Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 26 mei 2011, 9:45:
>> Ik vraag me dan meteen af: hoe komen ze op die norm voor paarden?
>
> Dat weet ik niet, goede vraag. Ik kreeg antwoord van een toxicoloog.
> Misschien zit er hier op het forum iemand met een antwoord?
Wat ik van ijzer weet (heb me eens grondig verdiept in mineralen e.d.) is dat ijzer noodzakelijk is voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes maar dat het voor de rest een rampzalig goedje is voor het lichaam. Het is sterk oxiderend, valt onder de "vrije radicalen", schiet gaten in je DNA die voortdurend moeten worden gerepareerd, etc. Omdat het zo'n lastig stofje is heeft het lichaam een speciaal bolvormig eiwit bedacht waarin het ijzer wordt opgesloten zodat het zo min mogelijk in contact komt met de rest van je lichaam, maar het blijft dweilen met de kraan open wanneer je er teveel van binnenkrijgt. In principe geldt: hoe minder hoe beter. Behalve dan de hoeveelheid die je daadwerkelijk nodig hebt voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes, en dat hangt in sterke mate af van het bloedverlies dat je hebt.
Voor paarden, eveneens zoogdieren met ijzer als zuurstofdrager, zou dezelfde norm moeten gelden als voor mensen. Maar dieren zullen minder snel de waterleidingmaatschappij gaan aanklagen als ze narigheid oplopen door een overmaat aan ijzer.
In Nederland zit overal eigenlijk teveel ijzer in het drinkwater. Om die reden vind ik dan ook dat er in supplementen, likstenen, etc. eigenlijk geen extra ijzer zou moeten zitten. Paarden krijgen zowat zonder uitzondering altijd al een overmaat aan ijzer binnen via het drinkwater. Maar dat even terzijde.
Frans
Warboel
