Ik zit ook wat met dat probleem...hebben jullie foto's van jullie indeling?

Piet schreef op dinsdag 14 juni 2011, 18:00:



Op de wei waar Kiyasa staat pas ik dit jaar ook stripbegrazing toe. Vorig jaar was het weiland in tweeën gedeeld en wisselde ze elke week van stuk. De paarden waren toen allemaal te dik terwijl het gras kort was.
Nu geeft ik elke dag ongeveer 1 of 1,5 meter gras bij en haal ik iedere zaterdag de hoeveelheid die ze hebben bijgekregen aan de achterkant eraf. De paarden zijn nu prima op gewicht (op de fjord na dat komt door bijvoer). Ik kan de ribben makkelijk voelen. Het gras wat ik bijgeef doen ze ongeveer 2 uur mee en dan scharrelen ze daarna over de rest. Langs de slootkanten staat altijd nog gras wat ze knabbelen. Ze eten het gras wel erg kort maar de herstel periode voordat de paarden er weer op komen is voorlopig minimaal 8 weken. het groeit daarna goed terug. Gelukkig hebben we nu regen gehad zodat het korte gras beter hersteld. Het gedeelte waar ze op staan in nog best ruim ze kunnen heen en weer galopperen. Kiyasa had vorig jaar ook echt een spek nek die in de winter niet weg ging maar nu is haar manenkam soepel. Ik ben dus best tevreden over het systeem.

Ik ben er mee gestopt, omdat de paarden zo idioot gingen doen.

JIHAAAAAAAAAAAAA IK MOET ALS EERSTE HET NIEUWSTE STUKJE GRAS HEBBEN

nu heb ik vijf deelweilandjes die ik om en om laat begrazen + de track waarop ze staan waarop ook nog wat hooi bijgevoerd wordt. Door de droogte staat het gras niet heel hoog en is vrij kort. Na een dag of wat doe ik zo'n landje weer dicht en gaan ze weer naar de volgende.

Puur dus om van het gesodemieter en gedonderjaag af te zijn.

Mijn 2 pony's staan sinds kort met 2 andere paarden in weiland dat is ingericht als paddock paradise. Er loopt dus een pad langs de buitenrand van de wei, en het weiland in het midden wordt door een middenpad in een grote en een kleine wei verdeeld.

De grootste wei is ong. 60 x 130 m, en die gebruiken we voor strookbegrazing. Langs de lange zijde van de grote wei kunnen we overal doorgangen van ong. 15 m breed maken, en zo de wei in stroken van 60 m lang en 15 m breed aanbieden; in die strook verzetten we 2 keer per dag een tussendraadje. Als ze die strook tot halverwege (dus tot ong. 30 m) 'op' hebben, gaat het draadje aan de andere kant (grenzend aan het middenpad) open, en het draadje aan de andere kant gaat dan weer dicht. Meestal gaan ze na ruim een week naar de andere helft van de strook.

Met een zo'n strook van 60 m lang doen ze op deze manier dus ongeveer 3 weken. In de track zelf staat trouwens ook nog wel wat gras, dus hebben de paarden heel de dag wat te knabbelen en een reden om rond te blijven lopen. Als het nieuwe strookje gras van de stripbegrazing op is, zie je dat ze toch weer rondjes gaan lopen op zoek naar nieuw aangegroeide sprietjes, of naar de waterbak of een plekje uit de wind.

Met de extreme droogte een aantal weken geleden had mijn merrie af en toe een wat hardere manenkam; nu we eindelijk wat meer regen hebben gehad, voelt die gelukkig weer normaal aan. Op de track beweegt ze duidelijk veel meer dan vroeger toen ze nog in een 'gewone' wei met strookbegrazing stond. De paarden die erbij staan, zijn gelukkig wat minder flegmatiek dan mijn koudbloeden, en mijn merrie wordt nu geregeld door een andere merrie door de track gedreven - soms zelfs in draf of galop (uit zichzelf zou ze dat NOOIT doen... ).

Maria Delavega schreef op dinsdag 14 juni 2011, 21:59:


http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1415

(hoop dat de link werkt?)

Hier ook stripbegrazing. Nancy vorig jaar hb en helemaal niet in de weide gestaan, pas in het najaar weer een heel klein beetje toegevoegd.

Dit voorjaar direct begonnen met stripbegrazing. Weide in 3 blokken gedeeld + looppad om er te komen. Blokken krijgen ze strip voor strip aangeboden. Alleen in de ochtend op het gras, daarna in de paddock. Dit betekend ook dat ik ze nu nog steeds mooi lang en stengelig gras kan aanbieden.
Bij bewolkt weer en na regen (minst fructaan) krijgen ze 2 stripjes aangeboden, 's morgens vroeg en daarna later op de morgen nog een keer.

Water staat in de paddock waar ze (wanneer ze willen drinken) naar toe moeten lopen, in de praktijk blijkt dat ze dat pas doen wanneer ik ze terug haal naar de paddock.

Naast het gras krijgen ze later in de middag (na het uitbuiken) wat graszaadhooi. Voor de nacht ook nog een keer graszaadhooi.

Nancy krijgt een beetje SP met magnesium. Winsor krijgt ook wat SP + bietenpulp + handje muesli. Winsor is overigens weer mooi op gewicht, vacht ziet er stukken beter uit en is weer net zo vrolijk als hij was voordat hij 'even' zo mager was afgelopen winter. Hij heeft overigens ook nog vit. E + Sel. gehad (op zemelbasis http://www.allroundgoods.nl/?page=product&id=41 ) Geen toegevoegde melasse o.i.d.
Krijgen ze direct wanneer ze uit de weide komen, is een mooi lokkertje. Betekend dat ze "uit zichzelf" (in draf of galop) naar de paddock komen, emmertje ervoor en ik kan dan snel de draden sluiten.

Nancy loopt nog steeds goed, manenkam ziet er goed uit. Ze is mooi afgevallen, ribben zijn lichtjes voelbaar/zichtbaar. Ze zit lekker in haar vel, wat een verademing in vergelijking met vorig jaar.

Wat ik ook een nadeel vond van stripbegrazing is dat de paarden het helemaal kaal eten bijna tot de wortel, het duurt dan weer langer voordt het gras herstelt.