cheyenne26 schreef op donderdag 5 mei 2011, 10:59:


Als dit je instelling is, ben je natuurlijk geen leider! want een leider is niet onzeker en bang dat zijn paard over hem heen loopt. Die gaat ervan uit dat dat niet gebeurt, aangezien hij daar zelf al loopt. En als je daarvan uit gaat, gebeurt het ook niet. (Het energie-verhaal uit een andere draad).

Zet die angst en onzekerheid opzij -laat dat leidergedoe maar even zitten- en ga leuk aan de gang met dit paard. Koop hem niet om met snoep en penny-geaai, maar laat zien dat het bij jou leuk is. Want jij zorgt voor spelletjes, je neemt hem mee, je beloont hem wanneer hij iets doet wat je vraagt (anders niet!), maak de omstandigheden zodanig dat hij bij je wil zijn. Niet omdat je zakken gevuld zijn met wortels, maar omdat je hem mentaal uitdaagt, dingetjes onderneemt met hem waardoor hij zich op je gaat richten en bij je wil zijn.

Leiderschap kun je niet kopen en op je paard zetten en zeggen van kijk, nu ben ik hier de leider want je hebt 300 euro "follow the leader"op je rug., dus laat het duidelijk zijn: voortaan volg je mij en luistert naar wat ik zeg en doe....!
Leiderschap is iets wat langzaam ontstaat. Het paard zal leren je te gaan vertrouwen en doorkrijgen dat het slim is om naar je te luisteren omdat er dan niks verkeerds gebeurt.
Integendeel, er zijn zelfs manieren van training die het juist enorm prettig maken voor je paard om naar jou te luisteren.
Maar dat is allemaal iets wat moet groeien en ook eigenlijk op de tweede plaats komt.
Op de eerste plaats komt dat wát je ook doet, je daarin zeer consequent bent.
In verreweg de meeste gevallen waarbij mensen problemen krijgen met paarden (of met honden of met kinderen) is een zwabberbeleid de oorzaak.
Een kind kun je nog uitleggen waarom deze keer wel iets mag en de volgende keer datzelfde niet, maar dieren begrijpen daar geen hout van.
Kortom frustratie alom en zeg maar dag tegen het vertrouwen en daarmee leiderschap.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Christel Provaas schreef op donderdag 5 mei 2011, 11:35:


Daarom wil ik me ook niet meer focussen op een leider worden en gaan genieten van de contacten die ik met hem heb. Dan komt de rest van zelf. Maar doordat ik teveel bezig was met leider worden, dan word ik onzeker of ik het wel kan. Nu verzorg ik hem pas net, maar dit is ook mijn ervaring toen ik nog paard reed en met mijn hond. Nu geniet ik van mijn hond en luistert hij heel goed. Soms val ik terug in mijn onzekerheid, maar ik weet hoe ik daar nu mee om moet gaan. En mijn hond heeft heel goed in de gaten hoe ik mij voel en maakt daar ook handig gebruik van. Dus ik merk aan hem ook hoe ik me voel. En het is ook omdat het mijn paard niet is, wil ik het meteen perfect doen en durf ik geen 'fouten' te maken. Ik ben in nieuwe situaties gewoon erg onzeker en kijk ik liever de kat uit de boom. Over een paar weken ben ik volledig vertrouwd en weet ik zeker dat ik met de goede tips die ik hier krijg een leuke band heb met Gentle En dan ben ik ook weer trots op mezelf en geloof ik weer in mezelf! Ik heb soms even dat duwtje nodig in de goede richting en die heb ik nu gekregen! Alvast bedankt voor alle antwoorden die ik nu heb gehad!