Frans Veldman schreef op donderdag 30 juni 2011, 10:18:


Ik ben toevallig net een oud boek van mijn moeder aan het lezen (Mensen en Kruiden - Maurice Mességué) Heel leuk, over hoe die man mensen helpt met kruiden zoals zijn vader dat vroeger deed. In harmonie leven met de natuur, die kruiden plukte in de échte natuur. Hij vermeld daar ook in dat het onmogelijk is dat dieren die door mens gehouden worden nog wel weten wat ze wel of niet mogen eten... Ook al willen we paarden nog zo natuurlijk mogelijk houden, ik geloof ook nooit dat ze weten wàt ze eten, en of ze het al dan niet nodig hebben.

Peter Donck schreef op donderdag 30 juni 2011, 9:51:


uit wikipedia:
In de plant komt het giftige thujon voor dat wormafdrijvend, vooral van spoel- en lintwormen, is. Ook was het kruid veelvuldig in gebruik om een abortus op te wekken. Hoge doses veroorzaken duizeligheid, krampen, buikpijn en kunnen dodelijk zijn.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Rita Klompmaker schreef op donderdag 30 juni 2011, 13:31:


Dit gaat over mensen en dat betekent natuurlijk nog niet dat hij ook giftig is voor paarden.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Maru schreef op donderdag 30 juni 2011, 10:37:


Of ze het precies weten?? Waarschijnlijk niet, maar IK ken nog geen verhaal van een paard dat zich heeft dood gegeten in de wei aan JKK of Taxus of eikenschors.
Als er niets anders meer is, misschien ietsje teveel, maar das iets anders.
Als er voldoende keus is in wat niet ongezond is en voldoende betekend ook voldoende ruimte om het bij elkaar te scharrelen, zal het zich niet te buiten gaan aan gevaarlijk spul.

Het voorbeeld van Peter met de boerenwormkruid, heb ik hier met eiken-blad. TOCH word het niet constant gegeten. Op dit moment duidelijk niet. Ook het schors van de Notelaar word nu met rust gelaten. gaat van de winter absoluut anders zijn

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 30 juni 2011, 19:52:


Langs onze weiden staan oude, hoge polulieren. Als daar takken of blad vanaf gewaaid zijn, storten de pony's zich daar op: blad wordt het eerst gegeten, daarna wordt de schors zorgvuldig van de takken geknabbeld; mooie verse graspollen van een nieuwe graasweide laten ze daarvoor links liggen!