Ik zag dat lena al een topic over clickeren had geopend, maar ik zat ook met wat vragen en wilde haar topic daar niet mee vervuilen.
Op lena's vraag heb ik toch al eigenlijk geen antwoord
(sorry lena)

Ik heb zelf echter ook wat vragen

*Voor de mensen die ook clickeren.... Zijn er meer mensen die tig keren terug moeten keren naar de basis of ben ik alleen zo'n hout?
Ben nu dus weer terug naar af (en u krijgt geen 200 euro )
Op zich ging het helemaal niet slecht, maar ik merkte al lange tijd dat ik moeite moest doen om silja te pakken (ze komt meteen naar je toe als je komt knuffelen, maar zegt doei als ze het halster ziet.) Ik heb dat eigenlijk een tijd geaccepteerd, maar denk nu... nee... ze vind er duidelijk geen zak aan. Ergens ben ik de fout in gegaan.
Met Hälga was ik nog maar net bezig, merkte dat ik het clicken in alles gebruikte, maar geloofde niet dat ze echt goed het verband zag, hoewel de snoepjes natuurlijk welkom waren.
Dacht gisteren met halster te oefenen, maar ze was zo wars van het halster, toonde 0,0 interesse in targetten, dat ik halster en touw aan de kant heb gemieterd en simpel ben gaan targetten. En opeens ging ze het leuk vinden.

Flink over gepiekerd en ik begin nu dus de gaten te zien, die ik heb overgeslagen
-te snel willen gaan
-te veel het gevoel hebben van 'moeten' (conditie opbouwen, rug sterker maken, gym etc)
-te veel bezig met einddoel
-toch stiekem druk gebruiken (bij sil speelt dat waarschijnlijk het sterkste mee)
-bij hälga niet goed click niet goed geinstalleerd

Dus... weer terug naar af. En dit is niet bepaald de eerste keer he... Voel me af en toe een behoorlijk ei. Ben benieuwd of anderen hier ook mee te maken hebben of dat dit typisch iets voor mij is

* is er iemand die met twee paarden tegenlijk clickert? Hoe werkt dat? Ergens in de verre toekomst hoop ik met beiden paarden te wandelen en te rijden, met gebruik van clicker voor het aanleren van netjes volgen/leidpaard/handpaard etc.
Onmogelijk of toch niet?
Silja kan wel wat bitchy zijn met voer
(maar met hälga niet zo sterk als in het verleden omdat hälga toch een vriendinnetje is. Maar soms beetje nijdig/dreigen komt wel voor)

* mogelijk moet ik, ook al in de verre toekomst, iemand helpen met een paardje wat vorig jaar bevangen was met het optillen van de hoeven. Hierbij zal veel beloning nodig zijn maar waarmee beloon ik een dergelijk paardje, zonder er een nieuw probleem bij de schapen (ivm bevangenheid)

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 juni 2011, 13:06:


"druk" vind ik een slechte term, omdat je altijd op een of andere manier druk gebruikt.
Druk is gewoon iets dat je kunt meten, is natuurkundig. Het gaat erom of de druk als stimulus aversief is of niet.
En dat is meteen een cognitief aspect in het skinneriaanse clickeren want "de ontvanger bepaalt" - waar de één een hekel aan heeft kan een ander prettig vinden oftewel "niet iedereen houdt van dansen".


Sja, chinees leren begint ook bij Ni Hao


Nee niet terug naar af want je hebt bijgeleerd en piekert over wat je bijgeleerd hebt.
Het leuke is dat je met een taal leren niets fout kunt doen, hoe je ook in de rondte klooit om je met handen en voeten verstaanbaar te maken leer je bij. Soms snel, soms langzaam, soms sla je stappen over, etc.

e m kraak schreef op woensdag 22 juni 2011, 14:31:


Klopt wel denk ik. Maar Silja haat druk als het meer dan een vraag is. In mijn parelli tijd maakte ze mij dat zeer duidelijk met haar tanden. En dat parelli-ding met opvoeren van druk (ook in mijn 30 jaar tradi tijd geleerd natuurlijk) ben ik nog niet helemaal kwijt. En daar houdt ze niet van, denk ik dan. Getuige het opsteken van haar middelvinger... uh hoef... als ik weer met haar wilde trainen. Ze had er duidelijk geen zin in.
En dat terwijl ze best wel een 'mensen' paard is. Zolang die maar niets van d'r moeten.
(waar ze geen zin in heeft/het nut niet van inziet) Idd... de ontvanger bepaald.


Hmm.. wat betekent Ni Hao??? (en mijn zoon heeft nogwel een chinees vriendinnetje )

Ja dat is eigenlijk wel waar he. Ik heb idd weer bijgeleerd. Vooral over mijzelf. Zo overtuigd dat ik geduldig ben, maar duidelijk gekregen dat het vies tegenvalt... dat geduld van me.
Maar ben misschien wel een trage leerling. Zal de leeftijd zin.
(ik moet toch een excuus verzinnen , niet?)
Maar goed... het zo bekijken als je omschrijft klinkt dan evengoed positief.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 juni 2011, 13:06:

Geen erg hoor! ! !


Ben ik blij dat ik niet de enige ben die zit te piekeren

Mijn "click" is gevallen op het ogenblik dat ik besloot dat de weg er naar toe zeker zo leuk is als het doel bereiken! En dat ik niet te star mag zijn. Laat het 'moeten' los en zonder je het beseft raak je verder dan gedacht.

Nexor staat erg open voor cliceren, en hij apporteert met plezier.
Pavana is veel trager en vlugger afgeleid. Haar wilde ik het ook leren. Op een bepaald ogenblik clickte ik toen ze haar tanden in het touw op de grond zette, maar tegelijk ook een voet op het touw zette. En laat nu net dat laatste hetgene zijn wat mevrouw heeft onthouden... Ik krijg het niet afgeleerd. Iets op de grond gooien betekent voor haar: een voet erop zetten.
Ik heb van mijn fout een andere oefening gemaakt... als ik aan het touw trekjes geef, moet ze haar voet opheffen. En dat lukt dus wel.
Dit heeft zo zijn voordeel gehad bij het trailerladen. Als ze de trailer instapt, dan zwier ik het touw over haar. Soms glijdt het van haar af en staat ze er op. Ze zet zichzelf dus eigenlijk vast. Nu heeft ze geleerd dat als ik rukjes geef ze haar voet moet opheffen, dus niks paniek. Gewoon voet omhoog en touw nemen.
Gisteren op die manier ook nog de DA verbaasd. Pav stapte per ongeluk op haar touw (ik was met mijn aandacht bij de DA en niet bij Pav dus). "Oei", zei de DA, ... Niks oei dus, gewoon een rukje of 2 en mevrouw snapt 'm weer.


Het lijkt me logisch dat je af en toe een stapje terug neemt. Moet ik ook doen, vaak wil ik toch nog te snel gaan, niet alleen bij cliceren hoor!


Het zal zeker mogelijk zijn, maar dat gaat boven mijn petje.

Groetjes, Lena
(mijn paard kan het al, ik krijg het alleen niet goed uitgelegd)

Lena schreef op woensdag 22 juni 2011, 18:34:

en ik blij dat ik niet de enige ben.,.


Daar sla je de spijker op de kop. Als ik over zoiets praat/schrijf, krijg ik het ook zelf beter op een rij en ik besef dat ik het 'moeten' nog steeds niet echt had losgelaten. Ik dacht van wel na mijn topic over angst, maar het was niet zo.
Ik 'moet' hälga recht krijgen, ik 'moet' silja soepel en aan de hulpen krijgen, ik 'moet' de paarden voldoende beweging geven want ze zijn te rond etc etc etc.
Vermoeiend. En dat niet alleen Door dat 'moeten' was het toch een verplichting en had ik soms niet eens zin/moest ik mij er echt toe aanzetten. En dat voelen paarden. Sil helemaal en die pikt dat niet. Jij niet enthousiast, ik ook niet.
Nu ik de vinger op de pijnlijke plek leg, merk ik dat het beter gaat. Vanmiddag met zijn drieen dolle pret gehad met clickeren. Gewoon omdat ik dacht: Ik 'moet' helemaal niets. Ik heb doelstellingen, maar die mag ik ook over 5 jaar bereiken of zo.
Inderdaad... die weg erheen is belangrijker. De lol samen. Dan maar wat minder soepel. Zo lopen de al jaren rond, dus een jaartje meer of minder is dan ook geen levensgrote ramp.
Een ding is zeker... zulke paarden confronteren je behoorlijk met je eigen fouten. Je leert er veel van.


Super toch. Heel leuk op ingespeeld.

Fijn dat ik daarin niet alleen ben. Begon me al echt een klungelaar te voelen.

Toevallig stonden ze met zijn tweetjes in de stal, toen ik vanmiddag met hun wilde clickeren. Jaja, ik heb echte stalpaarden. Het is een schuilstal en ze kunnen er zelf in en uit, maar ze maken er behoorlijk veel gebruik van, zowel met warm weer als met vies weer, sinds Rappa weg is.
Dus tja... ik dacht... waarom niet proberen...
Ik heb dus met hun getarget, om de beurt, Sil paar keer, Hälga paar keer... en oefening hoofd omlaag gedaan. En eigenlijk ging dat best goed. Toegeven... Silja wilde af en toe sjaggie naar hälga doen en haar wegsturen, maar ik kon haar vrij gemakkelijk wegsturen. Ik moet alleen nog wat duidelijker worden in mijn teken... nu stop ik met jou en ga ik naar de ander.
Het is nog niet hetzelfde als twee paarden tegenlijk om de beurt eigenlijk, maar wel dicht bij elkaar), maar zo wennen ze er misschien wel aan dat ik ieder apart een commando kan geven en belonen.?
Dit ging in ieder geval goed. We hadden lol en daarna nog lekker geknuffeld. Ik had het leadrope omhangen en het halster duidelijk zichtbaar in mijn zak, maar dit keer stoorde dat silja helemaal niet. Ze vond het eindelijk weer leuk.
(en dan kletst ze de hele tijd met van die zachte bromgeluidjes)


Mijn paard kan het ook al, maar krijgt het mij niet goed uitgelegd