Hey Anne!
Leuk je hier te zien! Ik zag je aanmelding een tijd geleden al staan, maar nu dan toch echt je eerste bericht! Leuk om te lezen!
Fijn dat het zo goed gaat!
Vanaf nu ook veel schrijfplezier hier?!
Liefs Marsha

Hahaha, dubbelgevouwen deksel kan ik me zo voorstellen? Leuk verhaal en het is fijn te lezen dat ik wat heb kunnen bijdragen, dan snap je weer waarom je er zoveel tijd insteekt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het hier de laatste tijd nogal tam vind, af en toe een fikse knokpartij houdt het zooitje eigenwijze figuren scherp
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ha, al reacties, leuk!

@Wil: dank, kom vast met nog wel meer positieve verhalen, Paddy is erg goed in positief materiaal leveren :).

@Marsha: hihi ja eindelijk , en ben je in ander venstertje op dit moment eieieieindelijk een mailtje aan het schrijven!

@Piet: dekseltje met zo'n bolling erin, dat je ziet of de inhoud nog goed is, weet niet hoe dat heet, sorry, die ietsje meer uitdeuken met stompe spijker en hamer, et voila, werkt perfect. 'tick' zeggen als ik clicker niet bij me heb werkt ook prima, maar ben nog maar een beginneling, en clicker is vooral om mijn eigen gevoel van timing te verbeteren.
Vind dat beleefde wel lekker hoor, was tijdens zoektocht naar kennis toch best veel tijd kwijt aan het doorheen worstelen van heel veel 'nee ik weet het het aller aller beste' discussies tussen omhooggevallen zelfbenoemde gurus, ouwe knarren, en soppende vrouwtjes. Of is dat nou niet zo heel beleefd om ze zo te noemen

Anne Maria schreef op donderdag 12 mei 2011, 17:01:
there. Paddy is

Prachtig verhaal om te lezen Anne Maria. Geweldige karakters hebben de connemara's he? En kom maar op met je ervaringen!
En welkom hier natuurlijk

Een fijn eerste berichtje.
Welkom.

Lena
(Grandioos bitloos )

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 mei 2011, 17:39:

Geweldige karakters hebben de

Ja leuk, had eens gelezen dat u er ook een had . Super karakter! Nou ja, de mijne dan, had me eigenlijk nooit verdiept in dit ras voor ik Pad kreeg, en ben er nog niet meer tegengekomen. Maar hoor wel van velen hoe leuk ze zijn.
En 2 dingen uit de meeste rasomschrijvingen die bij Paddy kloppen:
1. Nooit genoeg te eten, hij wil meer meer meer!
2. Behoorlijk eenkennig. Ik mag ondertussen (heeft ook even geduurd) de gekste dingen met hem uithalen, maar naar anderen toe is hij koeltjes. Niet ónvriendelijk, maar de meeste mensen worden simpelweg genegeerd. Eigenaresse van veld waar hij nu staat bijvoorbeeld, zij was gelijk stapelverliefd op hem, maar hij heeft haar het eerste half jaar echt links laten liggen. Als m'n vriend een weekje niet langs is geweest word die ook echt opzettelijk genegeerd, draait Pad zich demonstratief om. En mijn vader, een rustige man met lage stem waar de meeste beesten gek op zijn, die kreeg hem niet eens te pakken! Raar beest...

Vreemd is ook dat hij ondanks (of misschien juist door) zijn koelheid wel veel los maakt bij mensen. We krijgen heel veel complimentjes op straat en zelfs veel wandelaars langs het veld die vertellen bijna dagelijks langs te komen om even te komen kijken. En als 'ie dan lief doet naar iemand, zie je die persoon echt glunderen.

Heeft de jouwe ook zo iets?

Anne Maria schreef op donderdag 12 mei 2011, 18:14:


Komt veel voor met paarden met een stal verleden, en het gaat meestal nooit meer weg.
Gefeliciteerd, weer een verhaal dat onderschrijft dat je paarden de kans moet geven zichzelf te zijn, waardoor je er alleen maar meer plezier van hebt.

Anne Maria schreef op donderdag 12 mei 2011, 18:14:


Eerlijk gezegd kan mijn connemara best eetpauzes inlassen integenstelling tot mijn andere paard, een fjord. Die schranst altijd alsof ze de hongerwinter heeft meegemaakt.....

En dat sterke eenkennige zie ik ook niet zo. Hij is best nieuwsgierig naar mensen. Hij laat zich ook gewoon door iedereen pakken. Maar dat moet dan wel op een normale, vriendelijke manier. Misschien ook omdat hij geen stalverleden heeft en veel onder de mensen is geweest???? Hij heeft bij Pien gestaan voor het inrijden en die vond hem niet geschikt voor meer mensen (zoals op een manege), maar meer passend voor 1 persoon. Dat geeft meer duidelijkheid in aanpak/routines voor hem. Misschien bedoel je dat ook een beetje met eenkennig?

Met sterke druk werken, werkt averechts. Daar lijkt hij ook niks van te snappen en dan gaan de luiken dicht in de trant van "zoek het zelf maar uit"......dominant werd hij toen genoemd. (niet door Pien hoor, voor alle duidelijkheid, die noemde hem juist gevoelig) Zou het kunnen dat Paddy juist ook heel gevoelig is?

Gebokt, gesteigerd of iets van die ongein heeft hij nog nooit gedaan onder het zadel. Wel een keer een overenthousiaste reactie bij een clickerspelletje: handtargetten en dan van een afstandje aan komen rennen. Toen zag ik de onderkant van zijn buik. Maar dat is 1 keer gebeurd.

Leuk om jouw beschrijving te lezen van Paddy!

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 mei 2011, 19:51:

Inderdaad, het nooit genoeg te eten hebben zal heel goed aan zijn stal verleden kunnen liggen! Ik heb het meerdere keren gelezen over Connies, maar het zou natuurlijk goed kunnen dat de meesten op stal staan. Misschien word dat ook wel over veel meer rassen geschreven?


Ik wilde deze voorbeelden geven waarbij Paddy aan de ras omschrijving voldoet, omdat ik er verder dus geen persoonlijk ken, maar misschien is het helemaal niet typisch voor het ras


Ik denk dat Paddy duidelijkheid van aanpak wel fijn vind, maar omdat ik de enige ben die met hem 'werkt' kan ik daar vooralsnog geen eenduidig antwoord op geven.

Paddy is ook niet dominant hoor! Hij kan er wel prachtig imposant uitzien, maar dat vind ik juist mooi, zoiets als Joop schrijft, een paard zichzelf laten zijn, hij lijkt echt trots soms. En hij ziet er dan echt niet uit als een pony van 1.48!
En het is af en toe nog een klein jochie, erg plagerig, in voor een geintje (hij is 12).

Inderdaad heel gevoelig, ook van lichte druk moet hij niet veel weten, daarom dat het clickeren zo'n uitkomst is.
Het liefst doet 'ie dingen zonder touwtje, zoals door een labyrinth lopen, kan hij príma zonder .

Pad scheen bij de vorige eigenaren veel te bokken, maar ik heb het 'm nog nooit zien doen. Waarschijnlijk minder druk.


Likewise . Leuk dat je de jouwe vanaf jong (veulen?) heb gezien. Een paard verdient toch eigenlijk vanaf het begin de vrijheid om zichzelf te zijn. Maar we doen wat we kunnen he?