetzelfde terrein (hier tenminste).

Wat ons steeds opviel was dat de mannen onderling veel spelen, merries zijn daarentegen een stuk serieuzer. Toch leren die jongelingen daar veel van, een heel belangrijk onderdeel is respect. Ik zou het ze niet willen onthouden.
In de mannengroep waren de jongelingen buddy's maar ook vaak wat losgeslagen en grenzenloos. Niet altijd gemakkelijk. Wij hebben onze hengsten uiteindelijk gecastreerd (niet om die reden) en de groepen opnieuw samengesteld (nu kon dat). Spirit bijvoorbeeld, is elk voorjaar nog heel erg hengst in zijn doen en denken, die duldt geen ander mannelijk volk in zijn groep (met 6 merries). Ik ben een beetje benieuwd of hij zijn eigen zoon Islander wel nog tolereert, maar die loopt nu op een totaal ander stuk terrein.

Quiberon, Spirit's maatje for ever, is sinds dit jaar maatje-af. Spirit heeft hem de groep uitgezet (met veel geweld) Quib is bang van hemen dan hééft ie hem.. Ophir (ruin) , die goed voor zichzelf opkomt tav Spirit loopt wel nog in de Spiritgroep, maar die gaan we morgen eruit halen aangezien hij vandaag met een bijtwond op zijn neus aangetroffen werd, dus daar hebben we de DA erbij moeten halen. Ik neem nu geen risico meer (pensionpaard).

Kort gezegd: Spirit, nu ruin, heeft wel zijn eigen groep merries en hij heeft het daar enorm naar de zin. Hoewel ik niet durf te beweren dat hij beter af was in zijn mannengroepje. Dat groepje had weer andere kwaliteiten (oa spelen). Merries zijn veel saaiere beesten. Toch is het een goede ervaring voor een jonge hensgt te leren dat niet de hele wereld om hém draait....

Ow (ps): Spirit's favoriete merrie is Dafner, met haar sext hij ook. De anderen bieden zich aan maar hij wil er niks van weten (tot hun ergernis).

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 28 april 2011, 23:41:



Jee Pien, klinkt alsof het castreren geen enkel nut heeft gehad? Jullie wilden dat het gemakkelijker werd maar dat is niet zo gelopen zo te lezen?

--
Ilona

Ilona Kooistra schreef:>

Ow zeker wel.
Mijn 10 jarige nichtje rijdt Spirit in haar eentje buiten. Hij is alleen een haantje in de groep met de andere paarden. Aan een touwtje en tijdens het rijden gedraagt-ie zich!
Spirit is nogal een wandelaartje (stapt zo tussen draadjes door en gaat ene paddock verder op bezoek) en met name dát was teveel risico naar de pensionmerries toe. Niet iedereen is gecharmeerd van een veulen. En we hebben nou eenmaal ook wel eens onervaren mensen hier rondlopen, we kunnen ons geen slordigheidjes permitteren.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 29 april 2011, 18:17:


Das een kwestie van opvoeden he, kan net zo goed met een hengst... Kon met jullie Spirit toen ook toch?


Daar hoeven de ballen er niet voor af, dat doe je bij menselijke mannen ook niet
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef :

Spirit is goed opgevoed maar was als hengst toch wel wat heftiger gestuurd door zijn hormonen dan nu als ruin, je moest veel meer op je qui vive zijn dan nu. Ik heb dat in huis, Jack ook, Evy ook, maar er komen hier wel wat meer mensen. Wij zijn ook een leerplek/stagebedrijf/manege, in tegenstelling tot jullie waarbij jullie de enigen zijn die je hengsten in handen hebben. Als ik de enige was die wat met de hengsten deed hoefden die ballen er ook nooitvanzeleven af. Maar de realiteit is hier anders met 25 paarden en (inmiddels) diverse medewerkers.

Spirit is echt meer gekalmeerd en niet meer zo erg met de merries bezig als toen, wij hebben nog steeds 15 merries die dicht om hem heen staan. Een 10 jarige meisje (mijn nichtje) kan dat niet handelen. Mijn zus die inmiddels eigenaar van Spirit is heeft dat ook niet in huis. Hem apart houden van de merries is hier geen optie op ons terrein met de dingen die wij hier doen.

>> Spirit is nogal een wandelaartje (stapt zo tussen draadjes door en gaat

Hier wel. Hier zijn pensionpaarden, merendeel merries. Ik vergelijk een paard niet met een mens.

Jack en ik hebben hier 4 jaar over nagedacht en we zijn daarbij door heel wat processen gegaan, we zijn blij dat we toen uiteindelijk toch die knoop hebben doorgehakt en we hebben er geen spijt van. Spirit heeft een goed leven, maakt bepaald geen ongelukkig indruk, is gezond in zijn lijf en in zijn hoofd, zeker geen dooie, vol energie en levenslust, staat nu tussen zijn merries, heeft rust in z'n lijf (behalve nu in het voorjaar, dan rakelen zijn hormoontjes nog wat op), kan leuke dingen ondernemen met zuslief en nichtjelief en ik vind het he-le-maal prima zo.

Verder ga ik me er niet in verdedigen.

Groet, Pien