Ok, dat is dan ook de reden niet waarom ze hier soms schuurt en daar niet. Ik ben vervelend, weet het, maar ik vind dit zo interessant en wil graag doorgronden wat het probleem is van exceempaarden waarvan het erfelijk is.
Nu is er maar eentje die schuurt, (degene van wie ik weet dat de mama ook licht schuurt), nochtans zitten er nu ook veel dazen. Zou haar graag helpen zodat ook zij niet meer met het deken hoeft rond te lopen.
Als de knutten ook voorkomen in haar weide toen ze in de Eifel zat (waar ook een drassige, vochtige beek door liep en weinig wind tussen de bomen), ze daar nooit geschuurd heeft, de knutten hier ook voorkomen in onze weide en de weide een dorp verder waar ze ook gestaan hebben (ook bomen en als het regent een beekje in beide weides), dan is er een ander probleem waardoor ze hier thuis wél schuurt.
Misschien een reden kan het gras en m'n hooi zijn. Ik moet misschien de test eens doen om hier enkel Eifelhooi te geven...

Ik nam deel aan de clinic met Chris Irwin, met mijn gevoeligste Lusitano merrie omdat ik zijn methode heel goed passend vind bij haar karakter.
Chris screende ons bij het binnenkomen en pikte er dan een element uit om aan te werken. Dat deed hij met elke combinatie, want allemaal wilden de paarden veel liever bij hun 4-voetige vriendjes zijn daar 'ergens' buiten ipv bij hun 2-benige begeleider in de binnenpiste. Daar was Chris dus als tolk om de relatie tussen deze 2 verschillende wezens te verbeteren en geschillen te ontrafelen zodat er een betere communicatie ontstaat met als gevolg een minder grote spanning en een leukere band.
Het ene paard vertoonde dit gedrag al sterker dan de andere, tot zelfs het hoogst opgeleide dressuurpaard... de uitgang was de favoriete plek en de strategie bestond er in om je paard bij jou te krijgen, met focus op de leider zodat het paard zich kon ontspannen.
In 45 minuten ontspande mijn merrie haar bovenlijn, vanuit hevige stress (ze heeft de neiging van erg concaaf te worden in haar bovenlijn als ze gespannen is), naar totale ontspanning, door zich naar je toe te buigen (inklikken met het hoofd in het bekken van de begeleider) in plaats van je weg te duwen met haar schouders (dat was de opdracht omdat ze bij het binnekomen naar de omgeving keek en daarom haar lichaam bol maakte aan mijn kant, terwijl ze altijd de zijde aan de begeleider z'n kant hol moet maken). Dat vond ik fenomenaal.
Prachtig ook dat de arena waarin hij traint niet groot genoeg kan zijn, omdat paarden zo gevoelig zijn dat ze de miniemste verandering in je lichaamshouding waarnemen, zelfs vanop grote afstand.
Toen ik naar de andere deelnemers keek, had ik moeite met het volgen van het bereden gedeelte. Het ging over de stelling, dat je de stelling moet volgen waarin het paard loopt. De rest begreep ik niet zo goed en vroeg me af of hier iemand wat meer kan over vertellen?
Het kwam er ook op neer dat je het paard niet in een stelling moet dwingen, maar begreep iets van vooraleer het zijn gedachte wordt, er jouw gedachte van maken. De vrouw moest voortdurend van richting veranderen (soort slangevoltes doorheen de piste), maar begreep ook niet wanneer je best van richting verandert (als het paard naar links liep, moest ze op bepaald moment beslissen om naar rechts te lopen). Ik durfde niet om meer uitleg te vragen, want de tijd was al serieus uitgelopen...
Kan iemand me meer vertellen over nuttige tips die hij bij het rijden geeft? Misschien kan ik zo beter volgen als ik ooit eens een bereden les ga volgen.

Inderdaad dat is een zeer goeie tip. Ik heb vier jaar geleden nog eens korrels laten strooien, omdat ik toen van niet beter wist. Het was al een eindje geleden dat de weide bemest was. Voordien is de weide niet zoveel bemest geweest hoorde ik van de vorige huurder.
Nu geen bemesting meer, enkel kalk.

Peter, bedoel je dat ik dan ook moet weten wat de samenstelling was van de korrel? Of de samenstelling van het gras nu?
Ik dacht dat je bedoelde dat ik de analyse moest kennen van gras hier en gras uit haar weide in de Eifel....

inderdaad uiterst moeilijk, misschien onmogelijk te achterhalen en dan nog rest de vraag of ik er iets kan aan verbeteren...gemeenplaatsen, bedoel je dan denkpatronen?
Was een bemestingskorrel voor paarden, die de vorige huurder nog had liggen (hij is de hovenier van de verhuurder en ik zie hem nog regelmatig). Ik kan het hem wel vragen. Cyanide denk ik niet dat dat erin zat, hij zou me dat wel gezegd hebben. Dat spul komt hier de weide niet op.
Persoonlijk denk ik dat er meer meespeelt, misschien ook die vervuiling zoals jij zegt, dat heeft ook iets met stikstof te maken, ze is heel gevoelig dus wellicht is haar systeem vatbaarder voor vervuiling van allerlei slag. God mag het weten wat daar in de Eifel zo goed is voor ze, maar ik vermoed dat ik dat zuivere klimaat hier niet kan nabootsen...

Ik wou nog toevoegen dat ik zowel bij Branderup als Debodt deze oefening zag terug komen ivm het rechtrichten. Ik kon daardoor heel goed aanvoelen aan welke kant het paard naar binnen draait en aan welke kant het paard naar binnen valt. Ik vroeg me af of Chris door het links en rechts buigen op zijn manier (dus vertrekken van de stelling waarin het paard loopt en van daaruit via slangenvoltes de stelling aan te nemen die jij verkiest door van het paard z'n gedachte jouw gedachte te maken) nog een waarde te meer toevoegde aan deze oefening. Wanneer weet je dan dat het paard gereed is om naar de andere kant te stellen op de slangenvolte zonder z'n wervelkolom te forceren?

Tja, dat heb ik niet gezien. Ik haal er enkel de goeie dingen uit die voor mij van waarde zijn. Die zijn er wellicht meer dan de slechte, anders had m'n merrie het wel aangegeven
Lijkt me heel erg belangerijk van die stelling respecteren, belangerijker dan kwestie's met bitten in elk geval. Ik wil het heel graag weten in belang van m'n paard.

Verdorie Ans, dat is super uitgelegd. Merci! Of ik het nu ook zal kunnen toepassen is een andere vraag, dit lijkt me niet simpel...
Het is nu, door jouw verhaal, dat ik me het incident met die Fries weer herinner. Ik heb me toen zo afgevraagd waarom ze zich al op voorhand scheef smeet, tot het extreme toe. Had Chris er toen geweest, had hij het wellicht heel anders aangepakt dan te blijven voltes rijden en te forceren in de binnenstelling met binnenbeen en buitenteugel zoals de instructrice me opdroeg ...
Ik denk dat dit weeral één van de sleutels is naar bewuster rijden zodat het paard je gaat vertrouwen omdat je niet gaat forceren ...
Ik vraag me eigenlijk af of hij de eerste is die daarmee afkomt, met die lijnen en stellingen, verdomd interessant en een must om te communiceren met paarden, vooral met degene die gevoelig afgestemd staan...

Ik repliceer even in stukken...
Inderdaad, de een is al extremer dan de ander, zie wat ik schreef over die Fries.
Je voelt ze zo veranderen onder je als ze rechter gaan lopen, meer in balans.
Ik heb echter geen eigen rij-ervaring met de methode van Chris, enkel De Bodt via mijn instructrice, ik vroeg me dus af of die oefening van Chris ook bijdraagt tot rechtrichten en niet alleen iets psychologisch is voor de band met je paard, vandaar mijn vraag.
Er waren nog paar dingen die ik niet zo goed snapte, dat als je tegen de buiging van het paard ingaat, dat je dan ergens een invloed hebt op de wervelkolom en daar spanning/pijn opwekt waardoor het paard z'n vertrouwen in je verliest omdat ie zich niet meer comfortabel bij je voelt, maar dat is wellicht logisch als je tegen de 'bend' van het paard ingaat. Het paard onder je is als een rivier, je moet de stroom volgen en voelen wat er onder je gebeurt en dat corrigeer je niet door bruusk te worden en je op te dringen door te stelling te eisen waarin jij wilt dat hij loopt, maar de stroom te manipuleren door te weten wat er in het hoofd omgaat en van daaruit te handelen.
Chris maakt blijkbaar onderscheid tussen schooling en training. De uitleg werd hier gegeven door Nathalie Lagasse. Het is dus geen rechtricht oefening wat hij doet door de shape van je paard te beïnvloeden dmv die contrastelling, maar een manier om het vertrouwen van je paard te verkrijgen naar de relaxatie toe, om van de relaxatie het paard te kunnen trainen in dressuur (dressuur/training is dan het rechtrichten dmv van allerlei oefeningen). Zonder de relaxatie, kun je niet gaan trainen met een dier, omdat die anders niet kan leren. Dat leerde ik tijdens de cursus van Brent Branderup. Dat een paard niet gestressed mag zijn of maar dan ook ergens gespannen, anders leren ze niet. Mooi toch hoe alles bij elke methode terug komt, misschien soms iets anders verpakt, maar toch op hetzelfde neerkomend...
http://www.paardnatuurlijk.be/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.be/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsubject&cat=13&subject=8323&msg=86569

Ans Jondral schreef op dinsdag 7 juni 2011, 2:25:


Ik heb er totaal geen ervaring mee. Ik ben blij te weten dat deze optie's er zijn om voor te stellen aan de trainster om me hierbij te helpen.


Dat hoorde ik al van de Bodt, het is ook niet simpel om les te beginnen volgen via De Bodt, vooraleer je de materie begrijpt en dan ook kan toepassen. Daarom ben ik heel erg blij dat mijn trainster jarenlang gezwoegd heeft in zijn lessen, nu ze het onder de knie heeft, kan ze het klaar en duidelijk overbrengen naar mij toe, wellicht met meer geduld dan hij heeft met z'n leerlingen ...


Oei, daar ben ik nog niet , dat beloofd dus... bedoel je dan achterkant verplaatsen à la Irwin of rechtrichten? Ik heb er Irwin nog niet horen praten over de achterkant verplaatsen, maar is wellicht meer technisch/training en behoort niet tot de relaxatie/schooling terwijl de voorkant verplaatsen daar wel toe behoort?

Haha... ik hou ook van wild, zal eens lekker wild die ganse kutmesthoop waar de buren over klagen doorheen m'n gras kieperen, ergens denk ik dat de grasjes het wel zullen lusten, want gezond ziet het er niet uit. Het gras blijft kort met de zaastengel kort bij de grond ipv hoog te groeien, lilliputtergras precies en ziet er wat gelig uit door het droge weer (of misschien omdat de schaapies alles kort houden, kan ook).
Is het nog altijd hooi uit de Champagnestreek dat je geeft van die fouragehandel in de westhoek? Het mijne komt uit de Broeken, daar mogen ze niet bemesten. Ergens geloof ik dat het goed hooi is voor ze omdat er geurgras inzit en verschillende grassen, wellicht omdat de grond niet gemanipuleerd geweest is door de boeren (geurgras wijst op een gezonde grond heb ik me laten wijsmaken).
Tja, ik denk niet dat je het zo kan stellen Peter, ik heb er eentje die nog nooit in haar leven geschuurd heeft, nog geen deken op gehad heeft en ook vol zit van de vliegjes en dazen. Nochtans is ze ook dik en zij zit nu dag en nacht in mijn weide, hier thuis. Dus wellicht dat die ene erfelijk dat probleem heeft en bij jou ook zou schuren. ik weet het niet é, maar dat vraag ik me sterk af...

Hier bewijsje, foto van vorige week. Mooie meid, lange manen en ongeschonden staartje, nog nooit miserie mee gehad, gouden paardje. Nochtans loopt ze in dezelfde weide en eet hetzelfde als de andere paarden.... Ik hoopte dat ze allemaal zo waren....

Christel Provaas schreef op dinsdag 7 juni 2011, 12:37:


Ach, dan werk ik er wel al met de achterhand, met mijn buitenbeen. Die schouderbesturing denk ik te doen in de oefening op de slangevolte, om eerst te voelen aan welke kant het paard naar binnen draait en aan welke kan het naar binnen valt om daarna te corrigeren zodat het in balans gaat lopen dmv wat jij zo toepasselijk de neckreining noemt (in stap en draf)

bedoelde dan doe ik wel al oefeningen om de achterhand te besturen en corrigeren...

Piet schreef op dinsdag 7 juni 2011, 0:19:


Gewoon nog even tussendoor, ik las veel over Irwin zelf en heb tijdens die clinic ook zaken ervaren. Ik kan me goed inbeelden wat Jantien en jij bedoelen. Heb ook dingen opgemerkt in z'n omgang met mensen en paarden en kan er in komen wat hij schreef over z'n verleden, maar juist daarom trekt het me aan, ik leer niet alleen uit wat hij vertelt, maar ook uit z'n fouten die hij gemaakt heeft en het wil delen met ons.
We worden allemaal wel op een of andere manier beïnvloed door ons verleden, opvoeding, genen. Het zit in ons binnenste verborgen en de paarden zien het.
Het is zijn boodschap die me aanspreekt, (over het feit dat we niet altijd de roofdieren zijn, maar iedereen wel eens roofdier of prooi kan zijn in relatie met andere wezens in het leven, de awarness and the will to change, die in feite de essentie van het leven zelf maar waar paarden je bewust over maken).
Het is slechts een illusie dat ik werkelijk ben wie ik denk te zijn of wat anderen van me denken. Wie ik werkelijk ben zal ik pas ontdekken doorheen de inzet die ik bereid ben te verzetten in mijn leven, de moed om mezelf te veranderen. Want de wolven om me heen laten me maar al te graag geloven dat ik ben wie ik ben en daar niets aan te veranderen valt om zelf sterker te zijn zodat ze zelf de prooi binnen kunnen halen. Ze houden me een beeld voor van mezelf doorheen hun spiegel en hopen dat ik erin geloof. De kunst is om niet door hun spiegel te kijken naar mezelf, maar bewust te worden (awarness) en de moed en het lef te hebben om te veranderen (change). Eens het besef er is, vraagt het een grote moed om te willen veranderen, die fase loop ik nu door en ergens veronderstel ik dat ik niet de enige ben, hopelijk...
Vond ik een toepasselijke video:
http://www.youtube.com/watch?v=DQOVHItBfmA&feature=fvwrel
You are not necessary who you think you are...you are not what you feel....because those things can change...