Sarah_Noah_Sol schreef op zondag 5 juni 2011, 13:33:


Ik ben ooit van 1 naar 2 paarden gegaan. En volgens mij is het vrij simpel: 2 keer zo veel kosten qua hooi/liksteen/wormonderzoek. Da- kosten blijft afwachten natuurlijk.
Je hebt al de faciliteiten, dus daar heb je geen extra kosten aan..

En qua tijd: 8 voeten i.p.v. 4, dus dubbele tijd. Rijden/grondwerken of iets dergelijks is maar net wat je wilt. Ik doe soms weken niets met ze. Ze hebben elkaar en ik denk dat ze mij niet echt nodig hebben.

Wat fijn voor dat oudere paard! Dampigheid kan nog aardig bijtrekken bij goed management zoals 24/7 frisse lucht, relatieve beweging en geen stoffig hooi.

Ik ging van anderhalf paard (hoofdpaard+bijzetshet) naar twee hoofdpaarden en dat is gewoon dubbel zoveel werk en gedoe. Mestscheppen, met hooi sjouwen, naar en van de wei leiden, voer inslaan, hoeven bijhouden, beweging geven, mestmonsters laten doen, harnachement: het telt en kost allemaal dubbel. Maar het plezier telt ook dubbel!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Twee keer zoveel werk inderdaad. Ik vind het soms lastig om de aandacht te verdelen. Dan ben je met grondwerk bezig en wil je ze alletwee iets nieuws leren, maar moet je het zelf dus twee keer doen. Omdat ik bijv. plastic een tijdje niet herhaald heb zijn ze nu weer ritselig van plastic zeilen. Ik heb nu ook een bijrijdster zodat mijn 2e paard genoeg personal attention krijgt. Hij háát het dat hij mij moet delen met zijn vader (arabesk). Uit eigen beweging had ik er nooit twee genomen, maar ja, soms komt er wat op je pad he.

Als alles goed gaat en de paarden gezond en wel zijn,is het hartstikke leuk,2 paarden.
Nu moet Lucifer weer apart in de paddock met hooi ivm hb-gevoeligheid en staan mn 2 paardjes dus apart,daar baal ik zo van.
Vind het ook sneu om Damien dan ook in de paddock te zetten (doe ik dus af en toe) en ik vind Luc zielig omdat hij weer op de paddock staat.Kortom,ik baal.

qua werk,geen probleem en als je t niet kan betalen,doe je t natuurlijk niet,maar idd ,wat jantine ook schrijft:de aandachtverdeling vond ik toen moeilijk.
Jaren geleden had ik een arabier en had een pony,waar hij eerst bevriend mee was erbij genomen.
Dier werd verwaarloosd en de mensen wilden er vanaf.
Vanaf ,dat t dier "van mij"was,werd said stinkie jaloers.
Was niet leuk gewoon
Heb toen een leuke andere baas gezocht en gevonden.
Vriendschap was gelijk over,toen hij mij moest 'delen
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Christel Provaas schreef op zondag 5 juni 2011, 14:07:


Echt dubbel werk is het toch niet: 2 paarden in de wei brengen duurde bij mij nooit langer: ik kon er indertijd 3 en zelfs 4 tegelijk meenemen .
Voer brengen: of je nu 1 of meer plakken hooi breng, voor 1 of meer paarden grasbrok in de week zet, dat maakt niet veel uit in tijd.
En beweging geven: toen ik er nog 2 had nam ik er vaak 1 als handpaard mee als ik ging rijden, kregen ze allebei beweging. En nog gezellig ook.
(En vaak zocht ik iemand die op mijn 2e paard wilde rijden, ook heeel gezellig!)

Maar hoefonderhoud, poetsten, trainen, etcetera is wel dubbel tijd.
Het moeilijkste vond ik het eerlijk verdelen van de tijd: te veel aandacht aan de 1 geven, en je daar dan schuldig over voelen...
Toen mijn oude Haf overleed, wilde ik in 1e instantie direct een nieuw paard erbij kopen. Maar dat heb ik toch niet gedaan! Ik was blij dat ik nu alle aandacht aan Khatara kon geven en me daar nooit meer schuldig over hoefde te voelen...

Overwegend positieve ervaringen dus.

Qua aandacht verdelen maak ik me niet teveel zorgen, paard nr. 2 mag gewoon pensioen vieren en voor borstelen ed heb ik nog wel tijd over. Misschien kan hij in de toekomst als handpaard mee *droom droom*

Ik vraag me meer af hoe jullie het ervaren hebben qua tijd, moet je (nog) meer dingen laten dan vroeger? En dan bedoel ik weekendjes weg, vakantie, uitgaan, want je moet nu toch opvang/babysit gaan regelen voor twee paarden. Verandert er dus echt iets wezenlijk waarvan je zegt, dat had ik op voorhand verkeerd ingeschat?

(Toen we van 1 hond naar 2 gingen, was er eigenlijk geen verschil op de kosten na, bleek net zo gemakkelijk om 1 hond overal mee naartoe te slepen ed als twee. Maar een paard is natuurlijk ineens een groot dier erbij...)

Hier zijn er 2 tegelijk gekomen dus ik heb daar eigenlijk nooit zo heel hard bij stil gestaan. Qua werk en kosten lijkt me dit allemaal best mee te vallen. Van mn 12 tot 17 jr hebben we thuis een paard en shetlander gehad, maar ook dat viel allemaal best mee. De buurman sprong in als we met vakantie waren. Qua oppas zoals je vraagt ligt het me er denk ik maar net aan wie voor je dieren komt zorgen?
Ik persoonlijk maak me meer zorgen om iemand voor onze honden te zorgen... eentje kunnen we overal mee naartoe nemen, is altijd héél rustig, en de ander is hyperenthousiast en als die teveel prikkels krijgt zit ie de hele tijd te jammeren
Nu gaan we bijna nooit weg, na de zomer een paar daagjes zee maar that's it voorlopig, maar ik maak me er wel een beetje druk in. Al zal dat voor de paardjes wel meevallen, familie woont langs de deur dus zij zullen de prikpaaltjes wel verzetten en kijken of ze nog voldoende water hebben.
Ik zou me niet teveel zorgen maken en ervan genieten!

Sarah_Noah_Sol schreef op maandag 6 juni 2011, 9:25:


Ik weet niet hoe je het doet om voor 1 paard opvang te regelen (met vakanties ed.), maar als dat goed gaat, kun je waarschijnlijk wel inschatten hoe het met 2 paarden zal gaan.

Mijn paard(en later 2 dus) ging(en) naar een vriendin met ruimte zat en een eigen kudde. Was gewoon een tweede thuis voor ze. Ze liepen dan ook met de rest van de groep. Voor mijn jongste paard was het extra leuk: lekker donderjagen met een jonge arabhengst, samen ontsnappen en in het natuurgebied verder grazen.

Eigenlijk was dat het grootste nadeel van mijn 2 paarden: het gemis van een echte speelkameraad voor de jongste. Mijn oude merrie heeft geen zin meer in spelen.

Sarah_Noah_Sol schreef op maandag 6 juni 2011, 9:25:

Het enige dat tegenvalt, is de beschikbare tijd die je hebt voor twee paarden naast je werk (en huishouden etc). Mest scheppen en voeren gaat allemaal wel, maar twee paarden fysiek en mentaal in model houden, trainen dus, daarvoor schiet de tijd wel eens te kort. En de energie, na een drukke dag. Dat was minder 'zwaar' toen ik één paard had plus een bijzetshet.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ben ik effe heel druk bezig komt dit topic voorbij.

Ik begin echt aan mezelf te twijfelen.

Ik had begrepen dat een paard alleen 'Sielugh' is en dat het bij andere paarden moet staan, dus waar komt nou ineens dat van 'een paard' naar 'twee paarden' vandaan.

Dacht ik me daar dat ik de enige was met een paard, blijken er meer te zijn.

Of zijn jullie allemaal bofkonten die je paard in een kudde hebben staan die niet van jullie is dus je bent maar verantwoordelijk voor 'een paard' ?

Mijn meissie was al jaloers toen ik met de zigeuner paarden die op bezoek waren een praatje ging maken, ben benieuwd hoe het nu is met Queen Merry in de kudde.

Marianne Gomes schreef op maandag 6 juni 2011, 18:27:


Nee hoor, ik heb er ook maar eentje. En ik ben ook verbaasd. En benieuwd.

Hoop dus dat ik even mag inhaken op dit draadje?

Ben op het moment hard op zoek naar een vriendje voor Paddy. Voel me namelijk heel schuldig dat hij zo alleen staat. (hij staat overdag wel naast andere paarden). Zo liep het nou eenmaal, ik kreeg er maar 1, en kan geen veld vinden waar hij met andere paarden mag staan (vind het inmiddels ook heel lekker om m'n eigen gang te kunnen gaan, zonder bemoeienissen ).

Qua tijd en geld kan ik me zelf wel een beetje een inschatting maken. Maar jaloezie? Hebben daar meer mensen last mee gehad?

Het lijkt mij echt beter voor Paddy als hij met (tenminste) z'n tweeen komt te staan. We hebben een super leuke vriendschap (hoe zeg je dat nou eens zonder dat het stom klinkt?) en ik spendeer heel veel tijd met hem, maar ik kan er nou eenmaal geen 24 / 7 staan. En dan, wie moet er dan de tijgers in de gaten houden als hij wil slapen? Of de omgedraaide zandkorrels? . En wie moet de vliegen verjagen? En lekker rennen en en en?
Laatst liepen we samen naar dagveld, hij liep los mee, dan zijn we daar, gooi ik het draadje achter z'n kont dicht: "bye gorgeous, have fun today", en dan kan hij dus niet meer verder meelopen. Dan loop ik echt met het lood in m'n schoenen weg...

Dus ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat er een paardje bij moet. Maar ben nog wel benieuwd of er meerdere mensen zijn waarbij paard jaloers werd. Denk vooralsnog dat ik meer degene ben die jaloers zal zijn, ben stiekum heel blij dat het weer schoft- en kontkrabbel seizoen is, maar als hij een ander paard erbij krijgt dan heeft hij me daar niet meer voor nodig ...

Marianne Gomes schreef op maandag 6 juni 2011, 18:27:


Je hoeft niet te twijfelen Marianne, een paard hoort niet alleen te staan het is een kuddedier.
Een mens is leuk voor dat uur per dag of 2 maar de rest van de 22 uren?


Tuurlijk zijn er meer maar die gaan dat toch niet zeggen!

Mijn paard heeft 2 vriendinnen. Eerst 1 wat ik al niks vond maar beter als alleen en er is er 1 bij gekomen dus nu 3. Drie is ook weer te weinig want die van mij zit de boel te sussen tussen de ander twee...maar goed er word in ieder geval flink gecommuniceerd met die drie en dat is zowel mentaal als fysiek prima zodat als ik weinig tijd zou hebben, ze mij niet missen....en dat is prima zolang ze wel de juste verzorging krijgen op onze postzegels.....maar daar heb jij geen last van....geweldig:)

Dat is niet jaloers....'t is een paard hoor!
Ik zal je een site mailen...kan je veel ideeen opdoen voor als je straks lekker in je huisje zit en weer wat tijd hebt.
Ga vooral die kudde bekijken, super om van te leren.
Dan nog als je van te voren al wat info hebt WAAR naar te kijken en op te letten, weet je al snel veel meer dan menig ander.

Groetjes

Ik heb ook maar één paard maar zij heeft nog geen dag alleen gestaan en dat gaat ook NOOIT gebeuren. En met mij ken ik nog heel veel anderen. Dus nee, één paard houden betekent niet dat je het eenzaam moet huisvesten.

Groet, Dani