Is een ophouding geven niet een eufemisme voor aan hoofd trekken?
"Bij het verzamelen komt het paard op een steeds kleiner oppervlakte te lopen. De achterbenen komen dichter bij de voorbenen. Ook gaat het paard als het ware ''zitten'' doordat het zijn achterbenen meer buigt." (http://www.paardenbegrijpen.nl/kennisbank/verzamelen-oprichten). Lijkt me niet zo'n goed idee om je paard bergop te laten verzamelen en dus op een steeds kleiner oppervlak te laten lopen. De berg op wil je dat oppervlak juist groter hebben (fiets zelf maar es met een mountainbike in de bergen een steeds heftigere helling op, op een bepaald punt kun je je niet meer langer maken en donder je achterover). Dus als de helling nog fikser wordt kukelt dat paardenstandbeeldje achterover De berg af kun je niet verzamelen omdat ie dan met z'n kin op de grond klettert. Verzamelen staat voor mij gelijk aan een in een onhandige (en soms onmogelijke) houding dwingen hier... en met die permanente aanleuning er nog bij al helemaal.

Vandaar mijn idee dat het verzamelen vooral uitgevonden is voor vlakke, effen ondergrond, voor paarden met een zwakke mate van standaard fysieke gesteldheid, paarden die op een bepaalde manier moeten lopen van het baasje (piaffe en de hele rambam) en om mooi uit te zien.

Martina schreef op donderdag 9 juni 2011, 15:03:


De berg af kun je niet

Een berg kom je niet af zonder verzameling. Lees je eigen copy-past nog eens door. Als een paard van de berg af loopt, brengt hij automatisch zijn achterhand verder onder en komen de achterbenen dichter bij de voorbenen. Het "gaan zitten" valt niet zo op door de helling, maar bij een niet al te stijle helling zie je dat nog wel. Een ervaren (en fysiek gezond) paard zal daar automatisch een hoofdhouding met de juiste halshouding bij zoeken die ineens verdacht veel lijkt op de halshouding die velen door trekken aan de teugels willen bewerkstelligen.

Ik vind bergaf de meest gemakkelijke manier om als ruiter het paard naar verzameling toe te werken. De helling helpt jou en je paard. Het leert het paard zijn boven en onderlijn goed in te zetten, balans te vinden en krachtig te maken. Dát is dressuur! Niet aan de kop trekken om het op een plaatje te laten lijken, maar het paard een gezonde fysieke kracht en balans geven om met jou op zijn rug afstanden te kunnen maken.

Groeten Karin

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 13:28:


Nonsens. Rengalop is de minst verzamelde gang, zeg maar gerust helemaal niet. In algemeenheid kun je zeggen dat hoe meer verzameling des te minder tempo. Helemaal gaat dat niet op omdat het van de gang af hangt (tölt heeft een inherent noodzakelijke vorm van verzameling maar kan behoorlijk snel). Frame (houding) vind ik daarom al een wat betere (engelse) term dan verzameling.


Nog een misverstand wat er maar niet uit wil. Hoe vaak heb ik op PN gezet dat verzameling geen significante mate van gewicht naar de achterbenen verplaatst?
Dat is gemeten, in de jaren 30 van de vorige eeuw al. Onderzoek in opdracht van het toenmalig Hongaarse leger.


Het heeft helemaal 0,0 te maken met kopsjorren maar leg dat de dressuurmiepen maar eens uit. "Verzameling" zoals bijna iedereen het bedoelt staat alleen maar voor een plaatje, een beeld dat men wil zien. Net zoiets als "oprichting"... de ene discipline zweert erbij, de andere wil een stofzuigerhouding.

Karin schreef op donderdag 9 juni 2011, 15:54:

Dat klopt, maar de voorbenen strekt ie veel meer vooruit om het naar beneden glijden tegen te houden. Bij m'n zwaarste paard staan die voorbenen soms in een behoorlijke helling de berg af. Als je die voeten dichtbij je achterbenen houdt dondert ie voorover. Dat bedoel ik...

Martina schreef op donderdag 9 juni 2011, 9:00:


Vandaar mijn stelling: zorg dat je zelf ontspannen op het paard zit.
Dat je het paard op geen enkele manier tegenzit, en zelfs helemaal in balans 'meezit'.

Maria Delavega schreef op donderdag 9 juni 2011, 13:10:


Mooi verhaal!

Verzameling is doorgaan in de takt maar "terug" galoperen. Zodat het paard opwaarts blijft / gaat galoperen. Gedragen lopen kan je uitbouwen naar uitgestrekte gangen. Vanuit de verzameling of naar de verzameling toe, er weer uit rijden met behoud van de gedragenheid.
Zo kan je het dressuur paard opwaarts met grote goed onder/doorgesprongen galop sprongen laten maken, zonder dat het paard op de voorhand duikt. Als hij niet gedragen loopt valt het paard weer op de voorhand.
Als je zelf de dressuur niet zo ver heb mogen doorrijden kan je het gevoel waarschijnlijk niet plaatsen, maar er is een wezelijk gevoel in een paard wat gedragen loopt, daardoor licht in de hand is kunnen verlengen wanneer je wilt Zonder takt verlies, betekent tevens dat hij aan elkaar loopt / 1 geheel.
Als dit moeilijk te begrijpen is, denk ik dan voor sommige ga je er in verdiepen en ga een paard trainen zodat je dit misschien kan bereiken, eenvoudig is het niet, dan zul je de uitspraken begrijpen.
De biomechanica verteld je hoe het er inwendig uit ziet / eraan toe gaat.
Een dressuur paard willen we meer op de achterhand hebben om het goed uit te kunnen voeren van de oefeningen en behoud van het paard. Een renpaard moet snel lopen. Lange benen, goede baan, lichte jockey, lange hals, grote sprongen, voorwaarts, verlengen.

Wat leuk om te lezen allemaal.

Hier een filmpje over het grondwerk. Ik was denk ik de enige die een semi-private (halve les in mijn geval omdat het anders te duur werd) les genomen heb en er was blijkbaar geen tijd om me les te geven, enkel een demo met m'n paard. Beetje jammer, maar ik begreep het wel.
In het binnenkomen probeerde ik m'n paard haar aandacht op me gericht te houden door de focus oefeningen. Toen Chris afkwam en uitleg vroeg over m'n paard en mijn ervaring met zijn methode, verslapte m'n aandacht voor m'n paard, vooral toen hij de aandacht naar een Indiaans amulet bracht die om m'n nek hing. Ik denk dat hij me een les geleerd had, in de aard van: kijk eens naar het vogeltje.... en het moment dat ik m'n aandacht niet meer op m'n paard had, she bended in to me (dus de bolle kant van haar lichaam naar me toe draaien om nerveus de uitgang in de gaten te houden). Ik was door de mand gevallen, kreeg een standje van Chris, dat dat heel erg gevaarlijk was en ik dit nooit een paard mag laten doen.
Hij heeft dus met m'n paard een demo gegeven, vond het best wel heel interessant, de praktijk ga ik dan inoefenen met een lesgever van hem, maar mijn belangerijkste les heb ik toch wel gekregen in dat ene moment dat m'n aandacht verslapte. Wat er ook gebeurt, de aandacht altijd bij je paard houden en ingrijpen zodat het paard steeds de focus op jou heeft.
Dit paard heeft in de Eifel gestaan, dus nu pik ik weer in op de training. Ze is erg gevoelig, maar tergelijkertijd zeer slim en ietwat koppig (het is een paard dat zich op de achtergrond houdt in een groep, geen conflicten aangaat, maar ze kan plots best wel heftig uit de hoek komen). Chris had haar in een mum van tijd door, je mag niet soft zijn met haar, maar zeker niet te hard want dan verliest ze haar vertrouwen in je. De truuk met de lijnen en kwadranten wil ik graag volledig onder de knie hebben, zelfs met trailerladen hebben we het vandaag enorm kunnen gebruiken.

http://www.youtube.com/watch?v=th5stwKU9jU

..tja, in feite mag je met geen enkel paard te soft zijn en niet te hard...niet moeilijk om daar op te komen

Maria Delavega schreef op zaterdag 11 juni 2011, 23:54:


Het geluid van mijn pc doet het momenteel niet (gebeurt wel vaker), dus ik heb het verhaal van Chris niet gehoord.
Dat hij je paard allerlei dingen leert is duidelijk.
Maar ik vind de sfeer niet zo prettig. Paard reageert, lijkt het, meer uit angst dan uit vertrouwen.
De liefdevolle/respectvolle uitstraling die je bijvoorbeeld bij Klaus Hempfling ziet, mis ik hier.
Maar ik kan er naast zitten....

Leuk je repliek, ik had ook wat dat gevoel. Dit paard is wel wat angstig en op tweede deel die ik nog niet geupload heb, zie je een gans ander paard, die haar hoofd rustig tegen z'n bekken laat hangen en gans haar bovenlijn ontspant. Ik had alleen wat spijt dat ik geen les kreeg.
Die lijnen zijn wel een must om je er bewust van te zijn, maar ik ben echter ook wel heel curieus naar Hempfling. Alleen al door z'n boeken te lezen ben ik me van veel meer bewust geworden. Voor de paardjes zoals de mijne die zo gevoelig zijn zou Hempfling wel interessant zijn om tips van te krijgen, maar ik vermoed dat ik me geen les van hem kan permitteren....
Heb jij les van hem gehad? Geeft hij bruikbare tips?

Maria Delavega schreef op zondag 12 juni 2011, 17:47:


Ik wil helemaal niks afkraken, ook ik heb verschillende "shows"van hem gezien en was echt onder de indruk.

Ik heb o.a van Egon en Drup geleerd dat je zulke filmpjes altijd zonder geluid moet bekijken. Sommige helden zijn zéér goed in afleiden van wat je ziet.
Wat gebéurt er nu in die film met jouw paard?
Zet het geluid uit, kijk naar je paard en de trainer en schrijf elke minuut van de hele film op. Wát moet dan je conclusie zijn?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Sorry!!
Ik bedoelde wat i's dan je conclusie
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.