Els Kleverlaan schreef op woensdag 15 juni 2011, 16:48:


Da's voor koeien. Per diersoort zijn de energiewaarden anders. Voor mensen heeft datzelfde spul een energiewaarde van nul.


Dat kan best. Maar wie geeft er nog onbeperkt hooi? Ze kunnen best wat meer eten... als ze stro krijgen.


Wie zegt dat? En waar blijven die koolhydraten dan? Volgens mij zijn alle koolhydraten uit brood prima opneembaar, vers of niet. Misschien dat de snelheid wat varieert, maar de totale opname lijkt mij gelijk te blijven. Ik hoor graag de redenatie of bewijs waarom dat anders zou zijn.

Frans

Martina schreef op woensdag 15 juni 2011, 16:14:








Het is van belang evenwichtige voeding tot je te nemen. Er moeten van allerlei stoffen in zitten die het tesamen mogelijk maken je lichaam draaiende te houden. Omdat er van alles wel wat reserve is kan je gerust een poosje met minderwaardig voedsel rondkomen maar op den duur draaien een paar tekorten je geheid de nek om.
Vit E is een interessant voorbeeld omdat dat in combi met selenium wordt gebruikt, heb je te weinig selenium, heb je niks aan je overdaad vit E.

joop schreef op woensdag 15 juni 2011, 19:09:

Ja precies, ik volg het ook niet meer. Er ontbreken wat vraagtekens hierboven. Eigenlijk alle
Jep, dat snap ik. Maar waarom vallen paarden af van stro? Ik heb het zien gebeuren en Piet ook. En als dat dan slechte kwaliteit stro was, dan ontbreken er waarschijnlijk allerlei stoffen. Maar cellulose toch niet? En de cellulose is de dikmaker, toch?
Als vitaminen en mineralen ontbreken, betekent toch niet automatisch gewichtsverlies?

Martina schreef op woensdag 15 juni 2011, 19:58:


Correctie: Sommige paarden.


Ja, en sommigen hebben gezien dat het prima kan.
Zo zijn er ook mensen die paarden zien afvallen als ze geen biksjes meer krijgen.... en anderen die zien dat ze nog te dik worden op hooi.

Wat wil je nou eigenlijk weten? Waarom sommige paarden afvallen van stro? Hier een paar ideetjes:
- Gebrekkig gebit. Kan op alle leeftijden, hoeft niet perse tot uiting te komen op andersoortig voedsel.
- Slechte kwaliteit stro. Beschimmeld, verouderd, stevige mineralenonbalans.
- Niet aangepaste darmflora. Net als naar een omschakeling naar hooi zal een omschakeling naar stro enige tijd kunnen duren. Sommigen melden meer dan een jaar om aan te passen op hooi, op stro geldt wellicht iets dergelijks.
- Te weinig stro. Van stro is een groter volume nodig dan hooi. Voor veel mensen zal de hoeveelheid stro die nodig is onrealistisch veel lijken en ze voeren waarschijnlijk dan ook te weinig.


Als je de hele winter alleen maar patat eet dan ga je waarschijnlijk ook mager het voorjaar in. Er zijn meer dingen nodig dan alleen maar calorieen.

Het is niet zo dat als je calorieen eet dat je daar ook perse dik van moet worden. Als er met de mineralen of vitaminen iets mis is dan krijg je daar uiteraard last van, en dat heeft uiteindelijk ook invloed op het al dan niet efficient kunnen opnemen van voedingsstoffen.


Niet automatisch, maar wel waarschijnlijk na verloop van tijd.

Veel verschil tussen hooi en stro is er niet, het is voornamelijk de naam die anders is. Beiden zijn gedroogde stengels van gras-achtigen. Stro is per definitie een "latere snede" en dus niet vergelijkbaar met voorjaarsgras maar wel met late snede hooi, waar de zaadjes ook al uit zijn gevallen (en wat je dus evengoed stro zou kunnen noemen. What's in a name?)

Frans

Christel Provaas schreef op woensdag 15 juni 2011, 16:00:


Oei dat is al weer een tijd geleden dat ik daarmee bezig was.
De GI van stro is geloof ik hoger dan van hooi en dat lijkt mij voor paarden met insulineresistentie dan minder.
Maar het zal ook wel weer afhankelijk zijn van wat voor soort stro je hebt. Ik had daar destijds een tabel van gevonden maar zou nu niet meer weten waar.

Frans Veldman schreef op woensdag 15 juni 2011, 17:36:


Google eens op resistant starch, kan je er heel veel over vinden.

Citaat (van: http://www.food-info.net/nl/national/ww-voedingsvezel.htm ):
RS3: zogenaamd geretrogradeerd zetmeel; komt voor in verwerkte producten omdat het ontstaat door verhitten of afkoelen, bijvoorbeeld in afgekoelde, gekookte aardappelen of pasta, oudbakken brood of cornflakes.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***