Piet schreef op woensdag 1 juni 2011, 23:52:
> Ik reageer nog even Nils, want het lijkt erop dat we hier van mening
> verschillen.
Ik weet zeker dat we niet van mening verschillen, als je begrijpt wat ik bedoel
> Ik heb het hier al eens eerder geschreven meen ik en omdat ik geen beter
> voorbeeld weet kom ik weer met mijn kachelpijp.-Op de cursus hoef ik dat
> niet te doen, want dan kan ik het altijd wel bij meerdere hoeven aanwijzen-
> Frans heeft altijd prachtige vergelijkingen, zoals van de week weer de
> soep waar je zout bij doet zonder te proeven
Maar in dit geval
> helaas, ben ik Frans niet.
Sorry? Ik zie de relatie tussen soep eten en nagels vijlen niet
> Ga uit van een ronde kachelpijp en sla daar aan het ene einde een deuk
> in. zodat de wand aan de ene kant naar binnen valt Leg daar een straal op
> en besef dan dat ook die
> "naar binnen geklapte "kachelpijpwand"
Hier bedoel je de steunsel ! ?
> als hoefwand door blijft doorgroeien en dus vóór en naast de punt van de
> straal zal uitkomen. Voila! Dé reden van dubbele zolen oftewel
> overgroeiende steunsels.
OK, dat gebeurd, als er niets gebeurd! Die steunsel niet slijt (geraspt) of afbreekt (met het mes afgesneden), zoals de hoefwand.
STEL je die "doorgroeiende" naar binnen geklapte kachelpijp nog eens voor?
en je vijlt alleen de harde
buitenkant van die pijp.
Word die wand dan korter?
Niet dus, erger- de zachte binnenkant kan vrolijk over de zool verder schuiven en we hebben een overgroeide zool
Onderbreek die zachte binnenwand bij de "wittelijn", maak het net zo lang (of korter) als de harde buiten wand (net als bij de hoefwand!!).
Het "los gekoppelde" deel zal op termijn van de zool vallen/slijten.
Et voilà, de levende zool krijgt een nieuwe kans
Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar
niet aan mijn paard
Warboel
