Peter Donck schreef op donderdag 16 juni 2011, 11:47:


Ik wil wel even een Weight&Balance schema voor je uitwerken. Ik kan natuurlijk een van mijn eigen paarden nemen maar straks gaat iedereen roepen dat ik rare paarden heb.

Kom maar even met een redelijk representatief paard, heb ik de volgende gegevens nodig:
1) Gewicht paard
2) Gewichtsverdeling voor-achter in rust (is dacht ik een standaardwaarde van 60%-40%?) Dit om een referentie CG te kunnen bepalen.
3) Gemiddelde positie benen t.o.v. een datumlijn (neem hiervoor neus of achterwerk) in niet verzamelde toestand.
4) Gemiddelde positie benen t.o.v. een datumlijn (neem hiervoor neus of achterwerk) in verzamelde toestand.

Hiermee kan ik je dan zo laten zien hoe de gewichtsverdeling verandert als je de achterbenen bijvoorbeeld 10cm meer naar voren zet, en wat dit doet in kilo's of percentage.

Frans

Peter Donck schreef op donderdag 16 juni 2011, 11:47:


Er zit natuurlijk een relativiteit aan verbonden. Je kunt heus wel alle gezamelijk gewicht door de achterpoten van je paard laten dragen; dat heet dan steigeren.


De bedoeling van paardrijden is meestal verplaatsing. Hoe sneller de verplaatsing hoe minder het plaatje van "verzameling" als houding überhaupt mogelijk is.
Ongeveer tweederde van het gewicht van een paard steunt normaalgesproken op de voorbenen. Wat bleek uit de metingen is dat er geen significante gezamelijk-gewicht-verplaatsingen waren ten gunste van een zeerbeleerde dressuurmatige houding van officierspaarden t.o.v. het doorsnee soldatenpaard. Exit gewichtsargument.


Dat onderzoek wordt aangehaald, met illustratie van unster systemen, in het boek Ken uw paard, ISBN 90 235 8062 1.
In de tijd van o.a. die onderzoeken door militaire instanties speelde de strijd nog volop tussen de praktische campagne voorstanders en het "nobele" (officieren) paraderijden.

Frans Veldman schreef op donderdag 16 juni 2011, 13:08:


Yep, dat is wat ze in praktijk gedaan hebben met die unster wegingen.

Nu heb ik ook altijd geleerd dat het paard zijn rug beter gebruikt als de achterhand beter wordt ondergebracht en dat het ten gunste komt van zijn draagkracht.

Het gaat daarbij niet zozeer om het feit dat de achterbenen dan zoveel meer gewicht dragen, alswel om het feit dat bij het verder ondertreden van de achterbenen de buikspieren aanspannen en dientengevolge de rug beter ondersteunen, wat er op zijn beurt weer voor zorgt dat de rug het gewicht van de ruiter beter kan dragen.

Dus in die zin geloof ik niet dat het een simpel gewichtsverdelingsverhaaltje is, maar een kwestie van optimaal buikspier gebruik en ondersteuning van de rug, ten einde de ruiter beter te kunnen dragen.
Uiteindelijk is een paardenrug niet gemaakt om een mens te dragen.

Vergelijk als je zelf op voeten en handen gaat staan (of knieen en handen anders krijg je zo'n schuine rug en is het experiment niet mogelijk) en iemand gaat op je rug zitten.
Het iets aanspannen van de buik, zorgt ervoor dat de rug minder geforceerd wordt door het gewicht.
Iets dergelijks stel ik mij dan ook voor bij achterhand/achterbeen gebruik van het paard.

Maar jullie mogen mij corrigeren als ik hier en denkfout maak. Ik ben zonder meer bereid om het van alle kanten te bekijken.

Frans Veldman schreef op donderdag 16 juni 2011, 13:08:


Oh, doe maar gerust eentje van jezelf, heb ik alle vertrouwen in !