Dit zou kunnen hoor Piet maar qua trilling van de zaag denk ik dat de resonantie bijna te verwaarlozen is.
De zaag die ik gebruik heeft een vertanding van 12th/inch.
Wanneer je de foto's bekijkt zie je een rose-achtig weefsel wat sporen van zeer minieme doorbloeding vertoont.
Volgens mij heeft dit weefsel ook een zekere gevoeligheid?

Koen

Koen Theys schreef op maandag 27 juni 2011, 23:33:


Sinds wanneer heet ik Piet


Mijn ervaring is dat een zekere gevoeligheid, om het zo maar te noemen, zich zelfs veel eerder uit n.a.v. voorzichtig raspen (om het over kapmes en hamer maar niet te hebben!).
Als er werkelijk doorbloeding is, hoe weinig ook, zul je druppeltjes bloed moeten gaan zien, dus...
Ik zweer echt bij mijn tang, doe er haast alles mee; het enige instrument waar ze zelden bezwaar tegen hebben. Als het mijn beroep zou zijn, zou ik een hele set hoeftangen willen hebben, grotere en kleinere, bredere en smallere bekken, "gravers", etc. Zeg maar een luxe chirurgen-outfit

e m kraak schreef op maandag 27 juni 2011, 23:55:


In het afgezaagde deel zitten bloedvaten nog zenuwen. Groeit vocht en bloed mee dat tijdens de zwelling bij laminitis vrijkomt in de hoef?
Volgens mij wordt de pijn inderdaad veroorzaakt door de beweging van de zaag. Met de tang zie je soms ook wel wegtrekken van de hoef, alsof het pijn zou doen. Maar niet zo dat het problemen oplevert de bekappen af te maken. Het pijneffect zou mede verklaart kunnen worden door neuropathie:

http://www.equinescienceupdate.com/articles/laminit11.html

joop schreef op dinsdag 28 juni 2011, 9:59:


Groeit allemaal mee/uit en dat is wat waargenomen wordt.


Ik denk... dat er toch serieus verschil is tussen het verwijderen van turkse slof (dus alleen maar een mechanisch, langzaam over tijd, forceren van een steeds bredere, diffuse witte lijn), en of daar al dan niet een HB (dus apart bezien als deficiëntie) aanwezig is (geweest).

Een HB, verwaarloosd, kan (maar hoeft zeker niet te) leiden tot turkse slof. Aan de andere kant is er echt geen HB nodig om een turkse slof te veroorzaken, het onderdoor groeien van een dubbele zool doet het bijvoorbeeld ook. Bij dit laatste geeft het verwijderen naar mijn ervaring totaal geen pijnrespons.

Neuropathie... mogelijk uiteraard. Maar we moeten het ook niet moeilijker maken dan het is, denk ik; ik heb zelf meermaals wel eens iets aan de hand gehad met een nagel. Wat mij daaruit blijkt is dat handelingen die ikzelf doe (en waar de nagel last van heeft op een of andere manier) anders worden ervaren dan wat wordt ondergaan zonder dat je je erop "ingesteld" hebt, dus zonder verwachting.
Die gedachte leidt ertoe dat vertrouwen in/bij behandeling uiterst belangrijk is. Ik heb me er nooit in verdiept maar verwacht dat het bij tandartsen e.d. een serieus onderwerp van studie zou moeten zijn... wellicht daar daar veel overzetbare info uit te halen is.

Ik heb ook de ervaring dat een turkse slof verwijderen bij paarden zonder hb geschiedenis zonder problemen gaat. Wel een hoop spierpijn de komende tijd door vaak andere belasting maar niet gevoelig op voeten. Een hb paard turkse slof verwijderen is vaak wel nog gevoelig, ik gebruik ook geen vijl of zaag en doe alles enkel met tang. Vijlen geeft te veel trillingen, op knippen geen reactie. Daarnaast wil ik altijd zo snel mogelijk werken aangezien vaak beide of alle vier de voeten bevangen zijn en die extra belasting moeten dragen.
Een keer waren de turkse sloffen zo lang dat enkel de slijptol er nog doorheen kwam (de slijptol heb ik zelf niet gehanteerd) hoefsmid had in alle jaren nog nooit zulke lange hoeven gezien.