Myriam schreef op donderdag 16 juni 2011, 8:42:
> Sandra van Bommel schreef op donderdag 16 juni 2011, 8:39:
>
>> > Stop ik op dat moment, dan zie ik meer op tegen een volgende training en
>> heeft negatieve gedachte zich in mijn hoofd gevestigd.
>> Ontworstel ik mij echter van de touwen, veeg mijn tranend gezicht droog,
>> weet mijn splinternieuwe target in stukjes tussen de tanden van mijn paard
>> te peuteren, die duidelijk maakt dat hij mij een miezer vindt, en ga ik
>> een simpele oefening doen zoals bijvoorbeeld stapje achterwaarts of
>
> Grappig verteld Sandra..
en ík geef je alvast gelijk
> Myriam
Ik vind je altijd leuk schrijven Sandra!
Je hebt gelijk, stoppen op een goed moment komt jezelf zeker ten goede.
Om toch enigszins te voorkomen dat de 'training sessie' zo eindigt als in je beschrijving laat ik tegenwoordig het touw maar gewoon achterwege. Ik heb het van mezelf geaccepteerd dat ik gewoon niet handig genoeg ben. Kan best touw én target én clicker vasthouden hoor, als ik op de bus sta te wachten ofzo, maar vraag me niet met 3 dingen in m'n handen nog eens op paard te letten en het exact juiste click moment te herkennen. Dus touw weg, clicker meestal weg, en target gooi ik ook meestal weg, kan paard daar leuk achter aan lopen
Warboel
